Ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει στις επιχειρησιακές δυνατότητες των C-130 με την εγκατάσταση του δορυφορικού συστήματος Starlink. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια, η Πολεμική Αεροπορία έχει διαθέσιμα C-130, και η συζήτηση έχει πλέον στραφεί στο πότε θα μπορούσαν να αποσυρθούν.
Του Χρήστου Μαζανίτη
Το Πολεμικό Ναυτικό των Ηνωμένων Πολιτειών διαθέτει C-130 για ρόλους εναέριου ανεφοδιασμού, συγκεκριμένα τα KC-130T Hercules, που ανήκουν στη Μοίρα Αεροπορικών Δοκιμών και Αξιολόγησης 30 (VX-30).
Τα συχνά αποκαλούμενα «Bloodhounds» έχουν εφοδιαστεί πρόσφατα με το δορυφορικό σύστημα Starlink, το οποίο αναβαθμίζει σημαντικά τις επιχειρησιακές τους ικανότητες.
Με έμφαση στις επικοινωνίες μέσω δορυφόρου, τα KC-130T αποκτούν τη δυνατότητα να συνδέονται με το Starlink, διευκολύνοντας τις επιχειρήσεις με πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς και άλλες δοκιμαστικές εργασίες στον Ειρηνικό. Η προσθήκη του Starlink αναδεικνύει τη σημασία της διαστημικής υπηρεσίας διαδικτύου της SpaceX, όπως και το πιο ασφαλές και κυβερνητικά επικεντρωμένο Starshield, για τις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ, ειδικά για τις τακτικές επικοινωνίες.
Η Διοίκηση Αεροπορικών Συστημάτων Ναυτικού (NAVAIR) επιβεβαίωσε ότι ένα από τα KC-130T που ανήκουν στο VX-30, που εδρεύει στον Ναυτικό Αεροσταθμό Point Mugu, έχει λάβειπρο prototype σύνδεση Starlink τον περασμένο Σεπτέμβριο. Το άλλο Hercules θα τροποποιηθεί με Starlink αυτό το καλοκαίρι, ενώ δεν υπάρχουν σχέδια για ενσωμάτωση του συστήματος σε τρία επιπλέον KC-130T του VX-20.
Η εγκατάσταση του Starlink θα επιτρέψει την αναμετάδοση επικοινωνιών και δεδομένων πέρα από την οπτική επαφή, προσφέροντας κινητή υποδομή εμβέλειας για επιχειρήσεις σε θαλάσσιες περιοχές χωρίς δυνατότητα σύνδεσης με επίγειους σταθμούς.
Το Starlink είναι μία προσιτή τεχνολογία δορυφορικού ίντερνετ, η οποία έχει δοκιμαστεί και από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Όπως είχαμε αναφέρει, εγκαταστάθηκε σε μία από τις φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού που συμμετέχει στην επιχείρηση Aspides στην Ερυθρά Θάλασσα.
Παρ’ όλα αυτά, τα ελληνικά C-130 χρειάζονται περαιτέρω αναβαθμίσεις για να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους στο σύγχρονο πεδίο μάχης.
Ένα σημαντικό σύστημα που λείπει από τα ελληνικά μεταγωγικά είναι τα αερόφυλλα (flairs), που χρησιμοποιούνται για την προάσπιση από πυραύλους. Η απουσία τους έχει επιφέρει σημαντικές εκπτώσεις στην ασφάλεια, αφού οι C-130 παραδόθηκαν με περικοπές για λόγους κόστους.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις αναγκάστηκαν να πληρώσουν για ειδικές ενισχύσεις, όπως στην αποστολή μεταγωγικών C-130 στη Λιβύη, όπου εγκαταστάθηκε προστασία από εδάφους.
Η κατάσταση με τον αριθμό των διαθέσιμων μεταγωγικών στην Πολεμική Αεροπορία είναι σαφώς καλύτερη σε σχέση με 5 χρόνια πριν. Από τα 15 C-130, 5 είναι σε πτήση ενώ 2 βρίσκονται σε ανακατασκευή.
Ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες του enikos.gr, τα ελληνικά C-130, ακόμη και αυτά που θα ολοκληρώσουν την ανακαίνιση, είναι τόσο παλιά που αναμένεται να αντιμετωπίσουν προβλήματα επιχειρησιακά σε 5-6 χρόνια. Τα ηλεκτρονικά τους είναι ξεπερασμένα και η άτρακτος παρουσιάζει δομικά προβλήματα, όπως αναμενόταν μετά από 40+ χρόνια υπηρεσίας.
Πηγές επισημαίνουν ότι πρέπει να αρχίσουν άμεσα διαδικασίες για τη σταδιακή απόκτηση νέων μεταγωγικών από την αρχή της επόμενης δεκαετίας.
