Σήμερα είναι Τετάρτη, 23 Απριλίου 2025, και, σύμφωνα με το ημερολόγιο εορτών, γιορτάζουν όσοι έχουν το όνομα: Γεωργία, Γεωργούλα, Γιωργούλα, Γιωργίτσα, Γίτσα, Γωγώ, Ζωρζέττα, Ζέτα, Ζέττα, Τζίνα, Γεώργιος, Γεωργής, Γιώργος, Γκόγκος, Γιώργης, Γιωργίτσης.
Άγιος Γεώργιος ο Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος
Ο δημοφιλής Άγιος Γεώργιος ο μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος γεννήθηκε circa 275 μ.Χ. στην Καππαδοκία από χριστιανούς γονείς. Ο πατέρας του μαρτύρησε για το Χριστό όταν εκείνος ήταν μόλις δέκα ετών. Η μητέρα του, τότε, τον πήρε στην Παλαιστίνη, τη γενέτειρά της, όπου διέθετε και τα κτήματα της. Στα 18 του χρόνια, στρατεύθηκε στο ρωμαϊκό στρατό. Παρά την ηλικία του, διακρίθηκε για τις στρατιωτικές του ικανότητες και γρήγορα προήχθη σε ανώτερα αξιώματα, αποκτώντας τον τίτλο του κόμη και κερδίζοντας την εκτίμηση του Διοκλητιανού.
Ομολογητής
Από την εποχή του αυτοκράτορα Δεκίου μέχρι την άνοδο του Διοκλητιανού στον θρόνο το 283 μ.Χ., η Χριστιανική Εκκλησία αναπτύχθηκε ραγδαία χάρη στην περίοδο ειρήνης. Οι Χριστιανοί κατέλαβαν πολλές δημόσιες θέσεις, οικοδόμησαν αρκετούς ναούς και σχολεία και οργάνωσαν τη διοίκηση και τη φιλανθρωπία.
Ο Διοκλητιανός επικεντρώθηκε αρχικά στην οργάνωση του κράτους του και, αφού πρόσφερε τίτλους στους στρατηγούς του, στραφήκε στα εσωτερικά θέματα. Δυστυχώς, στράφηκε κατά της Χριστιανικής πίστης για να αναζωογονήσει την ειδωλολατρία. Έτσι, το 303 μ.Χ., κάλεσε τους Καίσαρες και τους στρατηγούς του στην πρωτεύουσα του ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, όπου παρευρέθηκε και ο 28χρονος Γεώργιος, γνωστός για τις στρατιωτικές του επιτυχίες.
Η σύσκεψη είχε σκοπό την εξάλειψη της Χριστιανικής πίστης. Ο Διοκλητιανός πρώτος ανέφερε την ανάγκη για έναν πόλεμο εναντίον των Χριστιανών, και όλοι υποσχέθηκαν να καταβάλουν προσπάθειες για την εξάλειψη της Χριστιανικής θρησκείας από το Ρωμαϊκό κράτος. Τότε αντέτεινε ο Γεώργιος: «Γιατί θέλετε να χυθεί αίμα αθώο και άγιο;» διακηρύσσοντας την αλήθεια της Χριστιανικής πίστης και τη Θεότητα του Χριστού.
Ακολούθως, η ομολογία του προκάλεσε αναστάτωση, και οι παριστάμενοι προσπάθησαν να τον πείσουν να υποχωρήσει, αλλά ο Γεώργιος παρέμεινε σταθερός και με θάρρος δήλωνε την πίστη του.
Στη φυλακή
Ο Διοκλητιανός, έξαλλος, διέταξε τη φυλάκιση του Γεωργίου, κλείνοντάς τον σε ξύλινα δεσμά και τοποθετώντας μια βαριά πέτρα στο στήθος του.
Την επόμενη μέρα, ο Διοκλητιανός τον κάλεσε για ανάκριση, αλλά ο Γεώργιος παρέμεινε αμετάβλητος στις πεποιθήσεις του, μιλώντας για τους θησαυρούς του ουρανού και αντέχοντας τις κολακείες του αυτοκράτορα. Ο Διοκλητιανός, εξοργισμένος, διέταξε να τον δέσουν σε τροχό. Παρά τους βασανισμούς, ο Γεώργιος ευχαρίστησε τον Θεό για την ευκαιρία να υποστεί μαρτύριο, και μια θεϊκή φωνή τον ενθάρρυνε.
Αφότου το σώμα του είχε πληγωθεί, ο Γεώργιος εμφανίστηκε με λαμπερή όψη στην κατηγορία του Διοκλητιανού, ο οποίος και πάλι ένιωσε έκπληξη από την αντοχή του και τις νίκες του. Δύο αξιωματικοί του, ο Πρωτολέοντας και ο Ανατόλιος, ανήγγειλαν την πίστη τους στον Χριστό, αλλά ο Διοκλητιανός τους καταδίκασε σε θάνατο.
Στη συνέχεια, διέταξε να ρίξουν τον Γεώργιο σε λάκκο με ασβέστη και νερό για τρεις μέρες. Όταν οι φρουροί τον βρήκαν ζωντανό, άρχισαν να αναρωτιούνται, και ο Διοκλητιανός, εκπληκτος, ζήτησε λύσεις, υποστηρίζοντας ότι ο Γεώργιος είχε μάγια.
Ο μάγος Αθανάσιος, που κλήθηκε από τον Διοκλητιανό, προσπάθησε να αποδείξει με δηλητήρια τις ικανότητες του Γεωργίου. Αλλά ο Άγιος ήπιε το δηλητήριο και παρέμεινε αβλαβής, προκαλώντας εντυπωσιασμό. Ο Αθανάσιος για την ομολογία του στο Θεό εκτελέστηκε αμέσως. Η γυναίκα του Διοκλητιανού, Αλεξάνδρα, επίσης εξέφρασε την πίστη της και φυλακίστηκε.
Το μαρτυρικό τέλος του Αγίου Γεωργίου
Ο Άγιος Γεώργιος έλαβε όραμα από τον Χριστό και αναγγέλθηκε να λάβει το στέφανο του μαρτυρίου. Την ημέρα της εκτέλεσής του, μπήκε στον ναό του Απόλλωνα, όπου με το σημείο του σταυρού κατέστρεψε το είδωλο. Ο Διοκλητιανός, εξοργισμένος, διέταξε να τον εκτελέσουν.
Ο πιστός του υπηρέτης, Πασικράτης, παρέλαβε το Άγιο λείψανο και το μετέφερε στη Λύδδα της Παλαιστίνης. Από εκεί, οι Σταυροφόροι πήραν τα λείψανα της Αγίας Πολυχρονίας και τα έφεραν στη Δύση.
Στην Εκκλησία μας, ο ένδοξος αυτός μεγαλομάρτυρας περιγράφεται ως πολύτιμος μαργαρίτης και ηρωικός στρατιώτης του Χριστού, φωτεινός αστέρας της ουρανίας στρατιάς.
