Το Πάσχα είναι μία από τις πιο σημαντικές εποχές για τους Χριστιανούς, οι οποίοι εορτάζουν την Ανάσταση του Ιησού.
Αυτός ο βασικός πυλώνας της χριστιανικής πίστης υποστηρίζει ότι ο Ιησούς σταυρώθηκε και αναστήθηκε τρεις μέρες αργότερα. Οι μαθητές του Ιησού ανακάλυψαν ότι η πέτρα που έκλεινε τον τάφο του είχε μετατοπιστεί.
Πολλές θεories έχουν αναπτυχθεί γύρω από αυτό το γεγονός, υποστηρίζοντας ότι η μετακίνηση της πέτρας θα μπορούσε να εξηγηθεί χωρίς την ανάγκη υπερφυσικών στοιχείων.
Κάποιες θεωρίες επιμένουν ότι ο Ιησούς δεν πέθανε στον σταυρό αλλά απλώς λιποθύμησε και ανέκτησε τις αισθήσεις του μετά από κάποιο χρονικό διάστημα. Η βρετανική εφημερίδα Daily Mail ανέλυσε αυτές τις θεωρίες, ρωτώντας ειδικούς επιστήμονες.
Η θεωρία των σεισμών
Οι “νατουραλιστές” χριστιανοί απορρίπτουν εξηγήσεις που αγγίζουν το υπερφυσικό, επιχειρώντας να ερμηνεύσουν την ιστορία του Χριστού μέσω φυσικών φαινομένων.
Για αυτούς τους χριστιανούς, σχεδόν οποιαδήποτε εξήγηση βασίζεται στους φυσικούς νόμους θεωρείται πιο πιθανή από μια υπερφυσική ερμηνεία. Στα ευαγγέλια αναφέρεται ότι η Μαρία η Μαγδαληνή επισκέφθηκε τον τάφο του Ιησού και παρατήρησε πως η πέτρα είχε μετακινηθεί.
Για να εξηγήσουν αυτή τη μετακίνηση, ορισμένες θεωρίες υποστηρίζουν ότι σημειώθηκε μεγάλος σεισμός, ο οποίος άνοιξε τον τάφο.
Παραδόξως, αυτή η θεωρία υποστηρίζεται και από τα ίδια τα ευαγγέλια. Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον αναφέρεται ότι σημειώθηκαν δύο σημαντικοί σεισμοί γύρω από την περίοδο του θανάτου και της Ανάστασης του Ιησού.
Ο καθηγητής Lawrence Mykytiuk, ειδικός στην Εβραϊκή Βίβλο από το Πανεπιστήμιο Purdue, δήλωσε στη MailOnline: «Είναι πιθανό ότι ένας σεισμός θα μπορούσε πράγματι να ανοίξει τάφους».
Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον (27:50, 51) γίνεται αναφορά στον σεισμό την στιγμή του θανάτου του Ιησού: «Εδώ, ο Ιησούς αφού φώναξε με μεγάλη φωνή, απέδωσε το πνεύμα του. Και ιδού, το παραπέτασμα του ναού έσχισε στα δύο από πάνω μέχρι κάτω και η γη σειόταν λόγω του σεισμού και οι πέτρες εσχίσθησαν».
Ο καθηγητής Mykytiuk ανέφερε: «Το απόγευμα της Μεγάλης Παρασκευής, δύο χιλιετίες πριν, συνέβη ένας πρώτος σεισμός όταν πέθανε ο Ιησούς, οπότε εκείνος ο πρώτος σεισμός δεν μπορούσε να επηρεάσει τον τάφο του».
Όμως, «υπήρξε και δεύτερος, πιο έντονος σεισμός, τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα».
Ως εκ τούτου, είναι απόλυτα συμβατό με τα γεγονότα που αναφέρονται στη Βίβλο ότι ένας σεισμός θα μπορούσε να έχει μετακινήσει την πέτρα και να άνοιξε τον τάφο του Ιησού. Σύμφωνα με την εφημερίδα, υπάρχουν και επιστημονικά δεδομένα που υποστηρίζουν την ύπαρξη σεισμού εκείνη την εποχή.
Γεωλόγοι από το Γερμανικό Ερευνητικό Κέντρο Γεωφυσικής ανέλυσαν δείγματα εδάφους γύρω από τη Νεκρά Θάλασσα για να διερευνήσουν την ιστορική σεισμική δραστηριότητα.
Κατά τη διάρκεια της μελέτης τους, βρήκαν αποδείξεις για έναν μεγάλο σεισμό το 31 π.Χ. και έναν μικρότερο σεισμό μεταξύ 26 και 36 μ.Χ., που προσδιορίζεται ως η πιθανή χρονική περίοδος της σταύρωσης του Ιησού.
Στην εργασία τους, οι ερευνητές προτείνουν ότι οι σεισμοί που περιγράφονται στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου συνέβησαν όπως ακριβώς αναγράφεται.
Η θεωρία της κλοπής του σώματος του Ιησού
Παρ’ όλα αυτά, οι προσπαθείες για να εξηγήσουν την ιστορία που αναφέρεται στη Βίβλο δεν είναι πάντατέλεια συνδεδεμένες με ιστορικά και βιβλικά στοιχεία.
Μια ιδιάζουσα θεωρία υποστηρίζει ότι οι μαθητές του Ιησού κλέψαν το σώμα του για να ισχυριστούν ότι είχε αναστηθεί.
Στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, το οποίο καταγράφει την περίοδο μετά τον θάνατο και την Ανάσταση του Ιησού, γίνεται αναφορά στην προσπάθεια των ιερέων της πόλης να διαδώσουν τη φήμη ότι το σώμα του Ιησού είχε κλαπεί.
Αυτή η θεωρία, όμως, δεν φαίνεται λογική και λείπουν αποδείξεις που να την υποστηρίζουν. Η αφήγηση της Βίβλου αναφέρει ότι μια ομάδα Ρωμαίων στρατιωτών φυλάκισε τον τάφο για να αποτρέψει οποιαδήποτε παρέμβαση.
Ο καθηγητής Mykytiuk σημείωσε: «Ακόμα και αν οι μαθητές δεν είχαν ξεχάσει την προφητεία του Ιησού σχετικά με την Ανάσταση, θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τους Ρωμαίους στρατιώτες για να κλέψουν το σώμα. Άρα, η επιτυχία τους είναι αμφίβολη».
Επιπλέον, γνωρίζουμε ότι οι μαθητές του Ιησού δεν φαίνεται να πίστευαν ότι θα αναστηθεί.
«Ακόμα και όταν είδε ότι ο τάφος ήταν άδειος, ο Πέτρος δεν κατάλαβε το γεγονός αυτό. Ούτε αυτός ούτε οι άλλοι μαθητές ήταν σε θέση να τα βάλουν με μία ομάδα Ρωμαίων στρατιωτών, οι οποίοι μπορούσαν εύκολα να τους σφάξουν» τόνισε ο καθηγητής.
Η θεωρία της λιποθυμίας
Προς το παρόν, αυτές οι θεωρίες προσπαθούν να εξηγήσουν πώς θα μπορούσε να ανοίξει ο τάφος για να αφαιρεθεί το σώμα του Ιησού μετά τον θάνατό του. Ωστόσο, ορισμένοι επιστήμονες προτείνουν ότι ο Ιησούς ίσως να μην είχε πεθάνει κατά τη στιγμή της σταύρωσης.
Σε έναν άρθρο που δημοσιεύθηκε στο International Journal for Philosophy of Religion, ο γεωλόγος Leonard Irwin Eisenberg υποστηρίζει τη λεγόμενη «θεωρία της λιποθυμίας».
Ο Eisenberg υποστήριξε ότι ο Ιησούς λιποθύμησε στον σταυρό και θεωρήθηκε νεκρός, με αποτέλεσμα να μεταφερθεί στον τάφο. Η υπόθεσή του είναι ότι μπορεί να επιβίωσε και να ανέρρωσε από τα τραύματα του και κατόπιν να απέδρασε από τον τάφο, δημιουργώντας την εντύπωση ότι είχε αναστηθεί.
Μια σχετική ιστορική αναφορά που υποστηρίζει αυτή τη θεωρία είναι η καταγραφή ενός ανθρώπου ο οποίος επιβίωσε της σταύρωσης. Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Mykytiuk, ο Εβραίος ιστορικός Φλάβιος Ιώσηπος, ο οποίος ζούσε τον 1ο αιώνα μ.Χ., αναφέρει ότι είδε ένα φίλο του να επιβιώνει από τον ίδιο τύπο ποινής.
Στην αυτοβιογραφία του, ο Φλάβιος Ιώσηπος αναφέρει ότι κατάφερε να σώσει τρεις από τους φίλους του από τη σταύρωση. Δύο από αυτούς πέθαναν στα χέρια του γιατρού, ενώ ο τρίτος κατόρθωσε να αναρρώσει.
Ως προς το πώς ο Ιησούς θα μπορούσε να επιβιώσει, οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να μην υπάρξει θάνατος μετά από σταύρωση.
Ο καθηγητής Gary Habermas, διάσημος θεολόγος στο Πανεπιστήμιο Liberty, υποστηρίζει ότι οι γιατροί συμφωνούν ότι η σταύρωση προκαλεί ασφυξία και καταλήγει στον θάνατο.
Εφόσον το θύμα κρέμεται, το βάρος του σώματος πιέζει τους θωρακικούς μύες, με αποτέλεσμα να καθίσταται αδύνατη η εκπνοή. Κατά συνέπεια, το άτομο μπορεί να πεθάνει ύστερα από ώρες ή και μέρες απελπισίας στην σταύρωση.
Ωστόσο, ο υποστηρικτής της θεωρίας της λιποθυμίας Douglas Keenan υποστήριξε ότι ο Ιησούς θα μπορούσε στην πραγματικότητα να επιβιώσει για έως και 20 λεπτά χωρίς αναπνοή, λόγω μιας φυσιολογικής ανταπόκρισης που ονομάζεται «καταδυτική αντίδραση».
Όταν το σώμα αισθάνεται ότι απειλείται να πνιγεί, η αντανακλαστική αυτή διαδικασία μειώνει τον καρδιακό ρυθμό σε περίπου 10 παλμούς ανά λεπτό και περιορίζει τη ροή του αίματος στα άκρα.
Το γεγονός ότι ο Ιησούς μπορεί να ήταν κρύος εάν τον άγγιζαν και ότι θα μπορούσε να επιβιώσει χωρίς αναπνοή για μεγάλο χρονικό διάστημα υποστηρίζει την ερμηνεία αυτή.
Σε ένα χειρόγραφο του 2022, ο κ. Keenan γράφει: «Προτείνουμε ότι ο Ιησούς παρέμεινε ζωντανός, αλλά χωρίς αναπνοή, από τη στιγμή που φαινομενικά πέθανε μέχρι τη στιγμή που κατέβασαν το σώμα του από τον σταυρό».
Η θεωρία αυτή υποστηρίζει ότι ο Ιησούς, αφού κατέβηκε από τον σταυρό, μπορεί να ανέκτησε την ικανότητα αναπνοής και να κατάφερε να αποδράσει από τον τάφο.
Γιατί η θεωρία της λιποθυμίας είναι λανθασμένη
Αν και είναι μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση, οι ειδικοί συμφωνούν ότι η θεωρία της λιποθυμίας είναι λανθασμένη, σύμφωνα με την Daily Mail.
Καταρχάς, η θεωρία της λιποθυμίας βασίζεται στην παραδοχή ότι μόνο η ασφυξία θα μπορούσε να προκαλέσει θάνατο στον Ιησού, κάτι που πολλοί επιστήμονες αμφισβητούν.
Ο Δρ Thomas McGovern, χειρουργός από το Fort Wayne στην Ιντιάνα, που έχει δημοσιεύσει έρευνα για την επιστημονική πτυχή του θανάτου του Ιησού, δήλωσε στη Daily Mail ότι πιθανώς και άλλοι παράγοντες συνέβαλαν.
Η πραγματική αιτία θανάτου μπορεί να ήταν μια συνδυασμένη έκθεση σε αρρυθμία, τραυματική απώλεια αίματος και υγρών, γνωστή ως τραυματικό υποογκαιμικό σοκ.
Αν αυτή η υπόθεση ισχύει, τότε η καταδυτική αντίδραση δεν θα μπορούσε να τον σώσει. Ο Thomas McGovern δήλωσε: «Δεν πιστεύω ότι είναι πιθανό ο Ιησούς να λιποθύμησε».
Επιπλέον, οι Ρωμαίοι στρατιώτες που ανέλαβαν την εκτέλεσή του διασφάλισαν να ολοκληρώσουν το έργο τους. Ο καθηγητής Gary Habermas λέει: «Αφού σταυρώνονταν τα θύματα, το νεκρό σώμα μπορούσε να αποδοθεί στους συγγενείς για ταφές. Πριν από την παράδοση, γινόταν ένα τελειωτικό χτύπημα με στρατιωτικό όπλο, όπως σπαθί, δόρυ ή τσεκούρι» για να διασφαλιστεί ο θάνατος.
Στη Βίβλο, οι συγγραφείς των Ευαγγελίων αναφέρουν ότι η μία πλευρά του σώματος του Ιησού διαπέρασε με λόγχη και απελευθερώθηκε ένα μείγμα αίματος και νερού.
Αν και οι συγγραφείς των Ευαγγελίων δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτοί σε αυτή την ανακάλυψη, αυτό το “νερό” ήταν πιθανώς πλευριτική συλλογή, δηλαδή υγρό που συγκεντρώνεται γύρω από τον πνεύμονα και την καρδιά σε περιπτώσεις ακραίου τραύματος.
Το γεγονός ότι το υγρό αυτό αναμίχθηκε με αίμα αποδεικνύει ότι οι πνεύμονες και η καρδιά του Ιησού διαπέραστηκαν από την λόγχη.
«Ακόμα και αν δεν υπάρχει πλήρης ιατρική συμφωνία για το πώς πεθαίνει κάποιος από σταύρωση, το κύριο σημείο είναι ότι η θανατική έκβαση του Ιησού είναι διασφαλισμένη», παρατήρησε ο Gary Habermas.
Επιπλέον, οι ερευνητές επισημαίνουν ότι αν ο Ιησούς επέζησε της σταύρωσης, είναι απίθανο να ήταν σε κατάσταση να διαφύγει από τον τάφο και να ενέπνευσει τους οπαδούς του.
