Μια ανακαίνιση ενός σπιτιού στην μικρή πόλη Tielt του Βελγίου αποκάλυψε την ύπαρξη ενός μυστικού τούνελ κάτω από τα ιστορικά κτίρια. Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, το σπίτι είχε επιταχθεί από τους Γερμανούς και έγινε το στρατηγείο τους για σχεδόν τέσσερα χρόνια.
Στην πίσω πλευρά του σπιτιού υπάρχει ένα πηγάδι που οδηγεί σε ένα σύστημα δεξαμενών νερού του 18ου αιώνα, ενώ μια πρόσφατη σύνδεση μέσω τούνελ επικοινωνεί με ένα κελάρι σε γειτονικό σπίτι.
Αν και δεν μπορούμε να επιβεβαιώσουμε αν το πρόσφατα ανακαλυφθέν μυστικό τούνελ που συνδέει τις κατοικίες στο Βέλγιο κατασκευάστηκε από τους Γερμανούς κατά την διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, μια πρόσφατη αναφορά στα ολλανδικά ενισχύει την πιθανότητα αυτή.
Στο Tielt, κατά τη διάρκεια ανακαίνισης κοντά στο ιστορικό κέντρο της πόλης, ο ιδιοκτήτης του σπιτιού στην Nieuwstraat Νο. 7 αποφάσισε να αλλάξει το δάπεδο του. Αποκάλυψε ένα κρυφό καπάκι πηγαδιού, κάτω από το οποίο βρέθηκε ένα πηγάδι ύψους 396.24 εκ., όπως αναφέρει η Βελγική Υπηρεσία Ακίνητης Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Αυτό το πηγάδι συνδέεται με ένα κλειστό πηγάδι του 18ου αιώνα και, το πιο εντυπωσιακό, είναι ότι έχει πρόσβαση σε ένα τούνελ μήκους 975.36 εκ., με ύψος μόλις 121.92 εκ., το οποίο πιθανόν κατασκευάστηκε κατά την γερμανική κατοχή. Το τούνελ συνδέει το Nieuwe straat Νο. 7 με ένα κελάρι στο Νέαstraat Νο. 5.
Η ανακάλυψη ενός τούνελ ηλικίας 100 ετών κάτω από το σπίτι είναι αξιοθαύμαστη, ωστόσο, η ιστορία του συγκεκριμένου οικιστικού συγκροτήματος το καθιστά ακόμα πιο ενδιαφέρον.
Η ιστορία του σπιτιού
Κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Γερμανοί κατέλαβαν το συγκρότημα και το μετέτρεψαν σε στρατηγείο για τέσσερα χρόνια.
Αυτή η τοποθεσία ήταν το κέντρο διοίκησης της τέταρτης στρατιάς, κάθε μέρα πραγματοποιούνταν σύσκεψης, όπου σχεδιάστηκε η πρώτη επίθεση με αέριο χλωρίνης το 1915, σε μια περίοδο που οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν δηλητηριώδη αέρια στις μάχες, και γινόταν ο συντονισμός των επιχειρήσεων στο Δυτικό Μέτωπο μέχρι τον βομβαρδισμό των Γερμανών στους Γάλλους το 1918.
Σύμφωνα με την αναφορά, το ιστορικό αυτό πλαίσιο καθιστά πιθανό ότι το τούνελ μπορεί να κατασκευάστηκε ως δίοδος διαφυγής. “Λαμβάνοντας υπόψη τη στρατηγική σημασία του κτιρίου”, διευκρινίζεται στην αναφορά, “με την παρουσία στρατηγών είναι δύσκολο να αγνοηθεί αυτή η θεωρία”.
Η ιστορία του σπιτιού χρονολογείται πολύ πριν από την γερμανική κατάκτηση. Κατασκευάστηκε το 1796 σε έκταση που στέγαζε μια μικρή κοινότητα Φραγκισκανών. Το 1906 αγοράστηκε από γιατρό που έκανε επεκτάσεις.
Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1914 τα γερμανικά στρατεύματα εισέβαλαν στο ουδέτερο Βέλγιο και τον Οκτώβριο του 1914 το σπίτι επιτάχθηκε για να στεγάσει την τέταρτη στρατιά του Tielt, σε στρατηγική θέση, κοντά σε αναγκαίες υποδομές.
Το Nieuwstraat Νο. 7 έγινε στρατηγικό κέντρο, με ένα μικρό αντίγραφο των πρώτων γραμμών του μετώπου σε κλίμακα 1:20.000.
Η ανακάλυψη του τούνελ έγινε κοντά σε ένα άλλο υπόγειο εύρημα. Ένα μεταλλικό καπάκι φρεατίου οδηγούσε σε ένα πηγάδι από τούβλα, με κάποια τούβλα που φαίνεται πως χρησιμοποιήθηκαν όταν χτιζόταν το σπίτι.
Το πιο εντυπωσιακό ήταν ένα δεύτερο καπάκι φρεατίου, που βρέθηκε σε απόσταση περίπου 91.44 εκ. από το πρώτο.
Αυτό το δεύτερο κάλυπτε ένα κάθετο πηγάδι με τοίχους που δεν επικοινωνούσαν, τοποθετημένο ανάμεσα στο πηγάδι και το σπίτι, με δεσμευτικά στοιχεία από τούβλα και βέργες που κατασκευάστηκαν αρκετά μετά την αρχική κατασκευή του σπιτιού.
“Το δεύτερο φρεάτιο κατασκευάστηκε αρκετά αργότερα”
“Όλα αυτά τα στοιχεία δείχνουν ξεκάθαρα ότι το φρεάτιο είναι μεταγενέστερο”, τονίζεται στην αναφορά.
Στον πυθμένα του πηγαδιού φαίνεται ότι έχει παραβιαστεί ένας βόρειος τοίχος που δημιουργεί άνοιγμα μεγαλύτερο από 213.36 εκ., το οποίο οδηγεί απευθείας στο πηγάδι.
“Η τομή έγινε μέσα από το τούβλινο τοίχο αλλά έχει προσεχτικά τελειώματα”, αναφέρει η αναφορά.
Μέσα στο πηγάδι, ήταν παλαιότερα ένα τούνελ από τούβλα με θόλο, που εκτεινόταν βορειοδυτικά παράλληλα με την πλαινός πλευρά των σπιτιών της Nieuwstraat.
Στο τέλος του τούνελ, υπήρχε μια – σήμερα κλειστή – δίοδος που οδηγούσε στο κελάρι νούμερο 5 της Nieuwstraat. Αν και η αναφορά υποδεικνύει ότι το πηγάδι και οι δεξαμενές κατασκευάστηκαν με το σπίτι, οι κατασκευαστικές μέθοδοι του πηγαδιού, οι κάθετες μεταλλικές ράβδοι και η τομή στον τοίχο ανήκουν σε χρονική περίοδο μετά το 1909.
Η επιβεβαίωση ότι το πηγάδι ήταν εντός του κτιρίου επέτρεψε στους ερευνητές να κατανοήσουν την “αόρατη” κίνηση και σύνδεση ανάμεσα στα σπίτια.
Ενώ το τούνελ μπορεί να είναι αρκετά μικρό για άνετη χρήση από ανθρώπους, οι διαστάσεις του, οι ομαλές του επιφάνειες, η απουσία κλίσης, καθώς και η χρήση υλικών όπως ο σίδηρος και το ατσάλι, καθιστούν απίθανο να χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά νερού.
“Η μοναδική ιστορία του σπιτιού αποκλείει οποιαδήποτε άλλη λειτουργία”, αναφέρεται στην αναφορά, “με τις περισσότερες πιθανότητες να είναι διάδρομος διαφυγής του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου”.
