Το αμερικανικό περιοδικό «The Atlantic» και ο αρθρογράφος του, Τομ Νίκολς, αναφέρουν μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, εστιάζοντας στα γεγονότα που συνέβησαν στον Λευκό Οίκο και οδήγησαν σε εντάσεις μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Ουκρανού προεδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Το περιοδικό περιγράφει τη συνάντηση ως «ενέδρα για τον πρόεδρο της Ουκρανίας».
Αναλυτικά, το άρθρο αναφέρει:
Αφήστε για λίγο στην άκρη την απίστευτη ασέβεια που επέδειξε ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ και ο αντιπρόεδρος Τζέι-Ντι Βανς κατά τη διάρκεια της συνάντησης με τον Ουκρανό πρόεδρο. Επίσης, παραβλέψτε το αποκαρδιωτικό θέαμα των Αμερικανών ηγετών να επιτίθενται δημοσίως σε έναν φίλο τους. Αυτή η αγένεια δεν πρέπει να επισκιάσει τη γεωπολιτική διάσταση των γεγονότων: ο πρόεδρος των ΗΠΑ φάνηκε να παγιδεύει έναν πιστό σύμμαχο, πιθανώς για να καταλήξει σε μια συμφωνία με τον Ρώσο δικτάτορα Βλαντίμιρ Πούτιν, σε βάρος μιας ευρωπαϊκής χώρας που αγωνίζεται για την επιβίωσή της.
Οι σύμβουλοι του Τραμπ δήλωσαν ότι η συνάντηση ήταν μια νίκη για το “Πρώτα η Αμερική”, και οι υποστηρικτές του θα προσπαθήσουν να την παρουσιάσουν ως μια έντονη αλλά φυσιολογική συζήτηση – κάτι που στη γλώσσα της Ουάσινγκτον αποκαλείται “ειλικρινής και ανοιχτή ανταλλαγή απόψεων”. Ωστόσο, η συνάντηση ήταν γεμάτη από μια προγραμματισμένη επίθεση, με τον Τραμπ να προβάλλει ρωσικά επιχειρήματα στον Ζελένσκι, σχεδιασμένα να ταπεινώσουν τον Ουκρανό ηγέτη και να του δώσουν το πρόσχημα που χρειαζόταν για να υποστηρίξει τη θέση του Πούτιν και να επιδιώξει να τερματίσει τον πόλεμο σύμφωνα με τους όρους της Ρωσίας. Ο Τραμπ φέρεται να σκέφτεται να διακόψει άμεσα τη στρατιωτική βοήθεια προς την Ουκρανία λόγω της υποτιθέμενης ανυποχώρητης στάσης του Ζελένσκι κατά τη συνάντηση.
Η παρουσία του Βανς στον Λευκό Οίκο υποδεικνύει επίσης ότι η συνάντηση είχε προγραμματιστεί. Ο Βανς ήταν συνήθως ένας αόρατος παίκτης της κυβέρνησης, με ελάχιστες αρμοδιότητες πλην του να προκαλεί αντιδράσεις στους επικριτές του Τραμπ. Αυτή τη φορά, όμως, ήταν εκεί για να επιτεθεί σε έναν ξένο ηγέτη, ενώ ο Μάρκο Ρούμπιο, ο θεωρητικά κορυφαίος διπλωμάτης της Αμερικής, καθόταν σε σιωπή, ενώ ο Βανς απευθυνόταν στον Ζελένσκι σαν ένα τρολ του πανεπιστημίου.
Ο Ζελένσκι αντιδρούσε, όπως αναμενόταν, όταν ο Βανς τον κατηγόρησε ότι δεν εξέφρασε αρκετή ευγνωμοσύνη. Με υποκρισία, ο Βανς είπε ότι η παρουσία του Ζελένσκι στο Οβάλ Γραφείο ήταν απαράδεκτη. Ίσως το σχέδιο να ήταν από την αρχή να προκαλέσουν δημόσια αυτή την αντιπαράθεση, καθώς σύντομα οι Τραμπ και Βανς άρχισαν να φωνάζουν προς τον Ζελένσκι. Ο Τραμπ έμοιαζε να μιλάει σαν αρχηγός μαφίας καθώς περιέγραφε τη συμμετοχή του Ζελένσκι ως “τζόγο με τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο”.
Μετά τη συνάντηση, ο Τραμπ «έδιωξε» τον Ζελένσκι και εξέδωσε μια δήλωση που πιθανόν να ήταν ευχάριστη για τη Μόσχα:
«Διαπίστωσα ότι ο πρόεδρος Ζελένσκι δεν είναι έτοιμος για ειρήνη, καθώς πιστεύει ότι η εμπλοκή μας του δίνει ένα πλεονέκτημα στις διαπραγματεύσεις. Δεν θέλω πλεονέκτημα, θέλω ειρήνη. Δεν σεβάστηκε τις ΗΠΑ στο Οβάλ Γραφείο τους. Μπορεί να επιστρέψει όταν είναι έτοιμος για ειρήνη».
Η δήλωση αυτή φαίνεται να έχει ήδη προετοιμαστεί πριν τη συνάντηση, διότι ο Ζελένσκι δεν είχε καμία πιθανότητα να οδηγήσει μια εποικοδομητική συζήτηση στον Λευκό Οίκο. Ο Τραμπ φάνηκε αδιάφορος όταν του παρουσίασε φωτογραφίες Ουκρανών στρατιωτών και απλώς μουρμούρισε: «Αυτά είναι σκληρά πράγματα». Φαίνεται ότι είχε αποφασίσει να μείνει εστιασμένος στο μήνυμα και να διατηρήσει τη μάχη.
Ο Βανς, ενσαρκώνοντας το ρόλο του γλοιώδους βοηθού της τηλεόρασης, έκανε σχόλια απόλυτα επιφανειακά, προσπαθώντας να κερδίσει πόντους αντί να συμβάλει σε μια ουσιαστική πολιτική συζήτηση. Γέλασε όταν ένας δημοσιογράφος του δεξιού καναλιού Real America’s Voice ρώτησε τον Ζελένσκι γιατί δεν φορούσε κοστούμι στο Οβάλ Γραφείο, μάλλον χωρίς να αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα της κατάστασης.
Η ασέβεια που επέδειξαν οι Τραμπ και Βανς σε έναν ξένο συμμμαχικό ηγέτη ήταν καταδικαστέα, αλλά χειρότερα ήταν το γεγονός ότι συμπεριφέρονταν σαν να εκπροσωπούν το Κρεμλίνο αντί την Αμερική. Υποστήριξαν άλλοτε λανθασμένα στοιχεία. Ο Ζελένσκι υπογράμμισε την ευγνωμοσύνη του προς τις ΗΠΑ, αλλά οι Τραμπ και Βανς έδειχναν να έχουν άλλα σχέδια και να υποσκάπτουν τη βασική υποστήριξη της Αμερικής.
Η σημερινή συνάντηση και η αχρείαστη ψήφος των ΗΠΑ στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ενισχύουν την αντίληψη ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν γυρίσει την πλάτη τους στην Ουκρανία και στους συμμάχους τους. Βρήκα αηδιαστικό να βλέπω τον πρόεδρο Τραμπ να φωνάζει σε έναν ηρωικό σύμμαχο, να συμπεριφέρεται με τρόπο που δεν τιμά σε καμία περίπτωση το έθνος μου. Ο Ζελένσκι έχει υποστεί τραγωδίες που οι Τραμπ και Βανς δεν μπορούν καν να φανταστούν. Νιώθω ντροπή για τη χώρα μου, και ακόμα και αν το Κογκρέσο υποστηρίξει την Ουκρανία, δεν θα μπορέσει να αποκαταστήσει την αμερικανική αξιοπρέπεια που χάθηκε».
Αλλά, όσο αντιπαθητική και αν είναι η συμπεριφορά του Τραμπ και του Βανς, η στρατηγική συνέπεια της συνάντησης είναι καταστροφική για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον ελεύθερο κόσμο. Οι αμερικανικές συμμαχίες βρίσκονται σε κίνδυνο, καθώς ο Τραμπ αποδέχεται ανοιχτά ό,τι η Αμερική υπερασπίστηκε για δεκαετίες. Η παγκόσμια ειρηνική και ασφαλής τάξη διακυβεύεται, καθώς οι Ρώσοι δικτάτορες επιδιώκουν να απολαύσουν τους καρπούς της επιθετικότητάς τους.
Η Παρασκευή, 28 Φεβρουαρίου 2025, θα παραμείνει στην ιστορία ως μια από τις πιο σκοτεινές ημέρες της αμερικανικής διπλωματίας, σηματοδοτώντας την αρχή μιας παρατεταμένης κρίσης που θα υποστεί κάθε Αμερικανός και κάθε σύμμαχος της Αμερικής. Με την προδοσία της Ουκρανίας από τον Λευκό Οίκο, ο Πούτιν και άλλοι δικτάτορες παγκοσμίως μπορούν πλέον να βλέπουν τον Τραμπ ως έναν άνθρωπο της δικής τους παράταξης.
