Ένας άνδρας έχει έναν μεγαλύτερο αδελφό, με τον οποίο δεν έχει στενή σχέση, αλλά που τον νοιάζεται. Ο μικρότερος αδελφός ήταν το “χρυσό παιδί” της οικογένειας, ο άριστος μαθητής που κέρδισε υποτροφίες και ήταν ο πρώτος στην οικογένεια που ολοκλήρωσε τις σπουδές του.
“Αυτό που οι περισσότεροι στην οικογένεια δεν γνωρίζουν, είναι η ψυχική πίεση που βίωσε όσο σπούδαζε”, λέει ο άνδρας.
“Εγώ ήμουν πιο τυχερός”
“Κάποιες νύχτες, μου τηλεφωνούσε κλαίγοντας γιατί δεν μπορούσε να αντέξει την πίεση”.
“Εργαζόταν σε δύο δουλειές, δεν κοιμόταν σχεδόν καθόλου και έστελνε και χρήματα στους γονείς μας. Λίγα χρόνια αργότερα, ολοκλήρωσε τις σπουδές του και βρήκε μια καλή δουλειά, αλλά αναγκάστηκε να κουβαλήσει ένα χρέος 28 χιλιάδων ευρώ από το φοιτητικό δάνειο”.
“Εγώ, αντιθέτως, είχα μεγαλύτερη τύχη στη ζωή, έκανα κάποιες καλές επενδύσεις και ζούσα σχετικά άνετα. Κάθε φορά που τον έβλεπα να αγωνίζεται με το χρέος, ένιωθα άσχημα. Του έλεγα να μην ανησυχεί, ότι βρίσκεται σε καλό δρόμο, και εκείνος κούναγε το κεφάλι και με διαβεβαίωνε ότι σε δέκα χρόνια θα είναι ελεύθερος”.
Πριν από περίπου έναν χρόνο, ο άνδρας πήγε στην τράπεζα και αποπλήρωσε το χρέος του αδελφού του. Ανέλαβε την πληρωμή ανώνυμα, ώστε να μην υπάρξει τρόπος ο αδελφός του να γνωρίζει ποιος είναι αυτός που τον βοήθησε. Στα στοιχεία της πληρωμής, υπέγραψε ως “ο καταβάλλων”. Ένα μήνα αργότερα, ο αδελφός του ενημερώθηκε από την τράπεζα ότι είχε απαλλαγεί από την υποχρέωση πληρωμής.
“Αναρωτήθηκε αν ήταν ψέμα”
Κάλεσε την τράπεζα για να επιβεβαιώσει ότι δεν ήταν απάτη. Τότε άρχισε να του λέει πόσο παράξενο είναι να κάνει κάποιος μια τόσο γενναιόδωρη πράξη. Προσπάθησε να ανακαλύψει την ταυτότητα του ευεργέτη του, αλλά χωρίς επιτυχία.
Ο άνδρας γέλασε και άφησε να εννοηθεί ότι έχει έναν φύλακα-άγγελο. Μέχρι σήμερα, αυτό το μυστικό παραμένει κρυφό, και ο αδελφός του δεν γνωρίζει ποιος κρύβεται πίσω από αυτή τη γενναιόδωρη πράξη.
“Τώρα, τα πάει πολύ καλύτερα. Ταξιδεύει, κοιμάται πιο ήρεμα, και έχει γνωρίσει κάποια. Δεν του έχω αποκαλύψει ακόμα ότι ήμουν εγώ, ούτε νομίζω ότι θα το κάνω ποτέ. Δεν το έκανα για να κερδίσω την ευγνωμοσύνη του, αλλά ήθελα να τον δω να απογειώνεται”, εξηγεί ο άνδρας.
“Υπάρχουν στιγμές που θέλω να του το αποκαλύψω. Όχι για να ακούσω ‘ευχαριστώ’, αλλά για να καταλάβει ότι η αγάπη μου δεν περιορίζεται σε λόγια, είναι απτή”.
