Σε απόσταση περίπου τριών χιλιομέτρων νότια της σημερινής γαλλικής πόλης Οσέρ, που βρίσκεται στην αρχαία Auxerre, αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μια εξαιρετικά μεγάλη ρωμαϊκή έπαυλη που εκτείνεται σε πάνω από 4.000 τετραγωνικά μέτρα.
Η ανακάλυψη αυτή ανατρέπει όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για την περιοχή, την οποία, αν και γνωρίζαμε από το τέλος του 19ου αιώνα, δεν είχε ενταχθεί ποτέ σε συστηματικές ανασκαφές.
Η πρώτη τυχαία ανακάλυψη
Το 1966, κατά τη διάρκεια έρευνας για τη δημιουργία ενός λατομείου χαλικιού στην περιοχή, ανακαλύφθηκε ένα ορθογώνιο κτίριο 700 τ.μ., που αποτελούνταν από δέκα δωμάτια, το καθένα με πρόσβαση σε αψίδα.
Οι τοίχοι του ήταν χτισμένοι από πλίνθους και ανακυκλωμένα θραύσματα ταφικών στηλών και κιόνων.
Η εύρεση κεραμικών, νομισμάτων και άλλων αντικειμένων επιβεβαίωσε τη σταθερή κατοίκηση της περιοχής από τον 1ο έως τον 4ο αιώνα μ.Χ. Ωστόσο, αυτή η ανακάλυψη έχει τώρα επισκιαστεί από τη σημασία των νέων ανασκαφών, καθώς η τοποθεσία αυτή αποδείχθηκε μέρος μιας από τις μεγαλύτερες Γαλατο-ρωμαϊκές επαύλεις που έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα.
Μια δομή που ανατρέπει τις γνώσεις για τις Γαλατο-ρωμαϊκές έπαυλεις
Οι πρόσφατες ανασκαφές αποκάλυψαν ένα συγκρότημα πέρα από κάθε προσδοκία. Η έπαυλη είναι οργανωμένη γύρω από έναν κεντρικό τετράγωνο κήπο, με πλευρές που υπερβαίνουν τα 450 μέτρα, περιφραγμένο με τοίχο.
Στο βόρειο τμήμα υπάρχει μια μεγάλη ορθογώνια δεξαμενή, ενώ στο νότιο τμήμα εντοπίστηκε ένα διακοσμητικό σιντριβάνι.
Γύρω από τον κήπο, στοές οδηγούν στις κύριες αίθουσες, τα σαλόνια, τις αγροτικές περιοχές, την πιθανή κουζίνα και στην ανατολική πτέρυγα, μεγάλα ιδιωτικά λουτρά.
Οι αρχαιολόγοι έχουν ανιχνεύσει υπόγεια συστήματα θέρμανσης, το ρωμαϊκό υπόκαυστο, και ίχνη μωσαϊκών, δείκτες της αρχιτεκτονικής πολυτέλειας και του κοινωνικού κύρους των κατοίκων, οι οποίοι δεν ήταν απλώς αγρότες, αλλά μάλλον μέλη της πολιτικής ή οικονομικής ελίτ της περιοχής.
Η εξέλιξη της έπαυλης σχετίζεται με την ανάπτυξη του ρωμαϊκού οικισμού Autessiodurum στην αρχαία Οσέρ, ο οποίος διαμορφώθηκε από ένας μικρός οικισμός σε πρωτεύουσα πολιτείας τον 4ο αιώνα. Οι ερευνητές έχουν εντοπίσει τουλάχιστον δύο κατασκευαστικές φάσεις, χωρίς να αποκλείουν μια τρίτη που υποδηλώνει την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό της δομής.
Σε αντίθεση με άλλες Γαλατο-ρωμαϊκές έπαυλεις, όπου ο αστικός χώρος είναι συνήθως μικρότερος από τις αγροτικές περιοχές, η συγκεκριμένη περίπτωση ενδείκνυται για την εξαιρετική μεγαλοπρέπεια του οικιστικού της χώρου.
Ένας σπάνιος αστικός χώρος
Ένας τόσο ανεπτυγμένος αστικός χώρος είναι σπάνιος. Τα ιδιωτικά λουτρά, οι κήποι, τα υδραυλικά συστήματα, και η πιθανή ύπαρξη διακόσμησης στους τοίχους ή μωσαϊκών δαπέδων υποδηλώνουν έναν πλούτο που συγκρίνεται με τις αριστοκρατικές κατοικίες της Βόρειας Γαλατίας.
Ο χώρος θα είναι ανοιχτός στο κοινό την επόμενη Κυριακή, 15 Ιουνίου, από 10:00 π.μ. έως 5:30 μ.μ., στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ημέρας Αρχαιολογίας (JEA). Οι ξεναγήσεις θα πραγματοποιηθούν δωρεάν από τους ίδιους τους αρχαιολόγους.
Σημαντική ανακάλυψη για την ιστορία
Για τους ερευνητές, αυτή είναι μόνο η αρχή. Πολλά υλικά, από κεραμικά έως οργανικά υπολείμματα, θα πρέπει να αναλυθούν για να βοηθήσουν τους ειδικούς να επανασυνθέσουν με ακρίβεια τη ζωή των κατοίκων της περιοχής πριν από σχεδόν δύο χιλιετίες.
Προς το παρόν, η έπαυλη στην Auxerre θεωρείται καθοριστική για την κατανόηση του αστικού σχεδιασμού, της οικονομίας της Ρωμαϊκής Γαλατίας, και των δυναμικών που διαμόρφωσαν την περιοχή.
