Σήμερα, Τρίτη 3 Ιουνίου 2025, σύμφωνα με το εορτολόγιο, γιορτάζουν οι εξής: Ιερία, Ιέρεια, Υπατία, Υπατή, Υπατούλα, Πατούλα.
Οσία Ιέρεια
Δυστυχώς, οι μελετητές του Βίου της Αγίας Ιερείας (ή Ιερίας) δεν έχουν πρόσβαση σε συναξαριακό υπόμνημα. Από το Συναξάριο της Εκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως (10ος μ.Χ. αιώνας) μέχρι τις σύγχρονες εκδόσεις συναξαριστών, γνωρίζουμε ότι πέθανε ειρηνικά και η μνήμη της τιμάται στις 3 Ιουνίου κάθε έτους.
Η μοναδική αναφορά για εκείνη είναι το δίστιχο του Μηνολογίου:
«Ούσα φρονουσών του μέρους Ιερεία, νυμφώνος ουκ έμεινας έξω Κυρίου».
Περισσότερα στοιχεία προέρχονται από τον βίο της Αγίας Φεβρωνίας (βλέπε 25 Ιουνίου). Από αυτόν αναδύονται οι εξής πληροφορίες για την Αγία Ιερεία:
Στη Νίσιβη της Μεσοποταμίας, επί της βασιλείας του Διοκλητιανού, υπήρχε ένα Κοινοβιακό Παρθενώνα με πενήντα μοναχές υπό την Ηγουμένη Βρυαίνη (βλέπε 30 Αυγούστου). Εκεί ζούσε και η ανιψιά της, η πανέμορφη και ενάρετη Φεβρωνία, η οποία ήταν τότε είκοσι ετών. Κάποια στιγμή, η Ιερεία, μια ευγενής ειδωλολάτρισσα, επισκέφθηκε τον Παρθενώνα και ζήτησε να μιλήσει με τη Φεβρωνία. Η συνομιλία τους γέμισε την Ιερεία με κατάνυξη, με αποτέλεσμα να περάσει τη νύχτα κλαίγοντας. Επέστρεψε στο σπίτι της και πρότεινε στην οικογένειά της να ακολουθήσουν τον χριστιανισμό.
Όταν ο Ρωμαίος έπαρχος Σελήνος επιτέθηκε στον Παρθενώνα της Βρυαίνης, οι μοναχές διαλύθηκαν, με μόνο δύο να παραμένουν: η Φεβρωνία και η Θωμαίς. Η αμετάκλητη πίστη της Φεβρωνίας οδήγησε σε φρικτά μαρτύρια. Η Ιερεία, παρούσα εκεί, παρακολούθησε τις δοκιμασίες και δεν αν耐ρηνάμεμωταςω πως αντιδράσσε με δυνατές εκκλήσεις υπερασπίζοντας την Αγία Φεβρωνία. Ο Σελήνος, ωστόσο, διέταξε την εν ψυχρώ εκτέλεση της Μάρτυρος.
Ο ανιψιός του Σελήνου, Λυσίμαχος, μετέφερε τα λείψανά της στον Παρθενώνα, όπου η Ηγουμένη και οι μοναχές, που επανήλθαν στη ζωή τους, τα δέχθηκαν με θλίψη. Το άδικο μαρτύριο της Φεβρωνίας ενίσχυσε την πίστη της Ιερείας, που έσπευσε να βαπτισθεί με την οικογένεια της και αργότερα εκάρη μοναχή στον Παρθενώνα της Βρυαίνης (+30 Αυγούστου), όπου και άφησε την τελευταία της πνοή δίπλα στα θαυματουργά λείψανα της αγαπημένης της αδελφής, της Αγίας Φεβρωνίας.
Δύο αναφορές για την Αγία Ιερεία υπάρχουν σε υμνολογικά κείμενα:
1) Σε παλαιότερη αναφορά: Στο «Τριώδιον» της Εκκλησίας, στον Όρθρο του Σαββάτου της Τυρινής, γίνεται αναφορά στις Όσιες Γυναίκες, αναγνωρίζοντας την Βρυαίνη, τη Φεβρωνία, τη Θωμαίδα, την Ιερεία και την Πλατωνίδα.
2) Σε νεότερη αναφορά: Στην «Ακολουθία των Οσίων Γυναικών» που συνέθεσε ο Όσιος Γέρων Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης το 1968, όπου εγκρίθηκε και ψάλλεται το Σάββατο της Δ’ Εβδομάδας των Νηστειών. Στον κανόνα του Όρθρου, στην στ’ ωδή αναγνωρίζουμε την Ιερεία, ανάμεσα σε άλλες Οσίες.
Στο Συναξάριο διαβάζουμε ότι η μνήμη της Οσίας Ιερείας γιορτάζεται σήμερα, με αναφορά στην ευσέβεια της και την αφοσίωσή της στον Θεό.
