Στην πόλη Taby της Σουηδίας, αρχαιολόγοι έφεραν στο φως σημαντικά ευρήματα. Ανακάλυψαν μια εκτενή ασημένια συλλογή ανάμεσα στα ερείπια ενός αγροτικού οικισμού που χρονολογείται από την εποχή των Βίκινγκ. Οι ανασκαφές αποκάλυψαν τα υπολείμματα 34 σπιτιών, ένα κοιμητήριο και 1.450 τεχνουργήματα.
Ανάμεσα στα ευρήματα περιλαμβάνονται ένα εντυπωσιακό σύνολο ασημένιων κρίκων για βραχίονες και λαιμούς, ένα ασημένιο φυλαχτό, χάντρες, πέρλες και νομίσματα.
“Ανακάλυψη που εντυπωσιάζει”
Ο θησαυρός βρέθηκε μέσα σε ένα κεραμικό δοχείο, το οποίο περιείχε και μια υφασμάτινη τσάντα για τα νομίσματα, σπόρους, φαρμακευτικά βότανα και πέρλες.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα φυλαχτά φτιάχτηκαν με νομίσματα προερχόμενα από την Περσία, τη Βαυαρία, τη Βοημία, τη Νορμανδία και την Αγγλία.
Ο John Hamilton από τα Κρατικά Μουσεία της Σουηδίας δήλωσε:
“Αυτό το εύρημα είναι μοναδικό όχι μόνο για την ποικιλία των ασημένιων τεχνουργημάτων, αλλά και για τη σύνδεσή του με τον οικισμό και το κοιμητήριο. Ο θησαυρός μπορεί να ήταν θαμμένος κοντά σε ένα περίτεχνο κοιμητήριο προς τιμήν μιας γυναίκας της υψηλής κοινωνίας.”
Η συλλογή από την εποχή των Βίκινγκ εντυπωσιάζει για το μέγεθος, την ποικιλία και την καλή κατάσταση διατήρησής της.
Πολλά από τα αρχαία ασημένια αντικείμενα φέρουν ελικοειδή σχέδια, ολοκληρώνοντας τον σχεδιασμό τους με κομμάτια διαμαντόσχημου σχήματος.
“Τα νομίσματα αποκαλύπτουν τον ανθηρό εμπορικό χαρακτήρα της εποχής των Βίκινγκ”
Οι αρχαιολόγοι αναγνώρισαν 12 κρεμαστά νομίσματα, έναν συνδυασμό ευρωπαϊκών και ισλαμικών νομισμάτων, που χρονολογούνται από το 904 έως το 997 μ.Χ.
Αυτά τα νομίσματα αποτελούν εξαιρετικό δείγμα των εκτεταμένων εμπορικών σχέσεων που ανθούσαν στη Σκανδιναβία κατά την εποχή των Βίκινγκ. Επιπλέον, ο θησαυρός περιλάμβανε πέντε αραβικά νομίσματα, τα dirhams.
Ένα από τα ευρωπαϊκά νομίσματα, εξαιρετικά σπάνιο, κόπηκε στην πόλη Ρουέν στη Νορμανδία, και χρονολογείται γύρω στον 10ο αιώνα μ.Χ.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Jens Christian Moesgaard από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης, αυτός ο τύπος νομίσματος είχε ταυτοποιηθεί προηγουμένως μόνο μέσω σχεδίων σε βιβλίο του 18ου αιώνα.
Μία συνηθισμένη εκδοχή είναι ότι οι άνθρωποι συνήθιζαν να κρύβουν και να θάβουν τους θησαυρούς τους σε δύσκολες ημέρες.
Δεν έχουμε επιβεβαιώσει αν αυτό συνέβη και σε αυτή την περίπτωση, αναφέρει ο αρχαιολόγος John Hamilton. Ο οικισμός βρισκόταν σε έναν μικρό λόφο με θέα το δάσος του Viggbyholm στην Taby.
Σύμφωνα με τα αρχαιολογικά δεδομένα, η περιοχή καλλιεργούνταν από το 500 μ.Χ. έως το 1050, μια εποχή που συμπίπτει με την Ύστερη Εποχή του Σιδήρου και τις αρχές του Μεσαίωνα.
Ανάλυση των λειψάνων
Οι αρχαιολόγοι βρήκαν και άλλα αντικείμενα, όπως βέλη, μυλόπετρες και όμορφα φυλαχτά. Ωστόσο, η ανακάλυψη του θησαυρού από ασήμι ήταν απρόσμενη.
Ανακαλύφθηκαν επίσης πολλά θραύσματα κεραμικής. Ορισμένα από τα αγγεία ήταν φτιαγμένα από τοπικό πηλό, ενώ τα σχέδιά τους υποδηλώνουν επιρροές από τη Βαλτική Θάλασσα, υποδεικνύοντας ότι ορισμένοι κάτοικοι ενδέχεται να είχαν μεταναστεύσει από άλλες περιοχές.
Τέλος, πραγματοποιήθηκαν DNA αναλύσεις σε λείψανα τεσσάρων ανδρών. Παρά την αποσύνθεση τους, οι ερευνητές μπόρεσαν να διαπιστώσουν ότι οι περισσότερες οικογενειακές συνδέσεις υπήρχαν μεταξύ τους, με ελάχιστους να φαίνεται να ήταν νεοφερμένοι από άλλες περιοχές.
