Εκπαιδευτικός καταγγέλλει ότι σπιτονοικοκύρης τής έκοψε το ρεύμα και το νερό για να τη διώξει από το σπίτι

Μια εκπαιδευτικός από τα Χανιά θα παραμείνει σε κάμπινγκ μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς, καθώς, σύμφωνα με καταγγελία της, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μισθωμένο διαμέρισμά της εξαιτίας του σπιτονοικοκύρη της.

Σε επιστολή της προς την Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, περιγράφει ότι ο ιδιοκτήτης χρησιμοποίησε διάφορες “μεθόδους” για να την πιέσει να φύγει πιο νωρίς. Ειδικότερα, της έκοψε το ρεύμα και το νερό, ενώ επιχείρησε να απομακρύνει την πόρτα για να την βάψει.

Ακολουθεί απόσπασμα από την επιστολή της εκπαιδευτικού:

«Αγαπητέ κανέναν, ως εκπαιδευτικός, νιώθω υποχρεωμένη να μοιραστώ την εμπειρία μου.

“Λίγες μέρες πριν από το τέλος των σχολείων λόγω των πασχαλινών διακοπών, ο σπιτονοικοκύρης, ας τον αποκαλέσουμε έτσι, μου έκοψε το νερό και το ρεύμα κατά τη διάρκεια μίας σφοδρής κακοκαιρίας στα Χανιά, προφανώς για να με εξαναγκάσει να αποχωρήσω πριν από την συμφωνημένη ημερομηνία, δηλαδή την 10η Απριλίου.

Όταν του ανέφερα το πρωί ότι μπορεί να υπάρχει κάποια βλάβη και πρέπει να την επιδιορθώσει (όντας αφελής, πίστευα ότι η κακοκαιρία προκάλεσε το πρόβλημα), απάντησε:

“Θα σου βγάλω και την πόρτα για να την βάψω, όταν γυρίσεις από το σχολείο το μεσημέρι, δεν θα έχεις πόρτα.”

Εν συντομία, έκοψε το ρεύμα και το νερό τη νύχτα και το πρωί απομάκρυνε την πόρτα.

Τι έκανα; Συγκέντρωσα τα λίγα υπάρχοντά μου για να φύγω. Στη ρεσεψιόν βρήκα τον κύριο… ας τον πούμε έτσι… να πίνει καφέ με έναν φίλο του.

Του είπα ότι ντρέπομαι για τις πράξεις του, αφού ήρθα εδώ να διδάξω τα παιδιά του. Για τρεις εβδομάδες κάθε μέρα μου ζητούσε να φύγω, ενώ γνωρίζει ότι είχαμε συμφωνήσει να μείνω μέχρι τις πασχαλινές διακοπές, πληρώνοντας 300 ευρώ το μήνα, συν τα έξοδα ρεύματος και 5 ευρώ για κάθε πλυντήριο.

Σου έχω δώσει τα πάντα εκτός από 100 ευρώ για τον Απρίλιο. Γιατί το κάνεις αυτό;

Στην αρχή τα έχασε, αλλά μετά μου είπε με αυστηρό ύφος: “Φύγε ρε λαμόγιο…”

Ήταν ψηλός και γεροδεμένος. Φυσικά, όλα αυτά συνέβησαν σε μένα, μια γυναίκα.

Του είπα ότι εσύ είσαι το λαμόγιο και έφυγα σχεδόν τρέχοντας, φοβούμενη. Πήρα το βραδινό πλοίο και ζήτησα άδεια από το σχολείο για τέσσερις ημέρες.

Έφυγα γιατί φοβήθηκα.

Σήμερα, έναν μήνα αργότερα, βρίσκομαι σε άλλο σπίτι, αλλά και από αυτό θα φύγω στις 7 Ιουνίου λόγω κρατήσεων τουριστών… Θα μένω σε κάμπινγκ μέχρι τις 30 Ιουνίου, όπως έκανα και πέρυσι.

Σήμερα, 30 Μαΐου, παρακολούθησα μάθημα πιλάτες σε χωριό των Χανίων. Και μπορεί να αναρωτηθείτε γιατί το μοιράζομαι αυτό. Έχω τους λόγους μου.

Στο μάθημα, οι άλλες συμμετοχές ήταν Γερμανίδες, Αγγλίδες, Σουηδέζες και Νεουρκέζες, μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής.

Και αναρωτήθηκα: τι κάνω εδώ; Σε μια χώρα που δεν με θέλει και δεν με υπολογίζει. Δεν υπάρχω γι’ αυτήν.

ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑ: ποιος είναι το λαμόγιο;