© Η παράνομη χρήση ή ιδιοποίηση αυτού του περιεχομένου απαγορεύεται αυστηρά από τη νομοθεσία περί Πνευματικής Ιδιοκτησίας, με σοβαρές αστικές και ποινικές συνέπειες για τον παραβάτη.
Στην νέα ταινία του Γουές Άντερσον, «Το φοινικικό σχέδιο», παρακολουθούμε έναν μυστηριώδη βιομήχανο, έναν από τους πιο πλούσιους ανθρώπους της Ευρώπης, ο οποίος επιβιώνει από το έκτο αεροπορικό του ατύχημα – ένα σαμποτάζ που έχει οργανωθεί από σχεδόν όλες τις κυβερνήσεις του Δυτικού Κόσμου, καθώς οι επιχειρηματικές του τακτικές τον έχουν μετατρέψει σε εχθρό κάθε ιδεολογίας.
Προκειμένου να καλύψει τα κενά στα κεφάλαιά του για την επέκταση των επιχειρήσεών του, ξεκινά ένα ταξίδι γύρω από τον κόσμο, μαζί με την κόρη του, που έχει περάσει μέχρι τώρα τη ζωή της σε μοναστήρι. Οι σκηνές φέρουν μια χρυσοποίκιλτη και αρμονική αισθητική. Ωστόσο, η ταινία ποτέ δεν αποκαλύπτει ακριβώς τι πουλάει ο ήρωάς μας — αυτό θυμίζει τον Χάουαρντ Χιούζ, τον eccentric δισεκατομμυριούχο και κινηματογραφιστή των ‘30s, και η δουλειά του Άντερσον αντλεί πολλά στοιχεία από την κινηματογραφική αισθητική της εποχής. Χρησιμοποιώντας λιτές κάμερες και ελάχιστες κινήσεις, κυριαρχεί μια μαξιμαλιστική αρμονία που καταπνίγει τα ανθρώπινα συναισθήματα. Η ταινία φέρει ένα μυθικό καστ, όπου οι ηθοποιοί αρθρώνουν τις ατάκες τους σχεδόν μηχανικά, τοποθετημένοι στο κάδρο σαν πιόνια μιας πολυτελούς σκακιέρας. Όμως, υπάρχουν και στιγμές ψυχής κάτω από την επιφανειακή τελειότητα, με γκαγκ που θυμίζουν τον Τεξ Άιβερι. Η Χόουπ Ντέιβις προσφέρει μια αξιοσημείωτη ερμηνεία, μεταφέροντας το συναισθηματικό βάρος της ταινίας, αποδεικνύοντας ότι υπάρχει περισσότερη ουσία από αυτήν που φαίνεται. Αναμφίβολα, είναι καλύτερη από το σχεδόν απαράδεκτο «Asteroid City». Είναι άτυχες οι απουσίες του Τζιν Χάκμαν, καθώς οι ερμηνείες του τον είχαν κάνει να βλέπει πραγματικά τους χαρακτήρες του, όπως στο «Οικογένεια Τένενμπαουμ», που παραμένει το σπουδαιότερο έργο του.
Κρατάμε το ενδιαφέρον για τις νέες ταινίες με το «Η σπουδαία κυρία Χολ», όπου μια γερασμένη σταρ του Μπρόντγουεϊ μαθαίνει ότι πάσχει από μια μορφή άνοιας που εξελίσσεται γρήγορα και μη αναστρέψιμα – όλα αυτά ενώ προετοιμάζεται να επιστρέψει στο σανίδι ερμηνεύοντας έργα του Τσέχοφ. Η Τζέσικα Λανγκ αποδεικνύεται καταπληκτική στο ρόλο της σε αυτό το συγκινητικό δράμα, αν και είναι άτυχος ο καλλιτεχνικός προσανατολισμός του σκηνοθέτη, Κρίστοφερ Τζορτζ, που χρειαζόταν μια πιο ευαίσθητη προσέγγιση. Παρ’ όλα αυτά, η Λανγκ κατανοεί βαθύτερα το θέμα και η ερμηνεία της δίνει στη ταινία την απαραίτητη δύναμη, πλαισιωμένη από έναν εξαιρετικό θίασο (Κάθι Μπέιτς, Πιρς Μπρόσναν).
Ο Χρήστος Μασσαλάς παρουσιάζει με το «Killerwood» μια σάτιρα σε ένα σημαντικό ζήτημα: την παραγωγή ταινιών στην Ελλάδα. Ο ήρωας είναι ένας νεαρός σκηνοθέτης που προσπαθεί να υλοποιήσει το νέο του θρίλερ, εμπνευσμένο από τα Ιταλικά giallo (με τη Ρούλα Πατεράκη να υποδύεται ρόλο που παραπέμπει σ’ εκείνον της Κλάρα Καλαμάι στο «Profondo Rosso» του Ντάριο Αρτζέντο). Η ταινία έχει χιούμορ και στυλ, με σκηνές που θα μπορούσαν άνετα να ενταχθούν σε μια ταινία του είδους. Εξαιρετικοί οι Βαγγέλης Δαούσης και Έλσα Λεκάκου στους κεντρικούς ρόλους, αν και λείπει μια κορύφωση που θα ενίσχυε τη σατιρική διάσταση.
Στις επανεκδόσεις, «Ο δολοφόνος με το αγγελικό πρόσωπο» επιστρέφει στις θερινές προβολές – αυτή τη φορά με μια ανανεωμένη 4K κόπια που αξίζει να παρακολουθήσετε. Η μοναδική μελαγχολία του Μελβίλ συνδυάζεται με το παγωμένο βλέμμα του Αλέν Ντελόν. Παρόλο που «Αλάν Ντελόν» ίσως παραμένει πιο «νωπά» στην μνήμη μας, οφείλουμε να αναφέρουμε την επανέκδοση της συγκλονιστικής «Ντροπής» του Μπέργκμαν. Ένα ζευγάρι μουσικών σε κρίση, βρίσκονται σε μια χώρα σε εμφύλιο πόλεμο, χωρίς να παρατίθεται η ταυτότητά τους ή οι ιδεολογικές διαφορές. Η έλλειψη «θέσης» οδηγεί τελικά στην τιμωρία τους. Με σχεδόν οργισμένα υπονοούμενα και λιτούς ρυθμούς, η ταινία κορυφώνεται με έναν συντριπτικό επίλογο. Πρόκειται για μια πραγματικά επίκαιρη ταινία σχετικά με τη διαμόρφωση της πολιτικής σκέψης σήμερα, γυρισμένη το 1968 σε ένα ασπρόμαυρο φιλμ από τον Σβεν Νίκβιστ, με πρωταγωνιστές τους Μαξ Φον Σίντοφ και Λιβ Ούλμαν. Μια σπάνια περίπτωση επανέκδοσης.
