Η κύρια ηρωίδα της ιστορίας είναι μια 29χρονη γυναίκα, έγκυος 35 εβδομάδες στο πρώτο της παιδί. Ο σύζυγός της, 36 ετών, είχε στο παρελθόν μια άλλη σχέση, αλλά η πρώτη του σύζυγος πέθανε πριν από οκτώ χρόνια.
Η σύντροφός του έχει πάντα σεβαστεί τη μνήμη της θανούσης.
«Ακόμη έχουμε τις φωτογραφίες της στο σπίτι»
Έχουν συζητήσει για εκείνη, και ποτέ δεν του ζήτησε να αφαιρέσει τις φωτογραφίες που υπάρχουν στα κοινά τους μέρη. Δεν επιθυμεί να διαγράψει τη μνήμη της γυναίκας που αγάπησε, ούτε να προσποιούνται ότι δεν υπήρξε ποτέ.
Όταν πληροφορήθηκαν ότι θα γίνουν γονείς, αρχίσαν να σκέφτονται ονόματα για το μωρό.
«Αρχικά, δεν είπε τίποτα. Μετά από μερικές εβδομάδες μου ανέφερε ότι θα ήθελε να δώσουμε το όνομα της γυναίκας του», λέει εκείνη.
«Θέλει να δώσουμε το όνομά της στο μωρό για να κρατήσουμε ζωντανή τη μνήμη της»
«Είπε πως αυτό θα διατηρήσει τη μνήμη της μέσα από την κόρη μας. Του είπα ότι νιώθω άβολα».
«Εξήγησα πώς θέλω η κόρη μας να έχει το δικό της όνομα, ένα που να μας θυμίζει και όχι μια σχέση στην οποία δεν ήμουν εγώ. Φαινόταν απογοητευμένος, αν και είπε ότι καταλαβαίνει».
Λίγες μέρες αργότερα, ο άνδρας επανέφερε το θέμα του ονόματος. Είχε μιλήσει με τη μητέρα του, η οποία της έστειλε μήνυμα προτρέποντάς την να το σκεφτεί ξανά, λέγοντας ότι αν συμφωνήσει, θα είναι μια υπέροχη πράξη.
Ακόμα και η αδελφή του του έστειλε μήνυμα, επιμένοντας ότι αυτό σημαίνει πολλά για την οικογένειά τους και ότι θα το θεωρήσουν ευλογία αν η κόρη του πάρει το όνομα της πρώτης γυναίκας του.
«Δεν καταλαβαίνω γιατί η κόρη μου πρέπει να πάρει το όνομα μιας γυναίκας που δεν γνώρισε ποτέ»
Η γυναίκα απέκρουσε και πάλι την πρόταση. Εξήγησε στον άντρα της ότι σέβεται τη μνήμη του, αλλά δεν θέλει να μεγαλώσει το παιδί της με την “κληρονομιά μιας άλλης γυναίκας”.
Πιστεύει ότι η αγέννητη κόρη της δεν αξίζει να ανατραφεί στη σκιά μιας γυναίκας που δεν έχει γνωρίσει.
«Τον αγαπώ και ξέρω ότι κουβαλά την απώλειά της», επισημαίνει. «Πιστεύω ότι έχω το δικαίωμα να προστατεύσω την ταυτότητα της κόρης μας. Δεν θέλω να διαγράψω κανέναν, αλλά θέλω να λαμβάνονται υπόψη και οι δικές μου επιθυμίες».
«Η οικογένειά του συνεχίζει να μου στέλνει μηνύματα, κατηγορώντας με για ανασφάλεια και ζήλια, απέναντι σε μια γυναίκα που δεν είναι πια μαζί μας. Η μητέρα μου λέει ότι με καταλαβαίνει αλλά αναρωτιέται αν αξίζει να θυσιάσω τη σχέση μου».
«Έχω χάσει την ηρεμία που επιθυμούσα να έχω αυτή την περίοδο. Δε ξέρω πλέον αν υπερασπίζομαι τον εαυτό μου ή αν παραλογίζομαι».
