Ο Ντόναλντ Τραμπ κατέβηκε από το Air Force One στο Ριάντ με τη γροθιά του υψωμένη, χαιρετώντας τον νεαρό συνεργάτη του, τον ντε φάκτο ηγέτη της Σαουδικής Αραβίας, Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν (MbS). Και είχε λόγους να χαμογελά.
Στο Ριάντ, τον πρώτο σταθμό της περιοδείας του στον Κόλπο, ο Τραμπ εξασφάλισε μια δέσμευση 600 δισεκατομμυρίων δολαρίων για επενδύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Για τον Αμερικανό πρόεδρο, αυτή είναι μια επαγγελματική αποστολή.
Σκοπός του είναι να δείξει στους ψηφοφόρους του ότι μπορεί να φέρει επενδύσεις από αυτές τις χώρες στην Αμερική.
Αυτή η επίσκεψη στον Κόλπο αντικατοπτρίζει σε ποιο βαθμό η Αμερική του Τραμπ μπορεί να λειτουργήσει σε έναν κόσμο, όπως η Μέση Ανατολή, που παραμένει στρατηγικά κρίσιμος με διαφορετικούς όρους από το παρελθόν. Εάν τα τελευταία χρόνια, η αμερικανική παρουσία στην περιοχή δικαιολογούνταν από ενεργειακούς πόρους, ισχυρούς συμμάχους όπως το Ισραήλ και τη Σαουδική Αραβία, και τις πολιτικές περιορισμού κατά πραγματικών ή υποθετικών εχθρών (όπως η Αλ Κάιντα και το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν), σήμερα η σημασία του Κόλπου έχει ενισχυθεί λόγω του γεωπολιτικού του ρόλου.
Μεγάλες επενδύσεις
Αυτές οι χώρες διαθέτουν τεράστια χρηματικά ποσά και ο Τραμπ επιδιώκει να κατευθύνει τα οικονομικά της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων από το Σίτι του Λονδίνου και τη Γουόλ Στριτ προς επενδύσεις για τη βιομηχανοποίηση των ΗΠΑ.
Ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν, από την πλευρά του, χρειάζεται τις ΗΠΑ για την υλοποίηση του φιλόδοξου σχεδίου Νεόμ, της μεγαλούπολης που προγραμματίζεται σε μια περιοχή που σήμερα είναι έρημος.
Η κατασκευή των ουρανοξυστών σε αυτήν την τεχνολογικά προηγμένη πόλη απαιτεί μηχανήματα, υλικά και τεχνολογίες, πιθανότατα από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Η Τουρκία, επίσης, επιθυμεί να συμμετάσχει σε αυτό το σχέδιο, καθώς επεκτείνει την επιρροή της στον αραβικό κόσμο, υποστηρίζοντας τους Παλαιστίνιους κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Γάζα.
Η ιστορία δείχνει ότι οι Άραβες σχηματίζουν συμμαχίες που μπορεί να αλλάξουν ανά πάσα στιγμή. Αυτές οι συμμαχίες πρέπει να καλλιεργούνται καθημερινά.
Απομάκρυνση από την Κίνα
Ο Τραμπ στοχεύει επίσης στην απομάκρυνση της Σαουδικής Αραβίας από την Κίνα. Το Πεκίνο παραμένει ο σημαντικότερος ανταγωνιστής των ΗΠΑ και οποιαδήποτε χώρα διατηρεί ισχυρές εμπορικές σχέσεις μαζί του προκαλεί ανησυχία στην Αμερική.
Αυτό διαφαίνεται πλέον και στη Λατινική Αμερική, που θεωρούνταν παρακλάδι των ΗΠΑ και όπου η Κίνα έχει ανακοινώσει δάνεια δεκάδων δισεκατομμυρίων.
Ο Δρόμος του βαμβακιού
Η παρουσία των Κινέζων είναι αισθητή σχεδόν παντού. Η Κίνα δεν υποστηρίζει τον «Δρόμο του βαμβακιού» – τον διάδρομο Imec, που θα συνδέσει την Ινδία μέσω Κόλπου με την Ευρώπη. Ένα έργο που προβάλλεται από τους Αμερικανούς ως εναλλακτική λύση στον κινεζικό «Δρόμο του Μεταξιού» (BRI).
Δυστυχώς, σε όλα αυτά τα σχέδια, η Ευρώπη είναι στον περιθώριο, εστιάζοντας σχεδόν αποκλειστικά στον πόλεμο στην Ουκρανία και την αντιπαράθεση με τη Ρωσία. Πιο συγκεκριμένα, ενώ η ΕΕ συζητά για κυρώσεις κατά της Ρωσίας και σχεδιάζει να περιορίσει την εξάρτησή της από το ρωσικό φυσικό αέριο μέχρι το 2027, ο Τραμπ επιδεικνύει ενδιαφέρον για την κοινή διαχείριση του Nord Stream 2 με τον Πούτιν.
Η ΕΕ φαίνεται να έχει αυτοϋποβιβαστεί σε τοπικό εκπρόσωπο του ΝΑΤΟ επί εποχής Μπάιντεν, αδυνατώντας να αντιληφθεί τις δραστικές αλλαγές στη παγκόσμια τάξη.
Δυστυχώς, η πολιτική τάξη της ΕΕ είναι ανεπαρκής και φαίνεται να περιορίζεται στις άμεσες προκλήσεις…
