Η Υπουργός Εξωτερικών της Γροιλανδίας ανέλαβε σήμερα την προεδρία του Αρκτικού Συμβουλίου, ενός σημαντικού πλατφόρμας διακρατικής συνεργασίας στην περιοχή, μέχρι το 2022. Το διπλωματικό σκηνικό έχει γίνει πιο περίπλοκο λόγω των εντάσεων γύρω από τη Γροιλανδία και της απομάκρυνσης της Ρωσίας.
Η δραστηριότητα του Συμβουλίου, που περιλαμβάνει τις ΗΠΑ, τον Καναδά και τις πέντε σκανδιναβικές χώρες (Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, που περιλαμβάνει τη Γροιλανδία και τα Νησιά Φερόες, Φινλανδία και Ισλανδία), έχει σταματήσει από το 2022 λόγω της αναστολής της συμμετοχής της Ρωσίας μετά την εισβολή της στην Ουκρανία. Οι επιστημονικές εργασίες επίσης διακόπηκαν το 2022, με επανέναρξη τον Φεβρουάριο του 2024.
«Σημαντική η διατήρηση ενός φόρουμ για όλα τα κράτη της Αρκτικής»
«Σε αυτό το γεωπολιτικό κλίμα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να διατηρήσουμε ένα φόρουμ για όλα τα κράτη της Αρκτικής και τους αυτόχθονες πληθυσμούς της περιοχής», ανέφερε ο Έσπεν Μπαρθ Άιντε, Υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας και απερχόμενος πρόεδρος του Αρκτικού Συμβουλίου.
Η Βίβιαν Μότσφελντ, Υπουργός Εξωτερικών και Έρευνας της Γροιλανδίας, που αποτελεί αυτόνομο έδαφος της Δανίας, διορίστηκε να αναλάβει την προεδρία για λογαριασμό του Βασιλείου της Δανίας, το οποίο περιλαμβάνει τη Δανία, τα Νησιά Φερόες και τη Γροιλανδία, όπως αναφέρεται στο σχετικό κείμενο.
«Δεν επιδιώκουμε να είμαστε ούτε Δανοί ούτε Αμερικανοί», επανέλαβε η υπουργός μπροστά στους δημοσιογράφους σχετικά με τις εντάσεις με τις ΗΠΑ, ειδικά μετά την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην εξουσία, που είχε εκφράσει ενδιαφέρον για την αγορά της Γροιλανδίας.
Οι πέντε προτεραιότητες της Δανίας
Κατά τη διάρκεια της προεδρίας της για τα επόμενα δύο χρόνια, η Δανία έχει θέσει πέντε προτεραιότητες για την περιοχή που θερμαίνεται τέσσερις φορές πιο γρήγορα από τον υπόλοιπο κόσμο: των αυτόχθονων λαών της Αρκτικής, της βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και της ενεργειακής μετάβασης, του ωκεανού, της κλιματικής αλλαγής στην Αρκτική και της βιοποικιλότητας.
Από την ίδρυσή του το 1996, το Αρκτικό Συμβούλιο αποτελεί κεντρικό χώρο συνεργασίας σε μια περιοχή όπου η ταχεία τήξη των πάγων λόγω της υπερθέρμανσης δημιουργεί νέες οικονομικές ευκαιρίες (υδρογονάνθρακες, ορυκτά, αλιεία) και υποσχόμενους θαλάσσιους δρόμους, που ενδέχεται όμως να απειλήσουν ένα ευαίσθητο οικοσύστημα και τις ευάλωτες κοινότητες.
