Sure! Here’s a rewritten version of the content:
Ο Περικλής Λιανός παραχώρησε μια αναλυτική συνέντευξη στην εφημερίδα Espresso Σαββατοκύριακο, στην οποία μίλησε με τον δημοσιογράφο Ηλία Μαραβέγια. Μεταξύ άλλων, ο γνωστός ηθοποιός αποκάλυψε τη δυσκολότερη προσωπική του στιγμή που βίωσε κατά τη διάρκεια μιας θεατρικής παράστασης.
Κύριε Λιανέ, ποιες αναμνήσεις από τα παιδικά σας χρόνια σας έρχονται πρώτες στο νου;
Μου έρχονται όμορφες εικόνες γεμάτες παιχνίδια. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Θέρμο Αιτωλοακαρνανίας, ολοκλήρωσα το λύκειο εκεί και στα 18 μου μετακόμισα στην Αθήνα για να σπουδάσω Νομική και δραματολογία.
Ποια στιγμή θεωρείτε την πιο δύσκολη της ζωής σας;
Η πιο δύσκολη στιγμή ήταν όταν πέθανε η μητέρα μου και έπρεπε να δώσω δύο παραστάσεις. Είχα χάσει και τους δύο γονείς μου ενόσω εργαζόμουν, αλλά η απώλεια της μητέρας μου ήταν ιδιαίτερα επώδυνη. Θυμάμαι ότι όταν ο πατέρας μου υπέστη εγκεφαλικό, είχα γυρίσματα και πρόβες, αλλά τους ενημέρωσα ότι «λυπάμαι, φεύγω για να τον δω». Όλοι με στήριξαν τότε, κάτι που θα θυμάμαι πάντα.
Όταν, όμως, ειδοποιήθηκα για τον θάνατο της μητέρας μου, βρίσκομαι μπροστά στο θέατρο των «12 ενόρκων» και έπρεπε να κάνω δύο παραστάσεις εν μέσω αυτής της αγωνίας. Το έπραξα και κατευθύνθηκα αμέσως στο Αγρίνιο, όπου την πρόλαβα ζωντανή, αλλά σε κώμα. Αυτή η στιγμή είναι κάτι που δεν έχω ξεπεράσει ποτέ. Δυσκολεύομαι ακόμα να πιστέψω ότι κατάφερα να παίξω με αυτή τη σκέψη στο μυαλό μου.
Από την άλλη, νιώθω τυχερός που εργάζομαι σε αυτόν τον τομέα, καθώς μου παρέχει στήριξη. Κατάφερα να διαχειριστώ αυτές τις απώλειες, όπως και άλλες που ακολούθησαν, χάρη στη δουλειά μου.
