Από τη στιγμή που εκλέχθηκε Πάπας, ο Φραγκίσκος, ο οποίος έφυγε από τη ζωή σήμερα σε ηλικία 88 ετών, ήταν αποφασισμένος να κάνει τη διαφορά. Ήταν ο πρώτος Πάπας από τη Λατινική Αμερική που κέρδισε τις καρδιές των καθολικών με τον απλό τρόπο ζωής του.
Έτσι, απέκτησε τον τίτλο «Πάπας του λαού», πιστεύοντας ότι η καθολική εκκλησία πρέπει να βρίσκεται κοντά στους φτωχούς και τους περιθωριοποιημένους.
Η άγνωστη ιστορία πριν φτάσει στο Βατικανό
Ο Πάπας Φραγκίσκος γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου 1936 σε μια γειτονιά του Μπουένος Άιρες. Το πλήρες όνομά του ήταν Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο και προερχόταν από Ιταλούς μετανάστες που είχαν μεταναστεύσει στην Αργεντινή για να ξεφύγουν από τη χούντα του Μουσολίνι. Είχε τέσσερα αδέλφια και ο πατέρας του εργαζόταν ως λογιστής στην Αργεντινή.
Για να μπορέσει να τα βγάλει πέρα οικονομικά, εργάστηκε ως μπράβος σε κλαμπ, ενώ παράλληλα ήταν επιστάτης και καθάριζε πατώματα. Τελικά, φοίτησε σε τεχνικό λύκειο και απέκτησε δίπλωμα χημικού, δουλεύοντας για χρόνια στο τμήμα τροφίμων ενός εργαστηρίου.
Αγαπούσε να χορεύει τανγκό και ήταν φανατικός υποστηρικτής της τοπικής ποδοσφαιρικής ομάδας, της Σαν Λορένσο. Εξάλλου, είχε παραδεχτεί ότι πριν από τη λήψη των όρκων του, είχε ερωτευθεί πολύ μία κοπέλα.
Γνώρισε τη ζωή της Ιησουίτικης τάξης, σπούδασε φιλοσοφία και δίδαξε λογοτεχνία και ψυχολογία. Χειροτονήθηκε και ταχείες προαγωγές τον οδήγησαν στην επαρχιακή ηγεσία στην Αργεντινή το 1973.
Αγαπούσε την απλότητα στη ζωή
Το 1992 έγινε Βοηθός Επίσκοπος του Μπουένος Άιρες και αργότερα Αρχιεπίσκοπος. Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος ΙΙ τον δημιούργησε καρδινάλιο το 2001, αναλαμβάνοντας καθήκοντα στη δημόσια υπηρεσία της Καθολικής Εκκλησίας, την Curia.
Γρήγορα απέκτησε τη φήμη του ανθρώπου που προτιμούσε την απλότητα και απέρριπτε τα προνόμια που συνοδεύουν τους ανώτερους κληρικούς. Συνήθως ταξίδευε με οικονομικές πτήσεις και προτιμούσε να φορά το μαύρο ράσο ενός ιερέα αντί για το κόκκινο και μωβ ράσο που ταιριάζει στη νέα του θέση.
Στα κηρύγματά του τόνιζε τη σημασία της κοινωνικής ενσωμάτωσης και κατήγγειλε τις κυβερνήσεις που αγνοούσαν τους πιο φτωχούς του κοινωνικού συνόλου.
Η σκοτεινή περίοδος της δικτατορίας
Με την εκλογή του ως Πάπας, πολλοί εξέφρασαν τη διαφωνία τους, κατηγορώντας τον ότι δεν έκανε αρκετά για να αντισταθεί στη χούντα της Αργεντινής.
Μάλιστα, τον είχαν κατηγορήσει ότι είχε σχέση με την απαγωγή δύο ιερέων από τον στρατό κατά τη διάρκεια του Βρώμικου Πολέμου της Αργεντινής. Κατά την περίοδο αυτή, από το 1976 έως το 1983, χιλιάδες άνθρωποι υπέστησαν βασανιστήρια, σκοτώθηκαν και εξαφανίστηκαν.
Οι δύο ιερείς υπέστησαν βασανιστήρια, αλλά τελικά βρέθηκαν ζωντανοί, σε βαριά κατάσταση και ημίγυμνοι. Ο Πάπας Φραγκίσκος κατηγορήθηκε ότι δεν ενημέρωσε τις αρχές για την έγκριση του έργου τους στις φτωχές γειτονιές από την Εκκλησία, πράγμα που σήμαινε ότι θεωρήθηκε πως τους εγκατέλειψε στα χέρια των ομάδων θανάτου του καθεστώτος.
Ο ίδιος διέψευσε κατηγορηματικά κάθε εμπλοκή στην απαγωγή και τον βασανισμό των ιερέων, επιμένοντας ότι εργάστηκε παρασκηνιακά για την απελευθέρωσή τους. Όταν ρωτήθηκε γιατί δεν είπε δημόσια οτιδήποτε για την απαγωγή και τη δική του εμπλοκή, φέρεται να σχολίασε ότι του ήταν πολύ δύσκολο. Άλλωστε, εκείνη την σκοτεινή περίοδο της Αργεντινής ήταν μόλις 36 ετών και προσπαθούσε να επιβιώσει σε χαοτικές συνθήκες.
