Ο Ντόναλντ Τραμπ, ο καρχαρίας των ακινήτων, είναι πάντα σε κίνηση. Συνεχώς μιλάει στο τηλέφωνο, κλείνοντας συμφωνίες με φίλους του στον επιχειρηματικό κόσμο. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει στο βιβλίο του “The Art of the Deal” (Η τέχνη της συμφωνίας). Ωστόσο, παρά τις ελπίδες του για την πραγματοποίηση μιας σειράς συμφωνιών στην Ουκρανία, την Κίνα και τη Μέση Ανατολή κατά τις πρώτες 100 ημέρες της δεύτερης θητείας του, δεν έχει επιτύχει κανένα αποτέλεσμα.
Αρχίζει να υποχωρεί στον εμπορικό πόλεμο με την Κίνα και στους δασμούς προς άλλες χώρες, ενώ δείχνει να χάνει την υπομονή του με τον πόλεμο στην Ουκρανία, τον οποίο είχε δηλώσει ότι θα επιλυόταν εντός 24 ωρών.
Οι συμφωνίες αποδεικνύονται δύσκολες όταν το στοίχημα δεν είναι απλώς οι ουρανοξύστες και τα καζίνο, αλλά ολόκληρες οικονομίες, η αξιοπιστία ισχυρών ξένων ηγετών και η εθνική κυριαρχία. Η πεποίθηση του Τραμπ ότι κάθε πολιτική κατάσταση είναι μια ευκαιρία νίκης και ήττας κυριάρχησε στην επάνοδο του στον Λευκό Οίκο, οδηγώντας σε κάποιες εφήμερες νίκες εναντίον νομικών εταιρειών ή πανεπιστημίων. Ωστόσο, αυτές οι επιτυχίες είναι αμφισβητήσιμες ηθικά και συνταγματικά, σύμφωνα με το CNN.
Τώρα ο πρόεδρος Τραμπ συνειδητοποιεί ότι η γεωπολιτική και οι παγκόσμιες εμπορικές διαπραγματεύσεις διαφέρουν σημαντικά από την πώληση ακινήτων. Η Κίνα και η Ουκρανία δεν υποχωρούν υπό τις πιέσεις του. Ενώ έχει αναστείλει τους δασμούς σε 90 χώρες, καμία συμφωνία δεν έχει επιτευχθεί, και οι συγκρούσεις στη Μέση Ανατολή συνεχίζονται.
Η υποχώρηση έναντι της Κίνας
Καμία από τις πρωτοβουλίες του δεν έχει οδηγήσει σε αποτελέσματα. Αντιμέτωπος με σφοδρή κριτική, η κεντρική εικόνα του Τραμπ ως διαπραγματευτή – μια εικόνα κρίσιμη για την πολιτική του δημοτικότητα – δοκιμάζεται έντονα. Η πρωτοβουλία του στη Μέση Ανατολή, η οποία περιλάμβανε τον διωγμό των Παλαιστινίων από τη Γάζα, δεν προχωρά επίσης.
Αρκετοί πρόεδροι των ΗΠΑ αντίκρισαν απογοητεύσεις από την άρνηση της Κίνας να ανοίξει τις αγορές της για αμερικανικά προϊόντα και την κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας από κινέζικες εταιρίες. Η απροθυμία του Πεκίνου να παραδώσει ήταν αναμενόμενη, αλλά ο Λευκός Οίκος, χωρίς αρκετή εμπειρία στα θέματα Κίνας, φαίνεται να αιφνιδιάζεται. “Εάν οι ΗΠΑ επιθυμούν πραγματικά μια διαπραγμάτευση, πρέπει να σταματήσουν τις απειλές και τον εκβιασμό κατά της Κίνας και να αναζητήσουν διάλογο με βάση την ισότητα, τον σεβασμό και το αμοιβαίο όφελος”, δήλωσε ο εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών Γκουό Τζιακούν.
Οι δηλώσεις του Τραμπ περί χαμηλότερων δασμών και της αποφυγής “σκληρών παιχνιδιών” με τον Σι καθιστούν σαφή την μεταβολή της πολιτικής του, σε αντίθεση με τις προηγούμενες απαιτήσεις του για τηλεφωνικές επικοινωνίες με τον Κινέζο ηγέτη.
Ο Λευκός Οίκος επιμένει ότι η πολιτική του Τραμπ αποφέρει καρπούς, δημοσιεύοντας περιοδικά καταλόγους με τις εισερχόμενες επενδύσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι αλήθεια ότι ορισμένες χώρες χρησιμοποιούν αυτές τις εισροές για να εντυπωσιάσουν τον πρόεδρο, αλλά αυτό μπορεί επίσης να σημαίνει ότι πιστεύουν πως μπορούν να τον επηρεάσουν με εντυπωσιακούς τίτλους χωρίς να αλλάξουν δραστικά τη συνολική εμπορική τους επίδραση.
Η αντίσταση της Ουκρανίας
Η Ουκρανία αντιστέκεται στις πιέσεις των ΗΠΑ. Οι προσπάθειες του Τραμπ να επιβάλει τις απόψεις του στην Ουκρανία δείχνουν ότι οι διπλωματικές του ενέργειες είναι τόσο αποτυχημένες όσο και οι εμπορικοί πόλεμοι του. Όπως με την Κίνα, ορισμένες προσεγγίσεις του δεν εκτιμούν τις πολιτικές δυνάμεις που επηρεάζουν τους ξένους ηγέτες.
Ο πρόεδρος εξέφρασε απογοήτευση με τον Ζελένσκι λόγω της μη υπογραφής μιας συμφωνίας που προετοιμάστηκε από τις ΗΠΑ και κλειδώνει πολλούς από τους στόχους της Ρωσίας, όπως επίσης και την κυριαρχία της Ουκρανίας. Για να το αποτρέψει αυτό, άφησε να διαρρεύσει ότι θα ζητήσει από τον Πούτιν να αποδεχτεί το δικαίωμα της Ουκρανίας να έχει στρατιωτική ισχύ.
Την Πέμπτη, ο Τραμπ επιτέθηκε στον Ρώσο πρόεδρο, ανακοινώνοντας ότι “δεν είναι ικανοποιημένος” μετά από ένα κύμα επιθέσεων της Ρωσίας στο Κίεβο. Η εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Καρολάιν Λέβιτ, πρόσθεσε ότι η “υπομονή του προεδρου εξαντλείται” και ότι “πρέπει να δει αυτό το πράγμα να τελειώνει”. Ο Τραμπ είναι εκνευρισμένος με την αντίσταση του Ζελένσκι στην αμερικανική πρόταση που αναγνωρίζει την ρωσική κυριαρχία στην Κριμαία, μια περιοχή που προσαρτήθηκε αυθαίρετα από τον Πούτιν το 2014, και απείλησε με δική του προθεσμία για την Ουκρανία.
Ο Yuriy Boyechko, διευθύνων σύμβουλος της μη κερδοσκοπικής οργάνωσης Hope for Ukraine, σημείωσε ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν πολιτικά αδύνατη για τον Ζελένσκι. “Ο μόνος τρόπος να γίνει αυτό είναι με αλλαγή του (ουκρανικού) συντάγματος, και για να συμβεί αυτό είναι απαραίτητο να διεξαχθούν δημοψηφίσματα. Το ουκρανικό κοινοβούλιο πρέπει να εγκρίνει τη συνταγματική αυτή τροποποίηση και το ανώτατο δικαστήριο της Ουκρανίας πρέπει να την επιβεβαιώσει”, ανέφερε. “Η παράδοση ουκρανικού εδάφους στους Ρώσους δεν θα επικυρωθεί ποτέ από το ουκρανικό κοινοβούλιο και ο ουκρανικός λαός δεν θα το ψηφίσει ποτέ”.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ επιχειρεί επίσης να διαπραγματευτεί μια συμφωνία για την εκμετάλλευση των σπάνιων γαιών της Ουκρανίας, κάτι που οι επικριτές έχουν χαρακτηρίσει οικονομικό επαχθισμισμό. Ο υπουργός Οικονομικών της χώρας δήλωσε ότι οι διαπραγματεύσεις σημειώνουν πρόοδο.
Ενώ ο Τραμπ συνεχίζει να είναι θυμωμένος με την Ουκρανία, δηλώνει παράλληλα πεπεισμένος ότι ο Πούτιν είναι έτοιμος για διαπραγμάτευση, αν και χωρίς αποδείξεις. “Νομίζω ότι η Ρωσία είναι έτοιμη. Νομίζω ότι έχουμε μια συμφωνία με τη Ρωσία”, δήλωσε την Τετάρτη στο Οβάλ Γραφείο, επιδεικνύοντας για άλλη μια φορά την υποστήριξή του στον επιτιθέμενο και όχι στο θύμα της εισβολής.
Στην αρχή του βιβλίου του, “The Art of the Deal”, ο Τραμπ ανέφερε ότι ενώ άλλοι άνθρωποι δημιουργούν όμορφα έργα τέχνης ή γράφουν ποίηση, “οι συμφωνίες είναι η δική μου τέχνη”. Και ο κόσμος αναρωτιέται αν έχει χάσει το ταλέντο του, καταλήγει το CNN.
