Απομακρυνόμαστε από την έννοια της «εισπρακτικής εταιρείας». Το Υπουργείο Εργασίας την απορρίπτει, και δεν έχουμε λόγο να διαφωνήσουμε.
Έτσι, οι ιδιωτικές εταιρείες που αναμένεται να συμμετάσχουν στο ΚΕΑΟ δεν θα είναι, ουσιαστικά, «εισπρακτικές», καθώς θα συνεργάζονται μόνο για να εντοπίσουν τους οφειλέτες που έχουν συσσωρεύσει ληξιπρόθεσμα χρέη προς τον e-ΕΦΚΑ.
Δεν θα έχουν ούτε τη δυνατότητα είσπραξης εσόδων ούτε τη δυνατότητα επιβολής αναγκαστικών μέτρων (π.χ. κατασχέσεις περιουσίας).
Αλλά γιατί αυτή η επιμονή; Ποιος είναι ο σκοπός της ενσωμάτωσής τους στη διαδικασία αντιμετώπισης του χρέους προς την κοινωνική ασφάλιση;
Το συνολικό χρέος έχει φτάσει τα 49,28 δισ. ευρώ και σύντομα αναμένεται να ξεπεράσει τα 50 δισ. ευρώ. Από αυτά, περίπου 29 δισ. ευρώ είναι η κύρια οφειλή, ενώ τα υπόλοιπα σχεδόν 20 δισ. ευρώ είναι τόκοι και προσαυξήσεις. Το επιτόκιο ανέρχεται στο 8%, ενώ αναζητούμε τις αιτίες της συνεχούς αύξησής του. Αν συγκρίνουμε με το 2019, όταν το χρέος ήταν 31 δισ. ευρώ, τώρα πλησιάζει τα 50 δισ. ευρώ – πραγματικά ένα «success story»!
Και παρ’ όλα αυτά, στο ΚΕΑΟ ισχυρίζονται ότι καταβάλλουν υπεράνθρωπες προσπάθειες για την περιορισμό της αύξησης του χρέους. Τα στοιχεία δείχνουν ότι το χρέος αυξήθηκε κατά 1,73 δισ. ευρώ την τελευταία χρονιά, με μόλις 174 εκατ. ευρώ να αφορούν την κύρια οφειλή. Τα υπόλοιπα 1,55 δισ. ευρώ προέρχονται από πρόσθετα τέλη και προσαυξήσεις. Επομένως, το υπουργείο και οι υπηρεσίες του e-ΕΦΚΑ μπορούν να διαπιστώσουν ότι με το επιτόκιο στο 8%, η μείωση του χρέους είναι σχεδόν αδύνατη.
Εννοείται ότι τίθεται θέμα ισονομίας. Η κοινωνική ασφάλιση δεν μπορεί να περιβάλλεται από «επιτήδειους» που εκμεταλλεύονται το σύστημα χωρίς να αποδίδουν τις ασφαλιστικές εισφορές. Οι οφειλέτες πλησιάζουν τα 2 εκατομμύρια (φυσικά και νομικά πρόσωπα), και αυτό πρέπει να αλλάξει. Αλλά είναι όλοι αυτοί «επιτήδειοι»;
Το 73,44% των οφειλετών (ή 1.575.353 μητρώα) χρωστούν έως 15.000 ευρώ. Με την υπάρχουσα ρύθμιση των 24 δόσεων, είναι σαφές ότι αυτό το χρέος μπορεί να αποπληρωθεί σε δύο χρόνια με 625 ευρώ μηνιαία δόση. Ακόμα και με μια μικρή αύξηση λόγω του υψηλού επιτοκίου, αυτό το ποσό δεν είναι απαγορευτικό, αλλά για αυτούς τους οφειλέτες είναι. Ποιος δεν θα ήθελε να έχει ηρεμία και να μπορεί να αποκτήσει ασφαλιστική ικανότητα χωρίς προβλήματα;
Η Πολιτεία πρέπει να εστιάσει στο γιατί αυτοί οι οφειλέτες (κυρίως 88% φυσικά πρόσωπα) αδυνατούν να καταβάλλουν ακόμα και αυτές τις «υποφερτές» δόσεις. Προβλήματα όπως η ακρίβεια, η υψηλή φορολογία και οι τεράστιες δαπάνες για πρώτες ύλες οδηγούν σε ασφυξία. Γι’ αυτό, η τακτοποίηση ενός χρέους έως 15.000 ευρώ είναι σχεδόν αξεπέραστη.
Ωστόσο, το υπουργείο Εργασίας συνεχίζει να προγραμματίζει την ένταξη ιδιωτών για την επίλυση του προβλήματος. Ας μην απορρίπτουμε τις καταστάσεις. Ίσως οι ιδιώτες να προσφέρουν κάποια λύση. Πρέπει να υποστηρίξουμε τις συμπράξεις, αν και στο παρελθόν ο e-ΕΦΚΑ απέτυχε σε παρόμοιες «συνεργασίες», αμφισβητώντας έτσι την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος.
Θυμόμαστε τους ιδιώτες δικηγόρους και λογιστές που είχαν προταθεί να μπουν στο σύστημα για τις απονομές συντάξεων. Πόσες διαφημίσεις αντέξαμε για αυτό από τον πρώην Υπουργό Κωστή Χατζηδάκη;
Τελικά, οι συντάξεις συνεχίζουν να απονέμονται από το μόνιμο προσωπικό του Φορέα, χωρίς την άμεση συμμετοχή ιδιωτών.
Το ίδιο ισχύει και για ιδιώτες που προορίζονταν για διευθυντικές θέσεις στον e-ΕΦΚΑ, με τις διατάξεις αυτές να προκαλούν αντισυνταγματικά ζητήματα και να βρίσκονται σε νομικές αντιπαραθέσεις χωρίς πρόοδο.
Αναμένουμε να δούμε αν αυτή η τρίτη προσπάθεια ένταξης ιδιωτών στον Φορέα μέσω του ΚΕΑΟ θα αποδειχθεί επιτυχής.
Αλλιώς, το χρέος θα συνεχίσει την ανοδική του πορεία, με αυτόνομη δυναμική, χωρίς τίποτα να το περιορίζει, και το ασφαλιστικό σύστημα θα βρεθεί σε ακόμη μεγαλύτερη κρίση.
