Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου έχει εκφράσει εδώ και καιρό την επιθυμία του να καταστρέψει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, γεγονός που σημαίνει ότι η Τεχεράνη είναι προετοιμασμένη για τυχόν επιθέσεις.
Από την αρχή, το Ισραήλ έχει εστιάσει στην αεράμυνα του Ιράν. Οι Ισραηλινές Ένοπλες Δυνάμεις (IDF) έχουν δημοσιεύσει πολλά βίντεο που καταδεικνύουν την καταστροφή πυραυλικών συστοιχιών.
Σήμερα το απόγευμα, η εκπρόσωπος των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, Έφι Ντέφριν, δήλωσε ότι «δεκάδες αεροσκάφη πετούν ελεύθερα πάνω από την Τεχεράνη, εξαιτίας του αρχικού πλήγματος που εξουδετέρωσε την απειλή από τα ιρανικά αεροπορικά συστήματα».
Ωστόσο, η αεράμυνα δεν είναι ο μόνος παράγοντας που προστατεύει το εκτενές πυρηνικό δίκτυο του Ιράν.
Πολλές εγκαταστάσεις του Ιράν βρίσκονται σε μεγάλο βάθος, προστατευμένες από στρώματα χώματος και οπλισμένου σκυροδέματος.
Η μονάδα εμπλουτισμού καυσίμων στο Φόρντο είναι ενδεικτική, καθώς πιστεύεται ότι βρίσκεται περίπου 80 μέτρα κάτω από την επιφάνεια, ενώ η νέα εγκατάσταση στο όρος Κολάνγκ είναι ακόμη πιο βαθιά.
Η στοχευμένη επίθεση σε τέτοιες περιοχές απαιτεί εξειδικευμένες βόμβες, όπως η GBU-57/B ή ο Massive Ordnance Penetrator (MOP). Αυτή η τεράστια βόμβα, βάρους 30.000 κιλών, είναι σχεδιασμένη να καταστρέφει στόχους που βρίσκονται κάτω από περίπου 60 μέτρα οπλισμένου σκυροδέματος.
Πάντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συμμετέχουν αυτή τη στιγμή στις επιθέσεις, και το Ισραήλ δεν διαθέτει MOP.
Τα πιο αποτελεσματικά όπλα που έχει στη διάθεσή του το Ιράν είναι οι ROCKS και οι Air LORA, βαλλιστικοί πύραυλοι που εκτοξεύονται από αέρος, αλλά μπορούν να καταστρέψουν μόνο 6 μέτρα οπλισμένου σκυροδέματος.
Σύμφωνα με τον Justin Bronk από το Βασιλικό Ινστιτούτο Ενωμένων Υπηρεσιών (RUSI), η χρήση αυτών των όπλων σε εγκαταστάσεις τέτοιου βάθους απαιτεί πολλαπλές επιθέσεις στο ίδιο σημείο για να ανοίξει κάποια δίοδος.
Ο Bronk αναφέρει ότι η επίθεση σε τέτοιες βαθιές εγκαταστάσεις με τα διαθέσιμα όπλα θα προϋπόθετε πολλαπλά ακριβή χτυπήματα, ώστε να καταστραφεί επαρκής ποσότητα σκυροδέματος για να επιτευχθεί η πρόσβαση. Το να φτάσει κάποιος σε τοποθεσίες όπως το Φόρντο ή το όρος Κολάνγκ φαντάζει λοιπόν πολύ δύσκολο.
Ο Alon Pinkas, πρώην σύμβουλος δύο ισραηλινών πρωθυπουργών, προτείνει ότι η πιο ρεαλιστική προσέγγιση για το Τελ Αβίβ θα ήταν να στοχεύσει τις σήραγγες εισόδου και εξόδου, καθιστώντας τις εγκαταστάσεις ανενεργές.
Ωστόσο, το πρόβλημα με αυτή τη στρατηγική, όπως επισημαίνει η έκθεση του RUSI, είναι ότι οι ιρανικές προσπάθειες αποκατάστασης της πρόσβασης «θα αρχίσουν πιθανώς άμεσα».
Αυτά τα δεδομένα εξηγούν γιατί ο Bronk και άλλοι θεωρούν ότι η καταστροφή του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν με στρατιωτικά μέσα είναι «μη εφικτή». Αντιθέτως, μπορεί να ανασταλεί, κυρίως μέσω στοχευμένων δολοφονιών κορυφαίων επιστημόνων – ήδη έχουν ανακοινωθεί οι θάνατοι εννέα από αυτούς.
Όμως, όσο το καθεστώς επιβιώνει, θα προσπαθήσει να ξαναχτίσει το πρόγραμμα.
