Η επιχείρηση «Midnight Hammer» από τις Ηνωμένες Πολιτείες κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν εγείρει ένα σημαντικό ερώτημα: Τι έχει απομείνει από το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα; Η απάντηση ποικίλλει ανάλογα με την πηγή.
Αυτό το ερώτημα δεν είναι μόνο στρατηγικής σημασίας, καθώς μπορεί να επηρεάσει τη σταθερότητα της Μέσης Ανατολής για τα επόμενα χρόνια, ή ακόμη και δεκαετίες. Ταυτόχρονα, αντιπροσωπεύει και την επιτυχία ή την αποτυχία της απόφασης του Ντόναλντ Τραμπ να εμπλέξει τις ΗΠΑ σε νέα σύγκρουση στην περιοχή.
Το πρόβλημα είναι ότι η απάντηση εξαρτάται από ένα γρίφο: την ασάφεια και τις πολυπλοκότητες των μυστικών πληροφοριών. Οι εγκαταστάσεις σε Φορντό, Νατάνζ και Ισφαχάν, που δέχθηκαν το μεγαλύτερο μέρος των αμερικανικών επιθέσεων, είναι γνωστές εδώ και χρόνια στη διεθνή κοινότητα και υποτίθεται ότι υπόκεινται σε επιθεωρήσεις από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας.
Είναι όλες οι πυρηνικές δυνατότητες του Ιράν συγκεντρωμένες;
Είναι πράγματι πιθανό το Ιράν να έχει συγκεντρώσει όλες τις «πυρηνικές του δυνατότητες»; Οι αναλυτές πιστεύουν πως κάτι τέτοιο είναι αρκετά απίθανο. Αν υπάρχει μυστικό πυρηνικό πρόγραμμα, όπως υποστηρίζει το Ισραήλ, τότε είναι λογικό να φιλοξενείται σε άλλες τοποθεσίες, μακριά από επιθεωρητές και τις δημόσιες απειλές των ΗΠΑ. Ειδικά μάλιστα από τη στιγμή που η συζήτηση για πιθανό χτύπημα στο Φορντόου είχε αποκτήσει διεθνή προσοχή, δίνοντας στην Τεχεράνη χρόνο για αναδιάρθρωση ή απόκρυψη υλικών.
Το Ιράν υποστηρίζει ότι το πρόγραμμα του είναι ειρηνικό, ωστόσο ο ΔΟΑΕ εντόπισε σωματίδια ουρανίου εμπλουτισμένου μέχρι 83%, κοντά στο όριο για στρατιωτική χρήση. Με αυτή την επιχείρηση, οι ΗΠΑ επιδίωξαν να “τυφλώσουν” τις γνωστές εγκαταστάσεις και να στείλουν μήνυμα μηδενικής ανοχής απέναντι στην πυρηνική κλιμάκωση. Ο Χέγκσεθ αναφερόταν σε καίριο πλήγμα, χωρίς να διευκρινίζει περαιτέρω.
Τι αν οι ΗΠΑ αποτύχουν;
Το τι ακριβώς επλήγη και τι απέμεινε μπορεί να παραμείνει αμφίβολο για καιρό. Αν η Τεχεράνη διαθέτει υπόγειες ή διασκορπισμένες υποδομές που δεν έχουν εντοπιστεί ή καταστραφεί, τότε η επιχείρηση ενδέχεται να έχει περιορισμένο αντίκτυπο. Οι ίδιοι οι Ιρανοί υποστηρίζουν ότι έχουν ήδη μεταφέρει κρίσιμη ύλη σε άλλες τοποθεσίες.
Σε κάθε περίπτωση, το επόμενο διάστημα θα δείξει αν η επίθεση πέτυχε τον στόχο της: να επιβραδύνει ή να εξουδετερώσει το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν χωρίς να προκαλέσει παρατεταμένη σύγκρουση. Αν αποτύχει, το τίμημα μπορεί να είναι υψηλό – και όχι μόνο για την Ουάσινγκτον.
