Μια νέα μελέτη υπό την ηγεσία επιστημόνων από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ και το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Τζόρτζια αποκαλύπτει ότι τα φλαμίνγκο δεν είναι απλοί καταναλωτές τροφής, όπως πιστεύαμε, αλλά ενεργοί αρπακτικοί που χρησιμοποιούν παγίδες για να συλλαμβάνουν τα θηράματά τους.
Τα φλαμίνγκο τρέφονται sέρνοντας τα πεπλατυσμένα ράμφη τους κατά μήκος του πυθμένα ρηχών λιμνών. Η μελέτη, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «National Academy of Sciences», δείχνει ότι για να ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα της σίτισης, δημιουργούν κυματισμούς στον πυθμένα, φτιάχνοντας μικρές δίνες με τα κεφάλια τους και χτυπώντας συνεχώς το ράμφος τους ώστε να προσελκύσουν τροφή, όπως γαρίδες άλμης, στο στόμα τους.
«Τα φλαμίνγκο είναι πραγματικά αρπακτικοί, αναζητούν ενεργά ζώα που κινούνται στο νερό και το πρόβλημά τους είναι πώς να τα συγκεντρώσουν και να τα φάνε. Σκεφτείτε τις αράχνες που κατασκευάζουν ιστούς για να παγιδεύουν έντομα. Τα φλαμίνγκο χρησιμοποιούν δίνες για να παγιδεύουν τα θηράματά τους, όπως οι γαρίδες άλμης,» δήλωσε ο Δρ. Βίκτορ Χιμένεθ, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ.
Χρησιμοποιώντας κάμερες υψηλής ταχύτητας και μεθόδους μέτρησης σωματιδίων, οι ερευνητές κατέγραψαν και ανέλυσαν τη συμπεριφορά τροφοδοσίας τους χρησιμοποιώντας λεπτά σωματίδια τροφής και φυσαλίδες οξυγόνου για να οπτικοποιήσουν τη ροή. Διαπίστωσαν ότι τα φλαμίνγκο χρησιμοποιούν τα πόδια τους για να αναδεύουν το κάτω ίζημα και να το ωθούν μπροστά με περιστροφικές κινήσεις, τινάζοντας τα κεφάλια τους πάνω κάτω, δημιουργώντας έτσι μίνι ανεμοστρόβιλους.
Καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, τα κεφάλια των φλαμίνγκο παραμένουν μέσα στην υδάτινη δίνη, με τα γωνιακά ράμφη τους να φλυαρούν ώστε να δημιουργούν μικρότερες δίνες που κατευθύνουν το ίζημα και την τροφή στο στόμα τους, όπου φιλτράρονται. Το ράμφος ενός φλαμίνγκο έχει μοναδική μορφή, είναι πεπλατυσμένο στο γωνιακό μπροστινό άκρο, επιτρέποντας στο πουλί να χρησιμοποιεί μια άλλη τεχνική που ονομάζεται skimming. Αυτή η τεχνική περιλαμβάνει την εκτέλεση γρήγορων χτυπημάτων του ράμφους του, δημιουργώντας δίνες που παγιδεύουν το θήραμα.
Naftemporiki.gr
