Η συζήτηση για τη δημιουργία ενός νέου φορέα που θα ενοποιεί τα αποδυναμωμένα κόμματα της Αριστεράς έχει αποκτήσει δυναμική. Οι μυστικές και δημόσιες συναντήσεις είναι συχνές, αν και άγνωστος παραμένει ο “μάγειρας” αυτών των διαβουλεύσεων.
Από τον Μάνο Νιφλή
Η συζήτηση αφορά έναν “ομπρέλα” φορέα που θα περιλαμβάνει τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά και άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Στο επίκεντρο των συναντήσεων βρίσκεται η δομή αυτού του σχηματισμού.
Προς το παρόν, δεν γίνεται λόγος για διάλυση κομμάτων αλλά για τη δημιουργία ενός συνασπισμού. Αυτό περιορίζει τη συζήτηση για πρωτιές στις επόμενες εθνικές εκλογές, καθώς οι συνασπισμοί δεν μπορούν να κερδίσουν μπόνους εδρών. Οι εμπνευστές έχουν στο μυαλό τους ευρωπαϊκά κόμματα με ανάλογη δομή.
Η ιδέα της συμπροεδρίας, όπως αυτή των Πράσινων στη Γερμανία και άλλων κομμάτων, εξετάζεται σοβαρά και είναι πιθανό να εφαρμοστεί.
Αυτός ο μηχανισμός είναι καινοτόμος για την Ελλάδα, αλλά δεν αποκλείεται να μετρηθεί μέσω δημοσκοπήσεων στο άμεσο μέλλον.
Αν ο νέος φορέας αποκτήσει κομματική μορφή και εκπροσωπηθεί στη Βουλή, μπορεί να προκύψει διαφορετικός πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε σχέση με τον πρόεδρο του κόμματος.
Οι παραπάνω ιδέες εξετάζονται καθημερινά, καθώς υπάρχει έντονη ανησυχία μεταξύ των στελεχών του προοδευτικού χώρου για το πολιτικό τους μέλλον και τη στρατηγική απέναντι στη Νέα Δημοκρατία.
Η δημοσκοπική άνοδος της Πλεύσης Ελευθερίας ασκεί μεγαλύτερη πίεση για τη δημιουργία ενός “ενιαίου ψηφοδελτίου”. Επίσης, γίνεται συζήτηση για το ποιο πρόσωπο θα μπορούσε να εκπροσωπήσει αυτή τη νέα προσπάθεια, με αναφορές σε “ηχηρές μεταγραφές”.
Το χρονοδιάγραμμα του σχεδίου είναι αβέβαιο, ενώ οι προθέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη παραμένουν κομβικές, καθώς αν προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές, οι τρέχουσες συζητήσεις ενδέχεται να παραμείνουν σε επίπεδο θεωρίας.
