Η ιστορία ενός άντρα υπογραμμίζει τη σημασία της πρώιμης αναγνώρισης των συμπτωμάτων του καρκίνου. Στα 42 του, ένα συγκεκριμένο σύμπτωμα τον οδήγησε να επισκεφτεί τον γιατρό, με αποτέλεσμα να διαγνωστεί με καρκίνο του παγκρέατος. Ο Nick Pifani δεν αγνόησε μια αλλαγή που πολλοί θα θεωρούσαν ασήμαντη, και αυτό του έσωσε τη ζωή.
Το Καθοριστικό Σύμπτωμα που Οδήγησε έναν Άντρα στον Γιατρό πριν από τη Διάγνωση
Ο Nick Pifani, στα 42 χρόνια του, παρατήρησε μια αλλαγή στο σώμα του που πολλοί θα αγνοούσαν, γεγονός που τον οδήγησε στον γιατρό και στη σοκαριστική διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος. Θυμάται το σύμπτωμα που του έσωσε τη ζωή και την αγωνιώδη μάχη του με αυτήν την ύπουλη ασθένεια. Η προληπτική στάση του απέναντι στην υγεία του βοήθησε τον Nick να ξεπεράσει τον καρκίνο του παγκρέατος, ο οποίος χαρακτηρίζεται από υψηλά ποσοστά θνησιμότητας.
Το 2017, ο Nick Pifani παρατήρησε ότι τα γεύματά του του προκαλούσαν πόνο. Είτε έτρωγε πολύ είτε λίγο, ένιωθε δυσφορία. «Κάθε φορά που έτρωγα, ένιωθα πόνο… Αυτό με έκανε να μην έχω διάθεση να φάω ή να καταναλώνω πολύ μικρές ποσότητες», μας είπε ο 50χρονος σήμερα άντρας από το Νιου Τζέρσεϊ. «Άρχισα να χάνω βάρος χωρίς καν να προσπαθώ».
Ο Pifani επικοινώνησε με τον οικογενειακό του γιατρό για να ζητήσει παραπεμπτικό για γαστρεντερολόγο. Δυστυχώς, χρειάστηκε να περιμένει περίπου πέντε μήνες πριν μπορέσει να δει τον νέο γιατρό. Κατά τη διάρκεια της αναμονής, το σύμπτωμα που αρχικά ήταν δυσάρεστο εξελίχθηκε σε επώδυνο και εξαντλητικό. «Είμαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων. Μια μέρα πήγα για τρέξιμο και παρόλο που συνήθως έτρεχα 8, 10, ή 16 χιλιόμετρα, δεν μπορούσα να φτάσω ούτε μέχρι το τέλος του δρόμου, γιατί ένιωθα υπερβολικά κουρασμένος», εξήγησε.
Γαστρεντερικές Δυσχέρειες και Αυξανόμενος Πόνος
Ο πόνος που ένιωθε ο Pifani εξελίχθηκε σταδιακά. «Ο πόνος σίγουρα δυσχέραινε τα πράγματα. Εκείνο το Σαββατοκύριακο, επιδεινώθηκε πολύ με αποτέλεσμα να μην μπορώ να κοιμηθώ». Ανησύχησε μήπως η εργασία του προκαλούσε τα συμπτώματα.
Μετά από τρεις ημέρες «αφόρητου πόνου στην πλάτη», επισκέφτηκε το τμήμα επειγόντων περιστατικών. «Η δουλειά μου είναι αγχωτική. Ίσως είχα ένα σοβαρό έλκος ή κάτι παρόμοιο. Σκέφτηκα ότι θα πηγαίναμε για εξετάσεις και θα μου δώσουν κάποια φάρμακα… και μετά θα με παραπέμψουν γρήγορα σε γαστρεντερολόγο και θα φύγω».
Η Διάγνωση με Καρκίνο του Παγκρέατος
Οι γιατροί στο τμήμα επειγόντων περιστατικών υποψιάστηκαν ότι ίσως έχει πρόβλημα με τη χοληδόχο κύστη ή μια σκωληκοειδίτιδα και του έκαναν αξονική τομογραφία. Αυτή αποκάλυψε κάτι ανησυχητικό. «Είχα μια μάζα στο πάγκρεας. Ο γιατρός δεν ήταν έτοιμος να μου πει ότι είχα καρκίνο του παγκρέατος».
Την επόμενη μέρα, υποβλήθηκε σε μαγνητική τομογραφία και μέχρι το βράδυ, οι γιατροί επιβεβαίωσαν τη διάγνωση του καρκίνου του παγκρέατος. Ήταν 42 ετών τότε. «Η αντίδρασή μου ήταν ότι πρέπει να βρω τον καλύτερο χειρουργό. Πρέπει να βρω τους καλύτερους γιατρούς αν θέλω να έχω μια ευκαιρία. Δεν ήθελα να αναστατωθώ πολύ».
Ο Pifani ήθελε να δείξει δύναμη στην οικογένειά του. «Αν με έβλεπαν αναστατωμένο, θα ανησυχούσαν κι αυτοί. Ο καρκίνος δεν πλήττει μόνο τον ασθενή, αλλά και την οικογένεια».
Η Δύσκολη Μάχη με τον Καρκίνο
Επισκέφθηκε αρκετούς γιατρούς, οι οποίοι επιβεβαίωσαν ότι είχε καρκίνο του παγκρέατος σταδίου 3, μη εγχειρίσιμο. Ο όγκος περιέβαλε μέρος της άνω μεσεντερίου αρτηρίας, που είναι μια κρίσιμη αρτηρία που τροφοδοτεί με αίμα το έντερο, και η αφαίρεση του όγκου μπορεί να είναι περίπλοκη. Ωστόσο, οι γιατροί ελπίστηκαν ότι αν ξεκινούσε χημειοθεραπεία, θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν χειρουργική επέμβαση αργότερα.
Υποβλήθηκε σε έξι κύκλους χημειοθεραπείας, κι έπειτα σε στοχευμένη ακτινοθεραπεία για πεντέμισι εβδομάδες σε συνδυασμό με χαμηλής δόσης χημειοθεραπεία εβδομαδιαίως. Ολοκλήρωσε τη θεραπεία στα τέλη Αυγούστου 2017 και μέχρι τον Σεπτέμβριο, οι αξονικές του έδειχναν θετικά αποτελέσματα. «Ο όγκος είχε μειωθεί σημαντικά. Ο γιατρός μου είδε ότι άρχιζε να απομακρύνεται από την αρτηρία και τις φλέβες».
Τον Οκτώβριο του 2017, υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση Whipple, η οποία διαρκούσε πάνω από 10 ώρες και περιλάμβανε την αφαίρεση «τμημάτων του εντέρου, τμημάτων του στομάχου, και τμημάτων των γύρω λεμφαδένων για να βεβαιωθούν ότι είχαν αφαιρεθεί όλοι οι καρκινικοί ιστοί», εξήγησε ο Dr. Arif Kamal, ανώτερος υπεύθυνος ασθενών της Αμερικανικής Αντικαρκινικής Εταιρείας. «Ήταν μια μεγάλη επιτυχία γιατί όταν βγήκε η παθολογική αναφορά, είχα αρνητικούς δείκτες», δήλωσε ο Pifani. «Δεν υπήρχε κανένα σημάδι καρκίνου».
Καρκίνος του Παγκρέατος: Μια Ασθένεια με Υψηλούς Θανάτους
«Ο καρκίνος του παγκρέατος μπορεί να είναι λιγότερο συχνός, αλλά παραμένει η τρίτη πιο κοινή αιτία θανάτων από καρκίνο στις ΗΠΑ, καθιστώντας τον ένα από τους πιο θανατηφόρους καρκίνους», λέει ο Kamal. «Είναι ένας από τους λίγους καρκίνους όπου η θνησιμότητα μπορεί να αυξάνεται».
Όταν ο Kamal ξεκίνησε την ιατρική του εκπαίδευση, περίπου 15 χρόνια πριν, το προσδόκιμο ζωής για κάποιον διαγνωσμένο με καρκίνο του παγκρέατος ήταν γύρω στους έξι μήνες. Σήμερα έχει αυξηθεί σταδιακά σε περίπου 15-18 μήνες με «εντατική θεραπεία».
Ωστόσο, αυτή η ποσοστιαία θνησιμότητα εξακολουθεί να είναι υψηλότερη από αυτή άλλων καρκίνων, καθώς υπάρχουν λιγότερες διαθέσιμες θεραπείες και δεν υπάρχουν μέθοδοι προσυμπτωματικού ελέγχου. «Δεν υπάρχει τρόπος να επιβεβαιωθεί νωρίς», αναφέρει ο Kamal. «Οι περισσότεροι άνθρωποι με μέτριο κίνδυνο καρκίνου του παγκρέατος δεν το ανακαλύπτουν μέχρι να είναι σε προχωρημένο στάδιο».
Συνήθως, οι άνθρωποι δεν εμφανίζουν συμπτώματα μέχρι ο καρκίνος να έχει εξαπλωθεί σε άλλα όργανα, όπως το ήπαρ, το στομάχι, οι λεμφαδένες, οι αρτηρίες ή οι φλέβες, επισημαίνει ο ειδικός. «Μόλις συμβεί αυτό, είναι σε προχωρημένο στάδιο», προσθέτει ο Kamal.
Συνηθισμένα Συμπτώματα του Καρκίνου του Παγκρέατος
- Πόνος στην κοιλιακή περιοχή
- Πόνος που επιδεινώνεται με την κατανάλωση φαγητού
- Δυσκολία στην κατανάλωση λιπαρών τροφών
- Χαλαρές κενώσεις μετά την κατανάλωση λιπαρών τροφών
- Ανεξήγητη απώλεια βάρους
- Εξάντληση
- Ίκτερος
Οι ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος μπορεί να υποβληθούν σε χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία και χειρουργική επέμβαση Whipple, αν και η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο του καρκίνου κατά την διάγνωση. «Εάν χρειαστεί να προχωρήσουμε σε χειρουργική επέμβαση, θέλουμε να αφαιρέσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο ιστό», δήλωσε ο Kamal. «Αυτές οι χειρουργικές επεμβάσεις, εφόσον είναι εφικτές, είναι αρκετά εκτενείς».
«Μια Δεύτερη Ευκαιρία στη Ζωή»
Η ανάρρωση από τη 11ωρη χειρουργική επέμβαση ήταν δύσκολη, αλλά ο Pifani σημειώνει ότι θα επαναλάμβανε τη διαδικασία «χωρίς δεύτερη σκέψη, αν σκεφτείς πόσο δυσάρεστη ήταν η χημειοθεραπεία». Δύο μήνες μετά την επέμβαση, επέστρεψε στο τρέξιμο.
«Το πιο δύσκολο κομμάτι, εκτός από τον σωματικό πόνο, ήταν ότι έπρεπε να μάθω πώς να τρώω ξανά. Πρέπει να τρως μικρά γεύματα γιατί δεν έχω όλα τα όργανα που είχα πριν από την επέμβαση. Αν φας πολύ, αρρωσταίνω», δήλωσε ο άντρας.
Ο Pifani διαπίστωσε ότι το κρέας ενοχλούσε το στομάχι του, έτσι η διατροφή του περιλαμβάνει πλέον φρούτα, λαχανικά, θαλασσινά και αυγά. «Συνολικά, η διατροφή μου έχει λειτουργήσει προς όφελός μου. Νιώθω ξανά ο παλιός μου εαυτός, κάτι το οποίο είναι υπέροχο».
Ο Pifani έχει χάσει αρκετούς συγγενείς από καρκίνο του παγκρέατος – συμπεριλαμβανομένων ενός εξαδέλφου και ενός θείου που πέθαναν και οι δύο σε έξι μήνες ή λιγότερο – και νιώθει «πολύ τυχερός». Η οικογένεια έχει μια γενετική μετάλλαξη που αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος. «Έχω μια δεύτερη ευκαιρία στη ζωή και προσπαθώ να την εκμεταλλευτώ στο έπακρο», πρόσθεσε.
