Σήμερα, Τρίτη 6 Μαΐου, σύμφωνα με το εορτολόγιο, γιορτάζουν οι φέρουσες τα ονόματα: Σεραφείμ, Σεραφειμία, Σεραφείμα, Σεραφίνα, Σεραφειμή, Σεραφειμούλα, Σεραφειμίτσα, Ιώβ, Ιωβία και Ιώβη.
Όσιος Σεραφείμ – Ασκητής του Όρους Δομπού Λεβαδείας
Ο Όσιος Σεραφείμ, που ονομαζόταν Σωτήρης, γεννήθηκε στο χωριό Ζέλι της Βοιωτίας από ευσεβείς γονείς, που του δίδαξαν τις αξίες του Ευαγγελίου. Από μικρή ηλικία, είχε κλίση προς τη μελέτη των Αγίων Γραφών και την ασκητική ζωή. Παρά την αρχική αντίσταση των γονιών του, αναχώρησε για το Μοναστήρι του Προφήτη Ηλία στο όρος Κάρκαρα, όπου ανέγειρε ναό προς τιμήν του Σωτήρα Χριστού και ασκήτευσε.
Η φήμη του εξαπλώθηκε γρήγορα, με πολλές επισκέψεις από την οικογένεια και πιστούς που ζητούσαν τη συμβουλή και τη βοήθειά του. Για αυτόν τον λόγο, αποφάσισε να απομονωθεί και μετέβη στο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων.
Αργότερα εγκατέλειψε και αυτή τη μονή, καταλήγοντας στο Μοναστήρι της Μεταμόρφωσης του Σωτήρα στο Σαγμάτιο όρος, ανάμεσα σε Βοιωτία και Εύβοια. Εκεί, αναδείχθηκε ως σπουδαία πνευματική μορφή και ο ηγούμενος τον αξίωσε να γίνει μοναχός με το όνομα Σεραφείμ. Στη συνέχεια, χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος.
Για να αποφύγει τη ματαιοδοξία, ζήτησε άδεια από τον ηγούμενο και εγκατέλειψε το μοναστήρι του, καταφεύγοντας στη Δομπού, όπου ανέγειρε ναό και έφτιαξε κελιά, προσελκύοντας άλλους μοναχούς. Πέρασε εκεί δέκα χρόνια ασκούμενος και διδάσκοντας την μοναστική ζωή.
Αφού εκοιμήθη σε ηλικία 75 ετών, στις 6 Μαΐου του 1602 μ.Χ., κατά την ημέρα της Μεσοπεντηκοστής, προτού πεθάνει, κοινώνησε τα Άχραντα Μυστήρια.
Δίκαιος Ιώβ ο Προφήτης
Ο Δίκαιος Ιώβ καταγόταν από τη χώρα Αυσίτιδα, μεταξύ Ιουδαίας και Αραβίας, ήταν γιος του Ζαρέθ και της Βασώρας. Ήταν προφήτης για σαράντα χρόνια και έζησε περίπου το 1900 π.Χ. (ή, σύμφωνα με άλλους, το 1400 π.Χ.). Παρά την πλούσια ζωή του, υπήρξε θεοσεβής, δίκαιος και άμεμπτος.
Κατά βούληση του Θεού, δοκιμάστηκε από τον σατανά, χάνοντας πλούτη και αγαπημένα πρόσωπα, εκτός από τη σύζυγό του, ενώ υπέφερε και από σοβαρή ασθένεια. Απομονώθηκε σε σπήλαιο, συνεχίζοντας να προσεύχεται και να αναζητά ανακούφιση από τις πληγές του. Ούτε οι προτροπές της συζύγου του ούτε οι φίλοι του τον απομάκρυναν από την πίστη του. Όταν η σύζυγός του τον συμβούλευσε να απογοητευτεί και να απομακρυνθεί από τον Θεό, εκείνος απάντησε με πραότητα, επισημαίνοντας ότι, όπως δέχτηκε τις ευλογίες του Θεού, οφείλει να υπομείνει και τις δοκιμασίες.
Η ηθική του Ιώβ κλονίστηκε προσωρινά όταν τρεις φίλοι του ήρθαν να τον επισκεφθούν και παρέμειναν σιωπηλοί μαζί του για επτά ημέρες. Παρ’ όλα αυτά, μέσω της βαθειάς του πίστης, κατάφερε να ανακτήσει την ψυχική του δύναμη.
Μετά από επταετή υπομονή και δοκιμασίες, ο Θεός τον αντάμειψε, επιστρέφοντάς του όλα τα απολεσθέντα αγαθά και πρόσωπα. Έζησε ακόμα 140 χρόνια, φτάνοντας συνολικά τα 240, και πέθανε με ειρήνη, αποτελώντας πρότυπο υπομονής. Οι άθλοι του περιγράφονται εκτενώς στο ομότιτλο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης.
