Σήμερα, Δευτέρα του Πάσχα, 21 Απριλίου 2025, σύμφωνα με το εορτολόγιο, γιορτάζουν όλοι όσοι έχουν τα ονόματα: Αλεξάνδρα, Αλεξία, Αλέξω, Αλέκα, Σάντρα, Σάσα, Ιανουάριος, Ιανός, Ιανή, Φαίστος, Φαιστή, Φαιστίνα.
Αγία Αλεξάνδρα, η Βασίλισσα
Η Αγία Αλεξάνδρα υπήρξε σύζυγος του αυτοκράτορα Διοκλητιανού (284 – 305 μ.Χ.). Σε αντίθεση με εκείνον, ο οποίος ήταν σκληρός και φίλος της βίας, η Αγία διακρινόταν για την ήρεμη ψυχική της διάθεση, την ευσπλαχνία και την φιλανθρωπία της. Η Χάρη του Κυρίου την ενδυνάμωνε και την φωτιζόταν με την πίστη της. Κατά τη διάρκεια του μαρτυρίου του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, η Αγία Αλεξάνδρα, ακούγοντας τα δεινά του, ζήτησε από τον αυτοκράτορα να σταματήσει τις θηριωδίες εναντίον των Χριστιανών. Εκείνος, νομίζοντας ότι επηρεάστηκε από την κατάσταση, της ζήτησε να αποσυρθεί. Αυτή, όμως, τόνισε ότι τέτοιες σκηνές είναι απάνθρωπες και ανάξιες για την αυτοκρατορική αυλή.
Όταν ο Διοκλητιανός καταφρόνησε το Όνομα του Χριστού, εκείνη αντέτεινε με θάρρος την πίστη της στον Ιησού Χριστό, καταγγέλλοντας τους διώκτες των Χριστιανών. Ο αυτοκράτορας εξέλαβε την δήλωσή της ως σημάδι διανοητικής διαταραχής. Εντούτοις, εκείνη επανέλαβε την πίστη της και τη διαμαρτυρία της, γεγονός που προκάλεσε την οργή του Διοκλητιανού. Υπό την πίεση των καταστάσεων, η βασίλισσα φανερώνει ανοιχτά την πίστη της και γίνεται υπερασπιστής των Χριστιανών, γεγονός που οδήγησε στη σύλληψή της.
Στη φυλακή, η Αγία Αλεξάνδρα πέρασε τη νύχτα προσευχόμενη για την ίδια και για την Εκκλησία, που υπέφερε. Αν και επιθυμούσε να γίνει μάρτυρας και αντιμετώπησε τη φυλάκισή της με θάρρος, οι σκέψεις της ήταν στον σύζυγό της. Δεν ήθελε να εμπλέξει την ενοχή του στο δικό της τέλος, γι’ αυτό και προσευχήθηκε στον Θεό να την παραλάβει από την καταδίκη και να είναι ελεήμον προς αυτήν, που επί τόσο καιρό είχε δει τα βάσανα των Χριστιανών χωρίς να παρέμβει.
Η προσευχή της εισακούστηκε. Δύο ημέρες πριν από τον θάνατο του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, το 303 μ.Χ., η Αγία Αλεξάνδρα παρέδωσε την τελευταία της πνοή στη φυλακή. Τρία από τα πιστά της ακολουθήματα, ο Απολλώ, ο Ισαάκιος και ο Κοδράτος, συγκινήθηκαν από τη θυσία της και αποφάσισαν να ακολουθήσουν το παράδειγμά της. Επισκέφτηκαν έναν Χριστιανό ιερέα, άκουσαν το κήρυγμα και έφυγαν πιστοί, αποφασισμένοι να ακολουθήσουν την πίστη της βασίλισσας.
Ο Διοκλητιανός διέταξε τη θανάτωσή τους. Ο Κοδράτος αποκεφαλίστηκε, ενώ οι Απολλώ και Ισαάκιος θανατώθηκαν μέσω πείνας και δίψας, μια εξαιρετικά επώδυνη διαδικασία. Αντιστάθηκαν με γενναιότητα, παρηγορούμενοι από την ελπίδα ότι θα ξανασυναντούσαν την Αγία Αλεξάνδρα στη ζωή μετά θάνατον. Αυτή η ελπίδα τους δικαιώθηκε, και η Εκκλησία τιμά τη μνήμη τους, γιορτάζοντας την ίδια ημέρα με την Αγία Βασίλισσα.
