Σήμερα είναι Τρίτη 20 Μαΐου και σύμφωνα με το εορτολόγιο γιορτάζουν οι εξής: Θαλλελαίος, Θαλής, Λυδία, Λήδα, Λύδα.
Άγιος Θαλλέλαιος ο Ανάργυρος
Ο Άγιος Μάρτυς Θαλλέλαιος προερχόταν από τον Λίβανο και έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Νουμεριανού (283-284 μ.Χ.). Ο πατέρας του ονομαζόταν Βερούκιος και η μητέρα του Ρωμυλία (ή Βερεκκόκιος και Ρομβυλιανή κατά άλλες πηγές). Σπούδασε ιατρική και προσέφερε αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες του, γι’ αυτό εντάσσεται στους γνωστούς Αναργύρους.
Οι ειδωλολάτρες τον συνέλαβαν στην Ανάζαρβο της Κιλικίας, κρυμμένο στο δάσος, και τον μετέφεραν στον άρχοντα Τιβεριανό. Επειδή ο Άγιος αρνιόταν να θυσιάσει στα είδωλα, υπέστη φρικτά βασανιστήρια, όπως τρύπημα των αστραγάλων. Η υπομονή του ήταν τέτοια, που οι βασανιστές του, Αλέξανδρος και Αστέριος, τελικά πίστεψαν και αποκεφαλίσθηκαν. Στη συνέχεια, ο Τιβεριανός διέταξε να ρίξουν τον Άγιο στη θάλασσα, αλλά αυτός βγήκε αβλαβής. Ακολούθως, τον έριξαν σε στίβο με πεινασμένα θηρία, τα οποία ωστόσο δεν τον πλησίασαν.
Τελικά, ο Μάρτυς Θαλλέλαιος αποκεφαλίσθηκε με ξίφος στην Έδεσσα των Αιγαίων το φθινόπωρο του 284 μ.Χ. (ή τον Μάιο του 289 μ.Χ.). Η Σύναξή του γίνεται στο μαρτύριό του εντός του Ναού του Αγίου Αγαθονίκου, ενώ γνωστές είναι και οι μονές του Αγίου στην Παλαιστίνη, καθώς και ο εορτασμός της μνήμης του σε διάφορες ημερομηνίες.
Αγία Λυδία η Φιλιππησία
“Διαβάς εις Μακεδονίαν βοήθησαν ημίν” (Πράξ. 16,9), αυτή είναι η φωνή που ακούει ο Απόστολος Παύλος σε όραμα στην Τρωάδα. Θεωρώντας την φωνή Θεού, αποφασίζει να ταξιδέψει στην Μακεδονία, συνοδευόμενος από τους συνεργάτες του, Τιμόθεο, Σίλα και Λουκά.
Αποβιβάζονται στη Νεάπολη (σημερινή Καβάλα) και κατευθύνονται προς τους Φιλίππους, όπου συναντούν γυναίκες που προσεύχονται κοντά στον ποταμό Ζυγάκτο. Εκεί, ο Απόστολος Παύλος κηρύσσει το λόγο του Θεού για πρώτη φορά στην Ευρώπη.
Η Λυδία, μια θεοσεβής γυναίκα από τα Θυάτειρα, ακούει προσεκτικά. Η καρδιά της είναι ανήσυχη και αναζητά τον Μεσσία. Ακούγοντας τον Παύλο, αποδέχεται τη νέα διδασκαλία και βαπτίζεται, γινόμενη η πρώτη χριστιανή της Μακεδονίας. Με αισθήματα ευγνωμοσύνης προσφέρει φιλοξενία στους Αποστόλους, δηλώνοντας την επιθυμία της να τους έχει στο σπίτι της.