Κυριακή 11 Μαΐου σήμερα και σύμφωνα με το εορτολόγιο γιορτάζουν οι εξής: Αρμόδιος, Αρμόδης, Μεθόδιος, Αργύρης, Αργύριος, Αργυρή, Αργυρούλα, Ρούλα, Αργυρώ, Ασημίνα, Ολυμπιάς, Ολυμπία, Ολυμπιάδα, Ολύμπω, Ολύμπη, Όλια, Ολυμπούλα, Διοσκουρίδης, Διοσκορίδης, Διόσκορος.
Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος
Οι Άγιοι Κύριλλος και Μεθόδιος, γνωστοί ως Κωνσταντίνος και Μιχαήλ, ήταν τα παιδιά του στρατιωτικού διοικητή Λέοντος και γεννήθηκαν στη Θεσσαλονίκη. Ο Κωνσταντίνος ήρθε στον κόσμο γύρω στο 827, ενώ ο μεγαλύτερος αδελφός του, Μιχαήλ, το 815. Είχαν επίσης πέντε ακόμα αδέλφια. Ο Κωνσταντίνος, ο μικρότερος, είχε μεγάλη αγάπη για τα γράμματα και διάβασε έργα του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου από μικρή ηλικία, γράφοντας μάλιστα και ύμνο για αυτόν. Το ταλέντο του παρατήρησε ο λογοθέτης Θεόκτιστος, που τον έστειλε στη σχολή της Μαγναύρας, όπου σπούδασε φιλοσοφία με καθοδήγηση από τον Λέοντα τον Μαθηματικό και τον ιερό Φώτιο. Διακρίθηκε και διορίστηκε αρχιγραμματέας στο Πατριαρχείο, αργότερα αναλαμβάνοντας καθηγητής στη σχολή της Μαγναύρας.
Ο Μιχαήλ ακολούθησε τη σταδιοδρομία του πατέρα τους, αναλαμβάνοντας στρατιωτική διοίκηση στην περιοχή των πηγών του Στρυμόνα, γνωρίζοντας καλά τους Σλάβους. Παρά την επαγγελματική του επιτυχία, τον διακατείχε ο ζήλος για την πνευματική ζωή. Είχαν και οι δύο μοναστική κλίση, επιδιώκοντας να υπηρετήσουν πνευματικά άλλες ψυχές.
Ο 9ος αιώνας μ.Χ. ήταν μια ανθηρή εποχή για το Βυζάντιο, με πολιτική και στρατιωτική δύναμη, καθώς και πρόοδο στα γράμματα και τις τέχνες. Η Ανατολική Εκκλησία ανασυγκροτούνταν μετά τις ταραχές της εικονομαχίας. Ωστόσο, οι εντάσεις μεταξύ Δύσης και Ανατολής βάθαιναν, με συγκρούσεις για την πνευματική εξουσία να διασπούν την κοινότητα των Χριστιανών σε δύο κόσμους, το Βυζαντινό και το Φραγκικό. Δύο Θεσσαλονικείς αδελφοί, Κωνσταντίνος και Μιχαήλ, κατατάσσονται σε αυτή την αντιπαράθεση, συμμετέχοντας στον εκχριστιανισμό των Σλάβων της Δύσεως.
Ο Κωνσταντίνος ανέλαβε μια ιεραποστολική αποστολή στην Τουρκική φυλή των Χαζάρων. Η σημαντική ευκαιρία ήρθε το καλοκαίρι του 862, όταν πρεσβεία από τον ηγέτη των Μοραβών Ραστισλάβο ζητούσε βοήθεια για εκπαίδευση στη γλώσσα τους. Ο Ραστισλάβος ήθελε χριστιανικό δάσκαλο και επίσκοπο για να διδάξει την πίστη. Ο Κωνσταντίνος αποδέχθηκε την αποστολή υπό την προϋπόθεση δημιουργίας γραφής για τους Μοραβούς, κατασκευάζοντας το γλαγολιτικό αλφάβητο και μεταφράζοντας το Ευαγγέλιο και τη Βυζαντινή Λειτουργία.
Στην άνοιξη του 863, ο Κωνσταντίνος πήρε τον αδελφό του Μιχαήλ, γνωστό ως Μεθόδιος, και μετέβησαν στην αυλή του Ραστισλάβου. Η συνεργασία τους διήρκεσε τρία χρόνια, κατά τα οποία εισήγαν τη Βυζαντινή παράδοση στη Μοραβία και ίδρυσαν τη σλαβική γραφή. Όμως, η εισχώρηση τους ενόχλησε τους Φράγκους και τη Ρώμη, που επιχείρησαν να υπονομεύσουν το έργο τους.
Η θέση τους έγινε δύσκολη με την επιβολή του Βασιλείου Β’ και την επανασύνδεση του Βυζαντίου με τη Ρώμη. Το 866, οι Βούλγαροι συνδέθηκαν με τη Ρώμη, αφήνοντας την ιεραποστολή τους απομονωμένη. Στα τέλη του 868, οι Κύριλλος και Μεθόδιος φτάνουν στη Ρώμη, προσκομίζοντας τα λείψανα του Αγίου Κλήμεντος και προσπαθώντας να επιλύσουν τις διαφορές τους με τους Λατίνους ιεραποστόλους. Ο Πάπας Ανδριανός Β’ αναγνώρισε το έργο τους, αλλά επιδίωξε να διασπάσει τη σύνδεση με την Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως.
Ο Πάπας εκτίμησε τη μόρφωση των αδελφών και τους χορήγησε άδεια να τελούν τις Λειτουργίες στα σλαβικά. Καθόρισε τον Μεθόδιο ως Αρχιεπίσκοπο Σιρμίου, αλλά οι αναταραχές στην περιοχή επέφεραν δυσκολίες. Ο Μεθόδιος φυλακίστηκε για δύο χρόνια αλλά απελευθερώθηκε το 873. Μαζί με άλλους, προετοίμασε 200 νέους ιεραποστόλους για τη διάδοση της Ορθοδοξίας στα σλαβικά έθνη, ώστε το έργο τους να διαρκέσει.
Κατά την εξόδιο ακολουθία του Αγίου Μεθοδίου, πλήθος κόσμου ακολούθησε πιστά την πορεία του, τιμώντας τον αγαθό διδάσκαλό τους.
Άγιος Αργύριος ο Επανομίτης
Ο Άγιος Νεομάρτυς Αργύριος γεννήθηκε το 1788 στην Επανωμή Θεσσαλονίκης από τον Αστέριο και τη Βασιλική Ντουγιούδη. Σε νεαρή ηλικία ήρθε στη Θεσσαλονίκη και εργάστηκε για έναν ράπτη.
Ένας Χριστιανός από τη Σοχό φυλακίστηκε για τυχόν έγκλημα και, μη μπορώντας να πληρώσει τη λύτρα του, δήλωσε την πρόθεση του να αλλαξοπιστήσει, γεγονός που χαροποίησε τους Αγαρηνούς. Ο Αργύριος, μόλις πληροφορήθηκε την κατάσταση, προσπάθησε να πείσει τον φυλακισμένο να μείνει πιστός στην Ορθοδοξία. Σύντομα, οι Γενίτσαροι επιτέθηκαν στον Αργύριο, αλλά η αντίσταση του ήταν σθεναρή. «Είμαι Χριστιανός και δεν αρνούμαι την πίστη μου», φώναξε.
Ακολούθησε δίκη και ο Αργύριος παρέμεινε πιστός, παρά τις πιέσεις για να αλλαξοπιστήσει. Ο κριτής τον καταδίκασε σε θάνατο, πιστεύοντας ότι δε διέπραξε αδίκημα. Έτσι, το 1806, στα 18 του χρόνια, απαγχονίστηκε στην κεντρική αγορά της Θεσσαλονίκης, εγκαινιάζοντας τη θυσία του στην πίστη του.
