Σήμερα είναι Τρίτη, 10 Ιουνίου 2025, και σύμφωνα με το εορτολόγιο, δεν γιορτάζει κάποιο διάσημο όνομα. Παρ’ όλα αυτά, η εκκλησία τιμά τη μνήμη του Ιερομάρτυρα Τιμοθέου επισκόπου Προύσσης και των Μαρτύρων Αλεξάνδρου και Αντωνίνης.
Άγιος Τιμόθεος επίσκοπος Προύσας
Ο Άγιος Τιμόθεος μαρτύρησε κατά την εποχή του Ιουλιανού του Παραβάτη (360 – 363 μ.Χ.). Σύμφωνα με τους Συναξαριστές, το 361 μ.Χ. εξόντωσε έναν δράκοντα με θαύμα, ο οποίος τρομοκρατούσε την περιοχή μεταξύ Προύσας και των θερμών υδάτων.
Στον Συναξαριστή του, ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης αναφέρει: «Ο Άγιος είχε δύναμη και χάρη από τον Θεό, χάρη στην οποία πραγματοποιούσε διάφορα θαύματα. Έτσι, κατάφερε να θανατώσει έναν μεγάλο δράκοντα. Ο δράκοντας ζούσε σε ένα σπήλαιο στην κεντρική οδό, κοντά στα θερμά νερά της Προύσας, όπου υπήρχε ένα όμορφο κυπαρίσσι. Αυτός ο δράκοντας, φερόμενος από τη σατανική φύση του, τρομοκρατούσε όχι μόνο τους ανθρώπους αλλά και τα ζώα που περνούσαν από τον δρόμο. Μια Χριστιανή βασίλισσα, που έμενε στην Απολλωνιάδα της Βιθυνίας, επισκέφτηκε την Προύσα και οι κάτοικοι της περιοχής στείλανε δώρα μέσω του Αγίου Τιμοθέου. Μόλις έφτασε στον τόπο του κυπαρισσιού, ο δράκοντας επιτέθηκε σ’ αυτόν. Ο Άγιος, χρησιμοποιώντας τα ευλογημένα δώρα του, την έριξε στον δράκοντα, και αφού μοίρασε τις ευλογίες στη βασίλισσα, γύρισε πίσω για να βρει τον δράκοντα νεκρό, δοξάζοντας τον Θεό. Αφού πήρε το ιερό ένδυμα, επέστρεψε στη Μητρόπολή του. Αυτή η θαυματουργική πράξη διαδόθηκε παντού, και οι άνθρωποι σεβάστηκαν τον Άγιο ως δούλο και φίλο του Θεού.»
Όταν ο Ιουλιανός έμαθε για το γεγονός, έστειλε απεσταλμένο στον επίσκοπο για να αρνηθεί τον Χριστό. Ωστόσο, καθώς ο Τιμόθεος παρέμεινε σταθερός στην πίστη του, ο Ιουλιανός τον αποκεφάλισε, κερδίζοντας έτσι το αμάραντο στεφάνι του μαρτυρίου.
Ένας ναός προς τιμήν του Αγίου Τιμοθέου υπήρχε στο νοσοκομείο «ἐν τῷ Δευτέρῳ» στην Κωνσταντινούπολη.
Άγιοι Αλέξανδρος και Αντωνίνα
Η Αγία μάρτυς Αντωνίνα ήταν μια παρθένος Χριστιανή, λαμπρός αστέρας στην πόλη Καρδάμου (ή Κροδάμου), όπου γεννήθηκε. Με εξωτερική και εσωτερική ομορφιά, ζούσε με εγκράτεια και σεμνότητα, αφιερώνοντας όλο τον χρόνο και τις δυνάμεις της στη φροντίδα των φτωχών και πληγωμένων.
Η Χριστιανική της ζωή καταγγέλθηκε στον έπαρχο Φύστο, ο οποίος τη συνέλαβε και την υποβάλλει σε ανακρίσεις. Με αδιάκοπη πίστη και Θεία υπερηφάνεια, η Αντωνίνα ομολόγησε την πίστη της στο Χριστό και προσκάλεσε τον Έπαρχο να βαπτιστεί Χριστιανός. Απελπισμένος ο Φύστος, βλέποντας την αποτυχία των προσπαθειών του, αποφάσισε να την ρίξει σε πορνείο. Ωστόσο, με την προσευχή της, προκάλεσε έναν ισχυρό σεισμό που ανάγκασαν τις γυναίκες του οίκου να την διώξουν. Ξανά, ο Φύστος τη συνέλαβε και την έριξε σε άλλο καταφύγιο.
Ένας Χριστιανός ονόματι Αλέξανδρος τη φυγάδευσε δίνοντάς της τα ρούχα του. Όταν ο Φύστος έμαθε για το γεγονός, διέταξε τη σύλληψή τους. Μετά την απολογία τους, υπέστησαν σφοδρά βασανιστήρια. Αφού τους ακρωτηρίασαν, τους έλειψαν με πίσσα και τους έριξαν στις φλόγες, κερδίζοντας έτσι το στεφάνι του μαρτυρίου. Ήταν το έτος 313 μ.Χ.
Τα λείψανα τους μεταφέρθηκαν αργότερα στην Κωνσταντινούπολη και κατατέθηκαν στη μονή Μαξιμίνου, όπου τελούνταν η Σύναξίς τους.
