© Η παράνομη χρήση ή εκμετάλλευση αυτού του περιεχομένου απαγορεύεται από το Δίκαιο Πνευματικής Ιδιοκτησίας, επιβάλλοντας αυστηρές αστικές και ποινικές ποινές στους παραβάτες.
Ο 28χρονος Γιάννης Κρόμπας, ενώ είναι οφθαλμίατρος με πάθος για το επάγγελμά του, η ψυχή του ζει για τις νότες που συνθέτει με ταλέντο και καρδιά.
Η καλλιτεχνική του σχέση με τη μουσική τον οδηγεί να δημιουργήσει τον δικό του σούπερ ήρωα, τον Αούρεους, μέσα από τα κόμικς.
Το «Κοίτα ψηλά στον ουρανό» είναι το νέο του μουσικό κομμάτι, δεύτερο στη μουσική του πορεία, που ξεκίνησε με το «Αν οι πράξεις διαφωνούν». Παράλληλα εργάζεται και στα κόμικς με την έκδοση «Ειδοποιήσεις».
Ο Γιάννης αρχίζει τις σπουδές του στην Ιατρική, ενώ παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα σχεδίου και γρήγορα καταλήγει στην αγάπη της μουσικής.
Σαν κύριος τραγουδιστής στο συγκρότημα Lumen Fox, συμμετέχει σε live εμφανίσεις και κυκλοφορεί το κομμάτι «Σκιά από μετάξι».
Ταυτόχρονα, πραγματοποιεί σόλο εμφανίσεις, τραγουδώντας στους δρόμους, και κερδίζει τον πρώτο πανελλήνιο διαγωνισμό youtube της Media Markt με το βίντεο «Can money buy you happiness?».
Η μουσική και το σχέδιο έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής του.
Έτσι, ο Γιάννης Κρόμπας έρχεται στο σήμερα με νέο τραγούδι, προικισμένος με τα σχέδιά του και την επιθυμία να εκφραστεί καλλιτεχνικά.
Μιλήσαμε μαζί του.
Κύριε Κρόμπα, ποια ανάγκη σας οδηγεί στη μουσική;
«Η ανάγκη για αυτοέκφραση. Πολλές φορές, οι λέξεις δεν αρκούν για να εκφράσουν αυτό που νιώθω. Χρειάζομαι τη μουσική ή απλές νότες. Έχω νιώσει την επιθυμία να εκφράσω κάτι χωρίς τα κατάλληλα λόγια. Τότε, πιάνω την κιθάρα μου. Στο αριστερό μου χέρι ένα μινόρε ακόρντο και στο δεξί η πένα που χτυπά με ρυθμό. Οι ακουστικές χορδές τραγουδούν αυτά που δυσκολεύονται να πουν οι άνθρωποι.»
Συνθέτετε και ερμηνεύετε τα τραγούδια σας… Τι σας εμπνέει;
«Ο πόνος. Ο πόνος είναι ο μεγαλύτερος καλλιτέχνης που θέλει να μιλήσει μέσω της τέχνης. Μέσα από τα χέρια μου και τη φωνή μου, βρίσκει την ευκαιρία να εκφραστεί. Εγώ μετατρέπω αυτά που μου λέει σε στίχους και μελωδίες, δημιουργώντας την δική του ιστορία μέσω τραγουδιών.»
Δημιουργείτε και κόμικς… Είστε πολυτεχνίτης;
«Η ανάγκη για δημιουργία μουσικής με οδηγεί και στη δημιουργία κόμικς. Είναι φυσικό για έναν καλλιτέχνη να δραστηριοποιείται σε περισσότερες από μία τέχνες. Η τέχνη είναι μια “πορτάρα” στον καλλιτεχνικό κόσμο. Στο τέλος, αποφασίζεις πού θέλεις να επενδύσεις περισσότερο τον χρόνο και την ενέργειά σου.»
Μιλήστε μας για τα κόμικς σας.
«Από μικρός ζωγράφιζα και μου άρεσαν οι σούπερ ήρωες. Σαν έφηβος, ερωτεύτηκα τη δουλειά του Αρκά και συνέβη κάτι ιδιαίτερο όταν πήρα μέρος σε μια έκθεση κόμικς. Δημιούργησα τον ήρωά μου, τον Aureus, έναν Έλληνα φοιτητή ιατρικής, το οποίο είχε μεγάλη αποδοχή. Μετά από μια παύση, φέτος επανήλθα με το κόμικ ‘Ειδοποιήσεις’, εξερευνώντας έναν διάλογο του ήρωα με την καρδιά του και τη σημασία της ψυχικής υγείας.»
Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με τη μουσική;
«Από μικρός έπαιζα πιάνο, χωρίς να το εκτιμώ. Κάποια στιγμή στην εφηβεία, βρήκα την κιθάρα και ερωτεύτηκα. Ξεκίνησα να παίζω και οι επώδυνοι χωρισμοί έγιναν πηγή έμπνευσης για ανάπτυξη συνθέσεων.»
Τι αναζητά ένας οφθαλμίατρος στο τραγούδι;
«Οι καλλιτέχνες έχουν μια εγγενή ανάγκη για αυτοέκφραση που η ιατρική δεν καλύπτει πλήρως. Ως ιατρός, επικεντρώνεσαι να ικανοποιήσεις τις ανάγκες των ασθενών σου, αμελώντας ίσως τη δική σου έκφραση. Όμως, η τέχνη λειτουργεί ως παυσίπονο για την ψυχή σου.»
Ποιες είναι οι στόχοι σας;
«Σε αυτή τη φάση, το κύριο μέλημά μου είναι η κατεύθυνση της καριέρας μου και η σύνδεση με το κοινό μου. Επιδιώκω η δουλειά μου να εμπνεύσει και να δώσει δύναμη στους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις τους.»
Κοιτάτε συχνά τον ουρανό; Τι σας προκαλεί αυτό;
«Θέλω να τον παρακολουθώ πιο τακτικά. Όταν το κάνω, νιώθω μια σύνδεση με τη φύση και γειώνομαι. Ο ουρανός είναι καθαρή τέχνη, και η ομορφιά των αστέρων με μαγεύει.»
Τραγουδιστής ή οφθαλμίατρος;
«Είχα αυτό το δίλημμα, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι μπορώ να κάνω και τα δύο. Η οφθαλμολογία επιτρέπει αυτή την πολυπλοκότητα. Εξερευνώ τις δυνατότητες της καριέρας μου με βάση τα ενδιαφέροντά μου.»