Οι μεγάλες αλήθειες εκφράζονται σε ανύποπτες στιγμές και συχνά προέρχονται από απρόσμενες πηγές. Πρόσφατα, ο υπουργός Εσωτερικών Θ. Λιβάνιος σε γεωργικό συνέδριο στη Θεσσαλονίκη υπογράμμισε: «Αν διατηρηθεί αυτή η πορεία, σε λίγες δεκαετίες όλοι θα κατοικούμε στις πόλεις, ενώ το 95% της χώρας θα είναι είτε ερημωμένο είτε θα επιβιώνει μόνο από τον τουρισμό. Η ισχυρή γεωργία αποτελεί την απάντηση».
Αν και το συνέδριο αφορούσε ζητήματα σχετικά με τη γεωργία, όπως η λειψυδρία και η μείωση της παραγωγής, η παρατήρηση του υπουργού έχει ευρύτερη σημασία για την Ελλάδα και επηρεάζει όλους τους τομείς. Από την οικονομία μέχρι τα εθνικά θέματα και τις τουρκικές διεκδικήσεις που ζητούν μισό Αιγαίο.
Η απάντηση στην ερημοποίηση της υπαίθρου, που προκαλεί η αστικοποίηση, είναι η πρωτογενής παραγωγή, σύμφωνα με τον Θ. Λιβάνιο. Εάν θέλουμε να επεκτείνουμε αυτή την ιδέα, θα πρέπει να περιλάβουμε και τη βιομηχανία, καθώς και άλλους τομείς στους οποίους έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Η αστικοποίηση της χώρας ολοκληρώθηκε μετά το 1980, στηριζόμενη στην κατανάλωση και στα επιδοτούμενα χρηματικά ποσά από την Ευρώπη. Η παραγωγική βάση υπονομεύθηκε, ο τουρισμός κυριάρχησε, και ο καταναλωτισμός, μέσω δανεισμού, αποτέλεσε προσωρινή λύση.
Όταν αυτό το οικονομικό μοντέλο κατέρρευσε και το χρέος αύξηθηκε, η χώρα αντιμετώπισε τη χρεοκοπία με τα μνημόνια και τις αρνητικές συνέπειες που ακολούθησαν.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, οι αδυναμίες που προκάλεσαν αυτή τη χρεοκοπία παραμένουν, με το πολιτικό σύστημα να είναι πιο τρωτό και απαξιωμένο.
Ο υπουργός επεσήμανε την ανάγκη για αλλαγή στο παραγωγικό μοντέλο της οικονομίας. Αυτό σημαίνει την ενίσχυση του πρωτογενούς τομέα (γεωργία, κτηνοτροφία), τη μεταποίηση, τη βιομηχανία και την υψηλή τεχνολογία.
Είναι επίσης απαραίτητο να αναθεωρηθεί το υπάρχον μοντέλο τουρισμού, το οποίο αποδίδει κάτω από τις προσδοκίες. Αυτή τη στιγμή, το μέσο κόστος ανά τουρίστα είναι περίπου 1.000 ευρώ, ενώ οι εισπράξεις ανά τουρίστα αγγίζουν τα 580 ευρώ, με τις αντίστοιχες χώρες, όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία, να σημειώνουν υψηλότερες εισπράξεις.
Η αλλαγή στο φορολογικό σύστημα είναι επίσης απαραίτητη, με στόχο τη μείωση των φόρων ώστε να ανακάμψει η οικονομία, και να καταργηθούν τα θεσμικά εμπόδια που επαναλαμβάνονται στις εκθέσεις των διεθνών οργανισμών.
Η διέξοδος προς το μέλλον είναι ξεκάθαρη και συνδέεται άμεσα με την οικονομία, στην οποία αποτυπώνονται όλες οι αδυναμίες μας. Εάν η οικονομία αναπτυχθεί με νέες επενδύσεις και καλύτερα εισοδήματα, θα μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το δημογραφικό πρόβλημα και να ενισχύσουμε την ασφάλειά μας απέναντι στις τουρκικές απειλές, στηριζόμενοι στη δική μας παραγωγή.
