Η Ρένα Δούρου έκανε νέα δήλωση σχετικά με την απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων για το Μάτι. Ο συνήγορός της, Θεόδωρος Σχινάς, είχε δηλώσει νωρίτερα ότι η αθώωσή της αποτελεί μια σαφή απάντηση της Δικαιοσύνης σε όσους προσπάθησαν να την εξοντώσουν πολιτικά και προσωπικά.
Στη δήλωσή της, η κυρία Δούρου σημειώνει:
«Σε μια τόσο μεγάλη τραγωδία, ο ελάχιστος σεβασμός στη μνήμη των θυμάτων και στον πόνο των αγαπημένων τους δεν επιτρέπει καμία χαρά. Είναι απαράδεκτο να πανηγυρίζει κανείς για δικαστική δικαίωση, όταν ο κρατικός μηχανισμός απέτυχε να αποτρέψει την απώλεια ανθρώπινων ζωών. Κατανοώ απόλυτα την οδύνη των συγγενών των θυμάτων, οι οποίοι, λόγω του πόνου και της οργής τους, θεωρούν υπεύθυνους όλους, ιδιαίτερα τα ανώτερα πολιτικά πρόσωπα.
Η σημερινή αθωωτική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Πλημμελημάτων έρχεται μετά τις αποφάσεις του Πειθαρχικού Συμβουλίου και του πρωτόδικου Δικαστηρίου, που αποφάσισαν ομόφωνα, συμπεριλαμβανομένης και της γνώμης του Εισαγγελέα. Ομόφωνες αποφάσεις Διοικητικών Δικαστηρίων και το πόρισμα της Ενιαίας Αρχής Διαφάνειας, ακόμη και οι δηλώσεις του τεχνικού συμβούλου των θυμάτων, επιβεβαίωσαν την πλήρη αθώωσή μου για την τραγωδία στο Μάτι.
Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδισε δύο υπουργούς της Νέας Δημοκρατίας να παρέμβουν στη διαδικασία και να αναγγείλουν έφεση.
Οι Δικαστές του Εφετείου απέδειξαν την ακεραιότητά τους, αγνοώντας τις πολιτικές πιέσεις και τις προσπάθειες για συμψηφισμό.
Θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι δεν υπήρξε καμία συγκάλυψη. Αντίθετα, εγώ είμαι θύμα της πιο επικίνδυνης μορφής συγκάλυψης, της παραπλάνησης. Εξαιτίας ενός ψέματος, ότι δήθεν η Πυροσβεστική υπέδειξε στην Τοπική Αυτοδιοίκηση να προχωρήσει σε οργανωμένη απομάκρυνση, με κατέστησαν κατηγορουμένη.
Ο στόχος εκείνων που εκμεταλλεύτηκαν τη μνήμη των θυμάτων και την απώλεια των οικογενειών τους είναι πλέον σαφής. Επιδίωκαν να διαγράψουν από τη συλλογική μνήμη το έργο που πραγματοποιήθηκε κατά τη θητεία μου στην Περιφέρεια Αττικής, όπου υπογράφηκαν 1260 έργα συνολικού προϋπολογισμού 2.7 δις ευρώ, με εξαιρετική διαφάνεια.
Από την αρχή της δικαστικής διαδικασίας, επί επτά χρόνια, παρέμεινα σιωπηλή και δεν ισχυρίστηκα ότι διώκομαι πολιτικά. Επιμένω ότι τα πολιτικά πρόσωπα που εμπλέκονται σε ποινικές υποθέσεις οφείλουν να ζητούν να αναλάβουν οι νόμιμοι δικαστές, χωρίς να κρύβονται πίσω από ασυλίες ή παραπλανητικές δηλώσεις.
Πολλοί εκείνοι που κάποτε με κατηγόρησαν, αντί να ζητήσουν συγγνώμη, σήμερα που εμπλέκονται σε δικές τους υποθέσεις, πρέπει να υποβληθούν στις διαδικασίες που προβλέπονται.
Η υποστήριξη από όλους όσους στάθηκαν δίπλα μου όλα αυτά τα χρόνια δεν απαιτεί μόνο ένα «ευχαριστώ», αλλά μια υπόσχεση: ότι όλες οι δυσκολίες που αντιμετώπισα με ενδυνάμωσαν στον κοινό μας αγώνα για δικαιοσύνη παντού.»
