Στον θόρυβο του Μανχάταν, όπου τα γραφεία γειτονεύουν με τις βιομηχανίες και οι επενδυτές συναντούν τους εργάτες, τρεις άνδρες δίνουν ζωή σε κάτι που θα αντέξει στον χρόνο: τον δείκτη Dow Jones Industrial Average.
Ο Τσαρλς Χένρι Ντάου, ένας λιγομίλητος δημοσιογράφος από το Κονέκτικατ που είχε μετρήσει τις περιουσίες επενδυτών σε τρένα στο Κολοράντο, συνεργάζεται με τον Έντουαρντ Τζόουνς και τον μυστηριώδη χρηματοδότη τους, Τσαρλς Μπεργκστρέσερ, του οποίου το μακρύ επώνυμο δεν περιελήφθη στον τίτλο. Έτσι γεννιέται η Dow Jones & Company.
Η αποστολή τους είναι απλή αλλά ριζοσπαστική: να αποκαλύψουν την αλήθεια για τα χρηματιστήρια, να μετρήσουν τον παλμό της αγοράς και να δώσουν σε όλους τη δυνατότητα να μην είναι αποδέκτες της κερδοσκοπίας και της παραπληροφόρησης.
Οι 12 Γίγαντες
Το πρώτο τους μέσο, το Customer’s Afternoon Letter, είναι απλώς ένα δίπτυχο δελτίο. Όμως, στις σελίδες του, δώδεκα μετοχές συγκεντρώνονται σε έναν μέσο όρο. Ο πρώτος δείκτης Dow Jones είναι γεγονός, και η ημερομηνία είναι 26 Μαΐου 1896. Η αρχική τιμή του δείκτη; 40,94.
Αυτές οι δώδεκα εταιρείες αντικατοπτρίζουν την ψυχή της βιομηχανικής Αμερικής:
- American Cotton Oil Company
- American Sugar Refining Company
- American Tobacco Company
- Chicago Gas Company
- Distilling & Cattle Feeding Company
- General Electric Company
- Laclede Gas Company
- National Lead Company
- North American Company
- Tennessee Coal, Iron and Railroad Company
- U.S. Leather Company (Preferred shares)
- United States Rubber Company
Είναι μια εποχή παραγωγής, δουλειάς και ατμού. Χωρίς τεχνολογικούς κολοσσούς ή hedge funds — μόνο άνθρακα, ζάχαρη και καουτσούκ. Ο Ντάου είχε ήδη δοκιμάσει σιδηροδρόμους δώδεκα χρόνια νωρίτερα με τον πρώτο του δείκτη. Τώρα, προχωρά στο επόμενο βήμα: συγκεντρώνει τις μεγαλύτερες βιομηχανικές εταιρείες της χώρας σε έναν αριθμό.
Απ’ αυτές, μόνο η General Electric παρέμεινε για μεγάλο διάστημα στον δείκτη (μέχρι το 2018). Οι άλλες είτε συγχωνεύονται, είτε κλείνουν, είτε απορροφώνται από άλλους βιομηχανικούς γίγαντες κατά τον 20ό αιώνα.
Ένας Αριθμός που «Μιλάει»
Ο υπολογισμός είναι απλός: πρόσθεση τιμών και διαίρεση δια δώδεκα. Ωστόσο, η αξία του είναι τεράστια. Για πρώτη φορά, το κοινό έχει έναν αριθμό για να παρακολουθεί την αγορά. Δεν χρειάζεται να είναι εντός του Χρηματιστηρίου ή να γνωρίζει λεπτομέρειες κάθε εταιρείας — αρκεί να κοιτάξει τον Dow.
Το κίνητρο του Ντάου δεν είναι το χρήμα, αλλά η διαφάνεια. Θέλει έναν δείκτη που να αντανακλά την «γενική υγεία της αγοράς» και να είναι μετρητής εμπιστοσύνης. Παράλληλα, θέλει να πολεμήσει την ασάφεια. Τότε οι εταιρείες δεν υποχρεούνταν να δημοσιεύουν αληθινές πληροφορίες. Οι ισολογισμοί ήταν κρυφοί, και οι εσωτερικές ανακοινώσεις κυκλοφορούσαν μόνο στους ισχυρούς. Ο μέσος επενδυτής παρέμενε στο σκοτάδι.
Η φιλοσοφία του Ντάου δημιουργεί ένα εργαλείο διαφάνειας. Ο δείκτης αρχίζει να διαμορφώνει τη σχέση των πολιτών με το χρηματιστήριο, παρέχοντας ρυθμό και ψυχολογία. «Ο Dow ανεβαίνει», «Ο Dow κατεβαίνει». Μαζί του, οι ελπίδες, στρατηγικές και επενδύσεις ανεβοκατεβαίνουν.
Η Μαύρη Δευτέρα και το Σήμερα
Χρόνια αργότερα, στη Μαύρη Δευτέρα του 1987, ο Dow καταρρέει κατά 22,6% — 508 μονάδες. Ο κόσμος παγώνει. Σήμερα, με τον δείκτη στις 41.603 μονάδες, μια πτώση 508 μονάδων αντιστοιχεί σε μόλις 1,22% — ένα ποσοστό που έχει ξεπεραστεί πάνω από 30 φορές μόνο φέτος.
Ο Dow παραμένει δείκτης 30 εταιρειών — λιγότερο από το 1% των εισηγμένων στο NYSE και το Nasdaq. Ωστόσο, είναι ο πιο αναγνωρίσιμος, αυτός που δείχνει την κατάσταση της αγοράς. Φέρει, σαν καπνός από τις καμινάδες του 1896, την πεποίθηση πως τα πράγματα μπορούν να μετρηθούν — και να ερμηνευτούν.
