Λονδίνο, 1965. Ο Ray Dolby αποβιβάζεται από το αεροπλάνο με μία σκέψη: τον θόρυβο. Όχι οποιοδήποτε θόρυβο, αλλά τον ενοχλητικό, αδιάκοπο ψίθυρο που συνοδεύει κάθε κασέτα και μαγνητοταινία.
Ο συριγμός. Το «hiss». Η ανεπιθύμητη ψιθυριστή παρεμβολή ανάμεσα σε σιωπή και ήχο. Ένα παράσιτο που πάρα πολλοί έχουν μάθει να αγνοούν, αλλά εκείνος δεν μπορεί να το ανεχτεί. Μόλις είχε επιστρέψει από την Ινδία, όπου εργάστηκε ως σύμβουλος του ΟΗΕ, και είχε δει τη μαγεία του σιτάρ να πνίγεται από τον ήχο της ταινίας.
Η μεγάλη ιδέα και το γραφείο στο Λονδίνο
Ο Ray είναι ήδη ένας ταλαντούχος εφευρέτης. Ως έφηβος δούλευε στην περίφημη Ampex, συνέβαλε στη δημιουργία του πρώτου βιντεομαγνητοφώνου, πήρε πτυχίο ηλεκτρολόγου μηχανικού από το Στάνφορντ και διδακτορικό στη φυσική από το Κέιμπριτζ. Ωστόσο, τίποτα δεν τον ικανοποιεί όσο η ιδέα να βελτιώσει τον ήχο. Να του δώσει καθαρότητα.
Στις 18 Μαΐου, ιδρύει τη Dolby Laboratories σε ένα μικρό γραφείο στο Λονδίνο, με μόλις τέσσερις συνεργάτες.
Η επανάσταση της σιωπής
Εδώ ξεκινά μια επανάσταση — όχι με θόρυβο, αλλά με σιωπή. Ανάπτυξε το Dolby A, ένα σύστημα μείωσης θορύβου για επαγγελματικά στούντιο, που αποδεικνύεται θαυματουργό: οι ηχογραφήσεις γίνονται πιο ζωντανές και καθαρές, σαν να ανασαίνουν για πρώτη φορά. Οι ηχολήπτες παρακολουθούν με θαυμασμό. Τα στούντιο αποκτούν το νέο τους εργαλείο. Και ο Ray Dolby αναδεικνύεται σε εμβληματική μορφή του ήχου.
Στη συνέχεια έρχεται το Dolby B, σχεδιασμένο για τους κατόχους κασετοφώνων, κ.α. Είναι η εποχή της Sony, του Walkman και της Philips. Το όνομα «Dolby» αρχίζει να εμφανίζεται παντού, με μικρές αλλά σημαντικές αναφορές. Το “Dolby noise reduction” γίνεται σήμα ποιότητας, μια υπογραφή.
Η είσοδος στον κινηματογράφο
Ο Dolby δεν σταματά εκεί. Αποφασίζει να ασχοληθεί και με το σινεμά. Αντιλαμβάνεται το πρόβλημα στις αίθουσες: για να περιορίσουν τον θόρυβο, αφαιρούν τις υψηλές συχνότητες. Οι ηχολήπτες αναγκάζονται να πιέσουν την ένταση, προκαλώντας παραμόρφωση.
Ο Ray γνωρίζει την αιτία — και έχει τη λύση. Το 1971, η ταινία Κουρδιστό Πορτοκάλι γίνεται η πρώτη που χρησιμοποιεί το Dolby στις μίξεις της. Ακολουθούν το Callan (1974) με οπτικό Dolby soundtrack και το A Star Is Born (1976), που φέρνει το πλήρες Dolby Stereo. Σε λιγότερο από δέκα χρόνια, 6.000 κινηματογράφοι παγκοσμίως εγκαθιστούν το σύστημά του.
Από το Star Wars στον Batman
Ο George Lucas θα δηλώσει αργότερα: «Το Dolby ήταν καθοριστικό για να γίνει το Star Wars η εμπειρία που πάντα ονειρευόμουν». Ο ήχος μετατρέπεται σε εργαλείο τέχνης, προσθέτοντας μια νέα διάσταση στην αφήγηση.
Ο Ray συνεχίζει την πορεία του. Αναπτύσσει το Dolby SR και το Dolby Digital, που κάνει την επανεμφάνιση του στο Batman Returns το 1992. Το σύστημά του καθίσταται πρότυπο για τηλεόραση υψηλής ευκρίνειας, DVD και δορυφορικούς δέκτες. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, υπάρχει η σφραγίδα του: «Dolby».
Η κληρονομιά του
Περισσότερα από 50 διπλώματα ευρεσιτεχνίας φέρουν το όνομά του. Όταν φεύγει από τη ζωή το 2013, σε ηλικία 80 ετών, δεν αφήνει μόνο μια τεχνολογική κληρονομιά, αλλά και μια πολιτιστική παρακαταθήκη. Δωρίζει εκατομμύρια λίρες στο Κέιμπριτζ και στο Cavendish Laboratory, υποστηρίζοντας φυσικούς και ερευνητές. Αποδεικνύει ότι η τεχνολογία δεν είναι εχθρός της τέχνης — είναι το έδαφος όπου μπορεί να ανθίσει.
Ο Ray Dolby δεν έγινε διάσημος με μία μόνο εφεύρεση. Έγινε αθάνατος γιατί πίστεψε σε μια ιδέα που κανείς δεν τόλμησε πριν. Και την μετέτρεψε σε «χώρο». Σε σιωπή. Σε τέχνη.
