Οι εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας έχουν σημαντική επίδραση στη συμπεριφορά μας ως ενήλικες. Πολλοί άνθρωποι, συχνά ασυνείδητα, αποφεύγουν τις στενές διαπροσωπικές σχέσεις.
Ενώ δεν συνειδητοποιούν την αιτία αυτής της αποφυγής, πολλές από αυτές τις συμπεριφορές ρίζωναν στην παιδική τους ηλικία. Σε αυτό το άρθρο, εξετάζουμε επτά κοινούς παράγοντες της παιδικής ηλικίας που οδηγούν σε αποστασιοποίηση στις ενήλικες σχέσεις.
Αν και δεν μπορούμε να αλλάξουμε το παρελθόν, η κατανόησή του μπορεί να μας βοηθήσει να διαχειριστούμε καλύτερα τις τρέχουσες σχέσεις μας.
Άτομα που ασυνείδητα κρατούν τους άλλους σε απόσταση συνήθως έχουν βιώσει αυτές τις 7 καταστάσεις στην παιδική τους ηλικία
- Δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον
- Απόντες ή απόμακροι γονείς/φροντιστές
- Πρώιμες εμπειρίες απόρριψης
- Έλλειψη θετικών προτύπων
- Τραυματικές εμπειρίες
- Ασυνεπής γονεϊκή συμπεριφορά
- Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον
Ένα οικογενειακό περιβάλλον γεμάτο συγκρούσεις και αβεβαιότητα έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις σε ένα άτομο. Τα παιδιά χρειάζονται σταθερότητα.
Σε ένα ασφαλές και προβλέψιμο περιβάλλον, μπορούν να κατανοήσουν τον κόσμο γύρω τους. Δυστυχώς, όχι όλα τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να μεγαλώσουν σε τέτοιες συνθήκες.
Όταν ένα παιδί βιώνει χαοτικό περιβάλλον, αυτό το χάος μπορεί να επηρεάσει τις ενήλικες σχέσεις τους. Αυτά τα άτομα συχνά αποφεύγουν τις στενές σχέσεις, προσπαθώντας να διατηρήσουν τον έλεγχο και να αποφύγουν την αβεβαιότητα.
Αυτή είναι μια αυτοπροστατευτική αντίδραση που έχει τις ρίζες της στη ανάγκη για έλεγχο και ασφάλεια που είχαν στην παιδική τους ηλικία.
Απόντες ή απόμακροι γονείς/φροντιστές
Οι γονείς και οι φροντιστές είναι πρότυπα για τις μελλοντικές σχέσεις. Ένα παιδί που μεγαλώνει με έναν συναισθηματικά απομακρυσμένο γονέα τείνει να αμφισβητεί τις σχέσεις και να δυσκολεύεται να εκφράσει τα συναισθήματά του.
Αυτή η απομάκρυνση μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν στενούς συναισθηματικούς δεσμούς ως ενήλικες.
Ασυνείδητα, πολλοί επαναλαμβάνουν το γνωστό τους μοτίβο, αποφεύγοντας τις στενές σχέσεις.
Πρώιμες εμπειρίες απόρριψης
Η εμπειρία της απόρριψης σε νεαρή ηλικία επηρεάζει σημαντικά τον τρόπο που προσεγγίζουμε τις σχέσεις μας. Αισθήματα απόρριψης από συνομηλίκους ή γονείς μπορεί να οδηγήσουν κάποιον να πιστεύει ότι δεν αξίζει αγάπη.
Αυτή η εσωτερικοποίηση του πόνου μπορεί να τους οδηγήσει να αποφεύγουν στενές σχέσεις ως μηχανισμό αυτοπροστασίας.
Έλλειψη θετικών προτύπων
Οι πρώιμες σχέσεις καθορίζουν τη δυναμική των μετέπειτα σχέσεων. Αν οι γονείς είχαν μια δυσλειτουργική σχέση ή δεν εξέφραζαν αγάπη, οι άνθρωποι ενδέχεται να αποφεύγουν τις στενές σχέσεις.
Τραυματικές εμπειρίες
Τραυματικές εμπειρίες μπορούν να δημιουργήσουν σκόπιμους αμυντικούς μηχανισμούς που απωθούν την επαφή με τους άλλους, ως προστασία από το να πληγωθούν ξανά.
Ασυνεπής γονεϊκή συμπεριφορά
Η ασυνεπής συμπεριφορά των γονέων μπορεί να προκαλέσει συγκίνηση και αβεβαιότητα σε ένα παιδί. Αποτέλεσμα αυτού είναι ο ενήλικας να αποφεύγει να πλησιάσει τους άλλους.
Χαμηλή αυτοεκτίμηση
Η έλλειψη αυτοεκτίμησης ενεργεί ως προστατευτικός μηχανισμός. Όταν κάποιος δεν νιώθει αρκετός, απομακρύνει τους άλλους για να μην πληγωθεί.
Συμβουλή: Κατανοώντας το παρελθόν, μπορούμε να χτίσουμε πιο υγιείς σχέσεις
Η κατανόηση της επίδρασης του παρελθόντος είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη υγιών σχέσεων. Οι άνθρωποι που αποφεύγουν στενές σχέσεις μπορεί να έχουν κοινές αναμνήσεις από την παιδική τους ηλικία.
Με την αναγνώριση αυτών των συνηθειών, μπορούμε να μετατρέψουμε το ασυνείδητο σε συνειδητό και να προχωρήσουμε προς την αλλαγή.
Η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα στην καλλιέργεια υγιών σχέσεων.
