«Ας περάσουμε από τα λόγια στις πράξεις και αναλάβουμε τις ευθύνες μας», καλεί την παγκόσμια ναυτιλιακή κοινότητα η πρόεδρος της WISTA International, Έλπη Πετράκη, με αφορμή τα αποτελέσματα της δεύτερης έρευνας για τις γυναίκες στη ναυτιλία, που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό.
«Τρία χρόνια μετά την αρχική έρευνα, φαίνεται ότι η ναυτιλιακή βιομηχανία έχει stagnate ή ακόμα και οπισθοδρομήσει στην προσπάθειά της για μεγαλύτερη ποικιλία ανάμεσα στα φύλα. Χωρίς συγκεκριμένες επενδύσεις, πολιτικές και αλλαγές στη νοοτροπία, δεν υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι η επόμενη έρευνα θα δείξει σημαντική διαφορά», δήλωσε χαρακτηριστικά η κα. Πετράκη.
Η έρευνα
Σύμφωνα με τα απόλυτα νούμερα, η έρευνα δείχνει βελτίωση σε σχέση με τα στοιχεία του 2021. Ωστόσο, τα αποτελέσματα παρουσιάζουν μία πτώση. Ειδικότερα, η φετινή ανάλυση περιλάμβανε περισσότερες γυναίκες που εργάζονται στη ναυτιλία παγκοσμίως σε δημόσιους και ιδιωτικούς τομείς.
Συνολικά, οι γυναίκες που εργάζονται στη ναυτιλία φτάνουν τις 176.820 μέχρι το τέλος του 2024, σε σύγκριση με 151.979 το 2021. Αν και το πρόσφατο σύνολο δεδομένων δείχνει αύξηση στον αριθμό, οι γυναίκες αντιπροσωπεύουν μόλις το 19% του συνολικού εργατικού δυναμικού των συμμετεχόντων, έναντι 26% που καταγράφηκε το 2021.
Από το δείγμα αυτό, οι γυναίκες αποτελούν το 19% του εργατικού δυναμικού των εθνικών ναυτιλιακών αρχών και μόλις το 16% του ιδιωτικού τομέα που συμμετείχε στην έρευνα (χωρίς τους ναυτικούς).
Στη θάλασσα, οι γυναίκες παραμένουν υποεκπροσωπούμενες, αντιπροσωπεύοντας μόνο το 1% του συνόλου των ναυτικών που εργάζονται στους συμμετέχοντες οργανισμούς.
Ο γενικός γραμματέας του ΙΜΟ, Αρσένιο Ντομίνγκεζ, δήλωσε: «Η δεύτερη έρευνα για τις γυναίκες στη ναυτιλία παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για την πρόοδο του τομέα από τα δεδομένα της πρώτης έρευνας το 2021. Η αυξημένη συμμετοχή των κρατών-μελών και της βιομηχανίας είναι θετικό σημάδι αυξανόμενης δέσμευσης για θέματα φύλου», προσθέτοντας:
«Ωστόσο, έχουμε ακόμη πολύ δρόμο μπροστά μας. Η εκπροσώπηση των γυναικών παραμένει δυσανάλογα χαμηλή, γεγονός που υπογραμμίζει την επείγουσα ανάγκη για συνεχή δέσμευση και δράση. Πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας για την προώθηση μιας πραγματικά ποικιλόμορφης και χωρίς αποκλεισμούς ναυτιλιακής βιομηχανίας».
Η έκθεση παρέχει στοιχεία σχετικά με την ηγεσία, τη συμμετοχή του εργατικού δυναμικού, τις πολιτικές και την εκπαίδευση σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, αναδεικνύοντας σημαντικές διαφορές. Η μεγαλύτερη εκπροσώπηση παρατηρείται σε αναδυόμενους τομείς όπως η Περιβαλλοντική, Κοινωνική και Διακυβερνητική διαχείριση (ESG) και στις υπηρεσίες μείωσης ανθρακούχων εκπομπών, ενώ σε άλλους τομείς όπως το bunkering και οι νομικές υπηρεσίες παρατηρείται μείωση.
Τα στοιχεία
Η έκθεση παρουσιάζει στατιστικά στοιχεία σχετικά με την κατανομή και το ποσοστό των γυναικών που εργάζονται στον ναυτιλιακό τομέα, με βάση δεδομένα από τα κράτη-μέλη του ΙΜΟ και τον ιδιωτικό τομέα.
Πέρα από τα βασικά στοιχεία, η έρευνα δείχνει ότι μόνο το 17% των γυναικών στη ναυτιλία κατέχουν διοικητικές θέσεις, ενώ το 34% των θέσεων στα διοικητικά συμβούλια ανήκει σε αυτές.
Η μεγαλύτερη εκπροσώπηση γίνεται στα κράτη του Ειρηνικού με 26%, ενώ στην Ασία φτάνει το 19%. Στην Ευρώπη το ποσοστό ανέρχεται σε 22%, στην Ανατολική Ευρώπη 18%, στη Μεσόγειο και στα αραβικά κράτη μόλις 13% και στην Αφρική 14%. Στην Αμερική φτάνουν το 18% και στην Καραϊβική το 24%.
«Οι ευκαιρίες για τις γυναίκες παραμένουν περιορισμένες»
Η Έλπη Πετράκη επισήμανε: «Η έρευνα “Γυναίκες στη ναυτιλία” αποσκοπεί στην παροχή αξιόπιστων δεδομένων για την κατάσταση της ποικιλίας των φύλων στον τομέα και στην προσφορά καθοδήγησης για τις περιοχές που χρειάζονται περισσότερη προσοχή. Σκοπός είναι να εμπνεύσουμε αλλαγές και να λειτουργήσουμε ως συλλογική πρόσκληση για δράση. Η προσέλευση, διατήρηση και προώθηση των γυναικών -τόσο εντός όσο και εκτός ναυτιλίας- παραμένει προτεραιότητα. Ωστόσο, τα νέα στοιχεία δείχνουν ότι οι ευκαιρίες σε όλο τον κλάδο είναι περιορισμένες λόγω εμποδίων όπως στερεότυπα φύλου, ασφαλείας στον εργασία, η έλλειψη φιλικών προς την οικογένεια πολιτικών και το συνεχές μισθολογικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων».
