Δεν πρόκειται για το πιο σύγχρονο νομικό δημιούργημα των ΗΠΑ. Ο νόμος, βάσει του οποίου ο Τραμπ -όπως και άλλοι πρόεδροι- έθεσε υπό ομοσπονδιακή διοίκηση τις δυνάμεις της Εθνοφρουράς για να καταστείλει τις αμφιλεγόμενες ταραχές του Λος Άντζελες, ψηφίστηκε το 1807. Η υιοθέτησή του σχετίζεται με μια σκοτεινή υπόθεση συνωμοσίας, επικεφαλής της οποίας ήταν ο Άαρον Μπερ, ο τρίτος αντιπρόεδρος των ΗΠΑ από την ίδρυσή τους.
Ήταν ο αντιπρόεδρος που σκότωσε τον πολιτικό του αντίπαλο, Αλεξάντερ Χάμιλτον, σε μονομαχία το 1804 και είδε την πολιτική του καριέρα να τελειώνει με την σύλληψή του για προδοσία το 1807.
Οι πρώιμες πτυχές του πολιτικού του βίου δεν προμήνυαν το ατιμωτικό του τέλος.
Προερχόμενος από μια εξέχουσα οικογένεια του Νιου Τζέρσεϊ, μεγάλωσε με τον θείο του, καθώς έχασε νωρίς τους γονείς του. Σε ηλικία 16 ετών, αποφοίτησε από το Κολλέγιο του Νιου Τζέρσεϊ (μετέπειτα Πανεπιστήμιο Πρίνστον) και συνέχισε τις σπουδές του στη Νομική.
Ωστόσο, διέκοψε τις σπουδές του για να συμμετάσχει στην Αμερικανική Επανάσταση. Διέπρεψε στο πεδίο της μάχης, προάγοντας έως τον βαθμό του ταγματάρχη και υπηρετώντας υπό τον Στρατηγό Τζορτζ Ουάσινγκτον. Παρά τις τεταμένες σχέσεις τους, ανέβηκε τελικά στον βαθμό του αντισυνταγματάρχη μέχρι την παραίτησή του το 1779 λόγω προβλημάτων υγείας.
Μέχρι το 1791, είχε δημιουργήσει έναν επιτυχημένο πολιτικό συνασπισμό εναντίον του στρατηγού Φίλιπ Σάιλερ, πεθερού του Αλεξάντερ Χάμιλτον (τότε υπουργού Οικονομικών), και κέρδισε τη θέση του στη Γερουσία των ΗΠΑ, προκαλώντας την αντιπαλότητα του Χάμιλτον.
Το 1800, υποψήφιος για την αντιπροεδρία με τον Ρεπουμπλικανικό υποψήφιο Τόμας Τζέφερσον, ισοψήφισε με τον Τζέφερσον στις εκλογές.
Αυτό οδήγησε τη Βουλή των Αντιπροσώπων να επιλύσει την ισοπαλία.
Εκεί, ο Αλεξάντερ Χάμιλτον επιτέθηκε σφοδρά στον Μπερ. Απαιτήθηκαν 36 (!) ψηφοφορίες για να επιλεγεί ο πρόεδρος και ο αντιπρόεδρος, με αποτέλεσμα την υιοθέτηση της Δωδέκατης Τροποποίησης του Συντάγματος το 1804, που απαιτούσε διακριτή ψήφο για τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο.
Διορίστηκε αντιπρόεδρος, αλλά γρήγορα περιθωριοποιήθηκε από τον Τζέφερσον, ο οποίος υποψιαζόταν ότι ο Μπερ επιδίωκε να τον ανατρέψει, καθιστώντας έτσι τον Μπερ πολύ αντιδημοφιλή στους κομματικούς ηγέτες, με την εκ νέου υποψηφιότητά του αβέβαιη.
Η μονομαχία
Tον Φεβρουάριο του 1804, προτάθηκε από φίλους του για κυβερνήτης. Ο Χάμιλτον συνέβαλε στην ήττά του διαδίδοντας υποτιμητικές επιστολές. Ο Μπερ, βλέποντας τον εαυτό του πολιτικό θύμα του Χάμιλτον, τον προκάλεσε σε μονομαχία στο Γουίχοκεν του Νιου Τζέρσεϊ, όπου οι μονομαχίες ήταν παράνομες, αν και οι ποινές λιγότερο αυστηρές στη δεύτερη πολιτεία. Οι δύο άνδρες συναντήθηκαν στις 11 Ιουλίου 1804.
Αν και οι λεπτομέρειες της μονομαχίας παραμένουν ασαφείς, σίγουρα δεν διεξήχθη με σπαθί, αλλά με πιστόλι.
Δεν είναι σαφές ποιος πυροβόλησε πρώτος ή αν ο Χάμιλτον επιχειρούσε να αστοχήσει ή αν το πιστόλι του εκπυρσοκρότησε κατά λάθος όταν χτυπήθηκε από τον Μπερ.
Σε κάθε περίπτωση, ο Μπερ βγήκε αλώβητος, ενώ ο Χάμιλτον τραυματίστηκε θανάσιμα και πέθανε την επόμενη μέρα.
Αμέσως, εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης για τον Μπερ, που πλέον θεωρούνταν δολοφόνος. Κατέφυγε στη Φιλαδέλφεια και επικοινώνησε με τον φίλο του Στρατηγό Τζέιμς Γουίλκινσον, κυβερνήτη της βόρειας Λουιζιάνας.
Με την προοπτική να ξεσπάσει πόλεμος μεταξύ των ΗΠΑ και της Ισπανίας, Γουίλκινσον και Μπερ σχεδίασαν εισβολή στο Μεξικό για τη δημιουργία ανεξάρτητης κυβέρνησης.
Συζήτησαν πιθανόν και την υποκίνηση αποσχιστικού κινήματος στη Δύση για τη δημιουργία νέας αυτοκρατορίας κατά το ναπολεόντειο μοντέλο.
Ο στρατηγός Γουίλκινσον ανησύχησε και πρόδωσε τον Μπερ στον Πρόεδρο Τζέφερσον. Όταν προσπάθησε να διαφύγει σε ισπανικό έδαφος, συνελήφθη και παραπέμφθηκε σε δίκη για εσχάτη προδοσία, αλλά αθωώθηκε, καθώς οι πράξεις προδοσίας απαιτούν κατάσταση πολέμου.
Αυτό το ιστορικό πλαίσιο οδηγεί στο νόμο κατά των εξεγέρσεων, για τον οποίο η υποχθόνια προσωπικότητα του Μπερ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη σύνταξη και ψήφισή του.
Ο νόμος του 1807 καθορίζει: «Νομοθετείται ότι κατά την εξέγερση η παρακώλυση του νόμου στις ΗΠΑ ή σε οποιαδήποτε πολιτεία επιτρέπει στον Πρόεδρο να καλεί την εθνοφρουρά για την καταστολή της ή των αιτίων της εξέγερσης, επιτρέποντας την κινητοποίηση των στρατευμάτων που κρίνει απαραίτητα.
Ναπολέων και μια πλούσια χήρα για φινάλε
Όσον αφορά τον Μπερ, παρέμεινε κάτω από καχυποψία. Εγκατέλειψε την Ευρώπη, προσπαθώντας μάταια να αναζητήσει τη βοήθεια του Ναπολέοντος για την κατάκτηση της Φλόριντα.
Μετά από τέσσερα χρόνια επιστρέφει στις ΗΠΑ το 1812, ασκώντας το επάγγελμα του δικηγόρου. Παντρεύτηκε μια πλούσια χήρα, την Ελίζαμπεθ Μπράουν Τζάμελ, το 1833, αλλά σπατάλησε μεγάλο μέρος της περιουσίας της και εκείνη τον μύνησε για μοιχεία. Το διαζύγιο του εκδόθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1836, την ημέρα που πέθανε.
