Η καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και η ταυτόχρονη διατήρηση υψηλών φορολογικών συντελεστών είναι ασυμβίβαστες έννοιες. Όταν επικρατούν αυτές οι συνθήκες, οι προσπάθειες εντοπισμού φοροφυγάδων συχνά οδηγούν σε περιορισμένα αποτελέσματα.
Η υψηλή φορολογία προσθέτει στον κρατικό προϋπολογισμό μέσω της αύξησης των τιμών, που συχνά αναφερόμενη ως ακρίβεια, αλλά ταυτόχρονα επηρεάζει όλο τον κύκλο της παραγωγής.
Η διατήρηση σταθερών συντελεστών σε ανώτερες τιμές οδηγεί σε αύξηση των φόρων: για παράδειγμα, σε τιμή 10 ευρώ, ο 24% ΦΠΑ ανέρχεται σε 2,40 ευρώ, ενώ στα 20 ευρώ φτάνει στα 4,80 ευρώ.
Όταν ένας ηλεκτρολόγος εκδίδει τιμολόγιο για την εγκατάσταση ενός ηλεκτρικού πίνακα, συμπεριλαμβάνει και τους φόρους για τα υλικά που χρησιμοποιεί. Ο καταναλωτής, όταν βλέπει την τιμή, μπορεί είτε να πληρώσει το συνολικό ποσό είτε να ζητήσει την τιμή χωρίς τον ΦΠΑ, πληρώνοντας έτσι 24% λιγότερο, και η διαφορά καταλήγει σε αυτόν.
Οι υψηλοί φόροι προκαλούν γενικευμένες αυξήσεις τιμών, επιβαρύνοντας τον καταναλωτή και μειώνοντας τα έσοδα των επιχειρήσεων. Το αποτέλεσμα είναι ο πληθωρισμός, ο οποίος μέσω της υπερφορολόγησης ανακατανέμει πόρους στην κυβέρνηση, υπονομεύοντας την πραγματική οικονομία.
Αντί να χρηματοδοτούμε αναπτυξιακές δράσεις με ουσιαστικά κίνητρα, επικεντρωνόμαστε στη διατήρηση του δημοσίου τομέα, με χαρακτηριστικά τη γραφειοκρατία και την έλλειψη μεταρρυθμίσεων.
Οι φόροι που πληρώσαμε το 2019 ανήλθαν σε 51,4 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ το 2024 αυξήθηκαν στα 68,7 δισεκατομμύρια. Με τους φόρους να ανέρχονται στο 29% του ΑΕΠ το 2024, η αύξηση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 17 δισεκατομμύρια είχε μόνο 4,93 δισεκατομμύρια από την αύξηση του πληθωριστικού ΑΕΠ.
Εν τω μεταξύ, το κράτος αυξάνει υποκριτικά τον κατώτατο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, που δεν είναι στη δική του αρμοδιότητα, ενώ τις μισθολογικές αυξήσεις στο δημόσιο τις μετακυλύει στις επιχειρήσεις. Η αύξηση των μισθών θα έπρεπε να συνδέεται με την παραγωγικότητα, η οποία είναι στο 45% του μέσου όρου της Ε.Ε., κάτι που απαιτεί επενδύσεις.
Για να καταπολεμήσουμε τη φοροδιαφυγή, χρειάζεται μείωση των φορολογικών συντελεστών και απλοποίηση του συστήματος με λίγους, τιμαριθμοποιημένους συντελεστές. Επίσης, πρέπει να καταργηθούν περιττά έξοδα για πολίτες, ώστε να υπάρχει κίνητρο για απαιτήσεις αποδείξεων. Όλα τα υπόλοιπα είναι σάλτσες!
