Στην εκπομπή «The 2Night Show» του Γρηγόρη Αρναούτογλου μίλησε η Λένια Ραζή για την πρόσφατη και δύσκολη περιπέτεια της υγείας της το βράδυ της Δευτέρας, 9 Ιουνίου. Η τραγουδίστρια από τη Θεσσαλονίκη περιέγραψε πώς, ξαφνικά, έχασε την ακοή της και από τα δύο αυτιά.
«Είχα ένα πρόβλημα με το αυτί μου που με καθυστέρησε. Πρέπει να επιστρέψω στη Θεσσαλονίκη. Έπαθα κάτι σαν ρήξη τυμπάνου, γνωστή ως αιφνίδια απώλεια ακοής»,
Όπως εξήγησε, η αιφνίδια απώλεια ακοής φαίνεται να σχετίζεται με το έντονο άγχος και την ψυχολογική πίεση που βίωνε τελευταία. «Πρέπει να είναι από το στρες. Ευτυχώς, δεν ήταν το χειρότερο σενάριο, καθώς υπάρχει και αυτό. Έγινε ξαφνικά, ενώ γελούσα. Κατάφερα να αντιμετωπίσω την κατάσταση»,
Η Λένια Ραζή περιέγραψε και τη θεραπεία που ακολούθησε ώστε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα: «Έκανα τρεις εγχύσεις κορτιζόνης και μου τρυπάνε το τύμπανο. Ευτυχώς, το αυτί αντέδρασε και επισκέφτηκα γρήγορα τον γιατρό. Σε αυτές τις περιπτώσεις, πρέπει να αντιδράς άμεσα, αλλιώς χάνεις την ακοή».
Η τραγουδίστρια τόνισε ότι, προς το παρόν, δεν μπορεί να επιστρέψει στο τραγούδι λόγω του σοβαρού προβλήματος: «Δεν μπορώ να τραγουδήσω, γιατί έγινε και στα δύο αυτιά. Αν και το ένα έχει αποκατασταθεί, το άλλο είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση. Ήταν περίεργο, γιατί άκουγα τα τραγούδια σε πιο χαμηλούς τόνους. Μου είπαν ότι χρειάζομαι 3-6 μήνες για ανάρρωση. Υπάρχει πιθανότητα να μην επανέλθει πλήρως, κάτι που με ανησυχεί, αλλά προσπαθώ να μην το σκέφτομαι»,
Αυτό που τη φοβίζει περισσότερο, όπως παραδέχθηκε, είναι ο συνεχής ήχος που ακούει στο ένα αυτί: «Αυτό είναι το χειρότερο. Φοβάμαι μην μείνει μόνιμα. Στην αρχή, οι γιατροί μου εξήγησαν ότι τέτοια περιστατικά συμβαίνουν ξαφνικά. Έμεινα στο νοσοκομείο για 20 ημέρες».
Η επιστροφή της στο τραγούδι αναμένεται να καθυστερήσει τουλάχιστον έξι μήνες: «Σίγουρα, για τους επόμενους 6 μήνες θα πρέπει να σταματήσω να τραγουδάω για να επανέλθει η ακοή μου. Λυπάμαι που δεν μπορώ να γράψω μουσική. Όλα μου τα τραγούδια τα δημιουργώ μόνη μου, όπως και τα βίντεο. Ίσως τελικά αυτή η κατάσταση να έγινε για καλό, γιατί αν δεν είχα αντιμετωπίσει αυτό το πρόβλημα, δεν θα έλεγα ποτέ στον εαυτό μου “φτάνει”»,
