Η συγκεκριμένη πρόταση είναι μια κατάσταση που το Κρεμλίνο δεν μπορεί να απορρίψει ή να αποδεχτεί, αλλά μπορεί να το οδηγήσει σε δύσκολη θέση, αποκαλύπτοντας τις αληθινές προθέσεις του Ρώσου προεδρου Βλαντιμίρ Πούτιν σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Η Ουκρανία και οι κύριοι ευρωπαίοι σύμμαχοί της, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, εξέδωσαν σήμερα ένα άτυπο «τελεσίγραφο» προς τη Ρωσία, ζητώντας να αποδεχθεί μια «πλήρη και άνευ όρων» κατάπαυση του πυρός για 30 ημέρες, αρχής γενομένης από τη Δευτέρα 12 Μαΐου, με την απειλή ότι διαφορετικά θα επιβληθούν «μαζικές κυρώσεις».
Η Ουκρανία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία και η Πολωνία αντιμετωπίζουν περιορισμένες επιλογές: η υποχώρηση της κυβέρνησης Τραμπ απέναντι στη Μόσχα, καθώς και – πιθανόν λιγότερο δικαιολογημένα – με το Κίεβο, μπορεί να προκαλέσει τον κίνδυνο ο Λευκός Οίκος να «στραφεί αλλού».
Αυτό συνιστά απειλή ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μπορούσαν να αποσύρουν τη βοήθεια προς την Ουκρανία, μαζί με τις προσπάθειές τους για μια ειρηνική λύση, κάτι που θα ήταν ενδεχομένως καταστροφικό για την ευρωπαϊκή ασφάλεια.
Η μεγάλη διπλωματική προσπάθεια που καταβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα από τον Γάλλο πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν, τον πρωθυπουργό του Ηνωμένου Βασιλείου Κιρ Στάρμερ και φυσικά τον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, έχει φέρει τον Λευκό Οίκο μπροστά σε μια κρίσιμη απόφαση: να υποστηρίξει ή όχι αυτή την ευρωπαϊκή πρωτοβουλία και να αναλάβει τον έλεγχο κατάληξης αυτού του μεγάλου πολέμου, του μεγαλύτερου στην ήπειρο από τη δεκαετία του 1940.
Η Ευρώπη ουσιαστικά «εισηγείται» στην Ρωσία την πρόταση που αρχικά παρουσίασαν οι ΗΠΑ και η Ουκρανία: μια 30ήμερη άνευ όρων εκεχειρία, όπως προσδιορίστηκε σε διμερή συνάντηση στη Σαουδική Αραβία πριν από δύο μήνες. Ωστόσο, αυτό επιβάλλει επίσης στον Λευκό Οίκο να υποχωρήσει και να παρακολουθήσει την εκεχειρία, ενώ θα πρέπει να υποστηρίξει σοβαρές συνέπειες – που ο Μακρόν αποκαλεί «μαζικές κυρώσεις» – κατά της Ρωσίας, εάν η πρωτοβουλία αποτύχει.
Η προηγούμενη απάντηση του Κρεμλίνου «να συζητήσουμε τις λεπτομέρειες» πλέον δεν αρκεί. Πρέπει να επιλέξει εάν θα συμφωνήσει, θα αμφισβητήσει ή θα αγνοήσει την πρόταση. Είναι πιθανό, όπως έχουμε παρατηρήσει στο παρελθόν, να δώσει μια περίπλοκη και «άσχετη» απάντηση.
«Η Ρωσία μπορεί να αποδεχτεί την εκεχειρία, αλλά στη συνέχεια να προχωρήσει σε επιθέσεις, κατηγορώντας τους Ουκρανούς. Ή μπορεί να επιλέξει να επιτεθεί σε συγκεκριμένα σημεία, όπως οι δυνάμεις στην Κουρσκ και Μπέλγκοροντ, φέρνοντας τον Λευκό Οίκο σε δύσκολη θέση να αποφασίσει αν θα καταδικάσει τη μερική παραβίαση της εκεχειρίας από το Κρεμλίνο. Τέλος, η Μόσχα μπορεί να επιλέξει να αγνοήσει τελείως την πρόταση και να επαναφέρει τη συζήτηση με έναν τηλεφωνικό διάλογο Τραμπ-Πούτιν.
Αυτή είναι η πιο καθοριστική διπλωματική στιγμή του πολέμου, ίσως η πιο σημαντική δήλωση της σύγκρουσης μέχρι σήμερα, και σίγουρα οι σημαντικότερες 36 ώρες από τότε που ο Πούτιν αντιμετώπισε την εξέγερση του κορυφαίου του συνεργάτη, Γεβγκένι Πριγκοζίν, τον Ιούνιο του 2023. Ο χρόνος είναι κρίσιμος: μια διαδικασία που πρέπει να διαρκέσει 30 ημέρες πρέπει να σχεδιαστεί σε 30 ώρες.
