Λίγο μετά την πυραυλική επίθεση που δέχθηκε το Ιράν το πρωί της Δευτέρας, το Ισραήλ ανακοίνωσε επιτυχημένες αεροπορικές επιθέσεις στο κέντρο της Τεχεράνης, με σκοπό να πλήξει «πυρήνες του καθεστώτος» και ιδεολογικά σύμβολα.
Μεταξύ των στόχων ήταν το ρολόι στην Πλατεία Παλαιστίνης, το οποίο μετρούσε αντίστροφα για την «καταστροφή του Ισραήλ», καθώς και η φυλακή Evin, ένα από τα πιο διαβόητα κέντρα καταστολής της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
#BREAKING: The Israeli strikes have targeted the gates of Iran’s notorious Evin prison in Tehran, providing an opportunity for prisoners to escape. Evin prison is known for detaining opposition leaders. pic.twitter.com/ka9OSXn4gO
— Aditya Raj Kaul (@AdityaRajKaul) June 23, 2025
Το ρολόι και η προφητεία Χαμενεΐ
Το ψηφιακό ρολόι στην Πλατεία Παλαιστίνης τοποθετήθηκε το 2017, σύμφωνα με τη διάσημη προειδοποίηση του Αγιατολάχ Χαμενεΐ το 2015 ότι το Ισραήλ «δεν θα υπάρχει σε 25 χρόνια».
Αυτή η ψηφιακή ένδειξη αποτελούσε μια μόνιμη υπενθύμιση της στρατηγικής του ιρανικού καθεστώτος για την εξάλειψη του εβραϊκού κράτους – μια προπαγανδιστική δήλωση μίσους εδραιωμένη στον ορίζοντα της Τεχεράνης.
Η καταστροφή του ρολογιού φέρει βαριά συμβολική αξία: δεν απλά κλείνει μια ψηφιακή οθόνη, αλλά σπάει ένα αφήγημα. Αποτελεί πλήγμα στην εξωτερική ρητορική του καθεστώτος, το οποίο στηρίζει την πολιτική του στο μίσος και στις απειλές.
Israel bombed the clock in Tehran that was counting down to Israel’s destruction in 2040. pic.twitter.com/GuCF3clacj
— Amichai Stein (@AmichaiStein1) June 23, 2025
Η φυλακή Evin: Η μαύρη καρδιά του καθεστώτος
Η Evin δεν είναι απλώς μια φυλακή, αλλά ένα σύμβολο καταστολής και εκβιασμού, καθώς και μηχανισμός πολιτικής τρομοκράτησης. Βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Αλμπορζ και κρατά περισσότερους από 15.000 κρατούμενους, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων, ακτιβιστών, γυναικών και ξένων υπηκόων.
Εδώ και δεκαετίες, αποτελεί το κέντρο μιας πρακτικής που οι οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων ονομάζουν «διπλωματία ομήρων». Πολίτες με διπλή υπηκοότητα συλλαμβάνονται με αβάσιμες κατηγορίες και χρησιμοποιούνται ως διαπραγματευτικά εργαλεία με τη Δύση, όπως η Ναζανίν Ζαγκάρι-Ράτκλιφ και ο Ανουσέ Ασούρι.
Πολλοί πρώην κρατούμενοι, όπως οι Ασούρι και Νιζάρ Ζάκα, έχουν περιγράψει φρικτές συνθήκες, βασανιστήρια και ψυχολογικές πιέσεις.
Η Evin είναι γεμάτη απόμονωμένα κελιά χωρίς απαραίτητες ανέσεις και γεμάτα παράσιτα, ενώ οι κρατούμενοι υποβάλλονται σε συνεχείς ανακρίσεις για να δώσουν ψεύτικες ομολογίες.
Από την φρίκη στην αντίσταση
Η φυλακή έχει μετατραπεί σε χώρο αντίστασης. Η νομπελίστρια Ναργκές Μοχαμαντί βρίσκεται ακόμα εκεί, ενώ η Σεπιντέ Γκολιάν – δημοσιογράφος και ακτιβίστρια – περιγράφει τη ζωή πίσω από τα κάγκελα στο βιβλίο της “The Evin Prison Bakers’ Club”, μιλώντας για βασανιστήρια, πείνα και την ελπίδα μέσω της μαγειρικής.
Το έργο της Γκολιάν έχει μεταφραστεί και αναδεικνύει την πολιτιστική αντίσταση ενάντια στο καθεστώς.
Και στην αποκαθήλωση του καθεστώτος;
Η επιλογή του Ισραήλ να πλήξει όχι μόνο στρατηγικούς, αλλά και συμβολικούς στόχους όπως η Evin και το ρολόι, σηματοδοτεί μια νέα φάση στον πόλεμο: από την αποτροπή στη διάθεση αποκαθήλωσης του ίδιου του καθεστώτος.
Η κίνηση αυτή υπερβαίνει τη στρατιωτική σκοπιμότητα. Είναι μια πολιτική και ηθική πρόκληση για την Τεχεράνη, στέλνοντας μήνυμα στο εσωτερικό του Ιράν: το σύστημα που σας κρατά σε καταστολή δεν είναι αήττητο. Ταυτόχρονα, στέλνει μήνυμα στη διεθνή κοινότητα: αυτό δεν είναι απλώς ένα κράτος – είναι μια απολυταρχία που χρησιμοποιεί ανθρώπινες ζωές ως διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα.
