Η πολιτική αποκλεισμού που εφαρμόζει το Ισραήλ στη Γάζα εδώ και μήνες αντιπροσωπεύει μια ακραία μορφή πολιορκίας και συνιστά πράξη συλλογικής τιμωρίας κατά ενός ολόκληρου λαού.
Η συνειδητή απόφαση να στερηθούν τρόφιμα, φάρμακα και βασικά αγαθά πάνω από 2 εκατομμύρια άνθρωποι, εκ των οποίων οι μισοί είναι παιδιά, παραβιάζει κάθε έννοια ανθρωπισμού. Οι εικόνες του μαζικού υποσιτισμού και των βρεφών που πεθαίνουν στις θερμοκοιτίδες λόγω έλλειψης ρεύματος δεν είναι απλώς παράπλευρες απώλειες, αλλά αποτέλεσμα πολιτικής επιλογής. Η διεθνής κατακραυγή και το «έως εδώ» από διάφορες κυβερνήσεις της Δύσης ήταν αναπόφευκτες.
Ακόμη και στο Ισραήλ, οι φωνές κριτικής εναντίον της κυβέρνησης Νετανιάχου εντείνονται. Πολλοί επισημαίνουν την πλήρη έλλειψη στρατηγικής και κατηγορούν την κυβέρνηση ότι χρησιμοποιεί τον πόλεμο για πολιτικούς σκοπούς, ενώ άλλοι προειδοποιούν για τη διεθνή απομόνωση.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, η Γκρέτα Τούνμπεργκ επιλέγει να στήσει ένα φτηνό σόου αυτοπροβολής, μετατρέποντας ένα ιστιοπλοϊκό, το οποίο δεν μπορεί να μεταφέρει ουσιαστική ανθρωπιστική βοήθεια, σε σκηνικό για selfies και δραματικές αναρτήσεις στο Instagram. Αν και ισχυρίζεται ότι θέλει να υπερασπιστεί τους αθώους, άμαχους Παλαιστίνιους, καταλήγει να εντείνει το δράμα και τον αγώνα τους. Το εγχείρημά της δείχνει να προσφέρει ένα ανέξοδο θέαμα που τελικά ενισχύει την αποπολιτικοποίηση της τραγωδίας.
Καθώς η Γάζα πνίγεται στον πόνο και η παγκόσμια κινητοποίηση περιορίζεται σε συμβολισμούς χωρίς ουσία, η προοπτική της ειρήνης απομακρύνεται. Όχι μόνο εξαιτίας των όπλων, αλλά και λόγω της υποκρισίας.
