© Η παράνομη χρήση ή ιδιοποίηση αυτού του έργου είναι αυστηρά απαγορευμένη σύμφωνα με το δίκαιο της Πνευματικής Ιδιοκτησίας, και επισύρει σοβαρές αστικές και ποινικές ποινές για τους παραβάτες.
Η πρώτη ατομική έκθεση του Αμερικανού γλύπτη και ζωγράφου Peter Reginato, με τίτλο «CHROMA», είναι διαθέσιμη στην Αθήνα έως τις 31 Μαΐου [Βασ. Αλεξάνδρου 2 & Νηρηίδων 18].
Ο διεθνούς φήμης καλλιτέχνης μας μίλησε για την εμπειρία του.
Είναι η πρώτη σας ατομική έκθεση στην Αθήνα και η πρώτη παρουσίαση των έργων σας στην Ελλάδα. Πώς βιώνετε αυτήν την εμπειρία; Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τη συνεργασία σας με τη Sianti Gallery;
«Η εμπειρία μέχρι στιγμής είναι εκπληκτική. Έχω εκθέσει σε πολλές τοποθεσίες, αλλά το να δείχνω την εργασία μου εδώ, σε μια πόλη με τόσο πλούσια καλλιτεχνική και ιστορική κληρονομιά, είναι πραγματικά κάτι ιδιαίτερο. Παρατηρώ τα έργα μου με μια νέα οπτική, ανακαλύπτοντας τα εκ νέου. Η συνεργασία με τη Sianti Gallery είναι σημαντική για εμένα, καθώς σηματοδοτεί την πρώτη παρουσίαση των ζωγραφικών μου έργων στην Ελλάδα και την είσοδό τους στο ευρύτερο ευρωπαϊκό κοινό.»
Η έκθεση «CHROMA» επικεντρώνεται αποκλειστικά στη ζωγραφική σας, ενώ είστε ευρέως γνωστός για τη γλυπτική. Τι σας οδήγησε να δώσετε έμφαση σε αυτή την πλευρά της δουλειάς σας τώρα και γιατί στην Αθήνα;
«Δεν έχω δημιουργήσει γλυπτό εδώ και περίπου δώδεκα χρόνια, και αυτή τη στιγμή δεν έχω αρκετά νέα έργα για να κάνω μια ατομική έκθεση γλυπτικής. Όσον αφορά την Αθήνα, τα πράγματα εξελίχθηκαν φυσικά. Η σύζυγός μου, Daniela, είναι καλή φίλη με την Έλενα Μπαλτζόγλου. Κάναμε ένα πάρτι στο στούντιο μας στη Νέα Υόρκη και η Έλενα προσκάλεσε Έλληνες φίλους της. Εντυπωσιάστηκαν από τα έργα μου και προέκυψαν πωλήσεις. Ακολούθησαν παρόμοιες συγκεντρώσεις και παρατηρήσαμε ότι η δουλειά μου αγγίζει με έναν ιδιαίτερο τρόπο το ελληνικό κοινό. Όταν η Έλενα επέστρεψε στην Αθήνα, τη ρώτησα αν γνωρίζει γκαλερί που θα ενδιαφέρονταν για μια ατομική μου έκθεση, και έτσι συνεργαστήκαμε με τη Sianti Gallery, για την οποία είμαι πολύ ευγνώμον.»
Στα έργα σας υπάρχει μια δυναμική αλληλεπίδραση ανάμεσα στην τεχνική και το αυθόρμητο, στη φόρμα και το συναίσθημα. Πώς επιτυγχάνετε αυτήν την ισορροπία στη δημιουργική διαδικασία;
«Αυτή είναι μια δύσκολη ερώτηση· δεν είναι εύκολο να εξηγηθεί. Υπάρχει μεγάλη τεχνική εμπειρία πίσω από κάθε πίνακα, και αυτό επηρεάζει την προσέγγισή μου. Ταυτόχρονα, καθώς ζωγραφίζω, ανακαλύπτω συχνά ανεξερεύνητους καλλιτεχνικούς δρόμους, που δεν είχα προγραμματίσει. Υπάρχει, λοιπόν, μια συνεχής διαπραγμάτευση ανάμεσα σε αυτό που επιδιώκω και σε αυτό που αναδύεται στην πορεία. Αυτή η συνύπαρξη του υπολογισμένου και του αυθόρμητου κρατά τη ζωντάνια των έργων μου.»
Ο David Cohen αναφέρθηκε στην «αντίθετη φύση του Reginato». Πώς εσείς αντιλαμβάνεστε αυτόν τον χαρακτηρισμό; Για εσάς, η αφαιρετική τέχνη συνιστά μια μορφή «αντίστασης» κατά καθιερωμένων ερμηνειών;
«Εκτιμώ πολύ αυτό το σχόλιο· αποτυπώνει την ελευθερία που προσπαθώ να διατηρώ στο έργο μου. Ποτέ δεν είχα σκοπό να δημιουργώ τακτοποιημένα ή προβλέψιμα έργα. Η αφαιρετική τέχνη για μένα είναι θέμα ελευθερίας. Αντιστέκεται σε αυστηρές ερμηνείες, ενθαρρύνοντας πολλές αναγνώσεις και αυτό είναι το ωραίο. Κρατά τον θεατή ενεργό και σε αναζήτηση. Όσον αφορά τις ερμηνείες, είμαι ειλικρινά λιγότερο προσηλωμένος σε αυτό. Τείνω να βλέπω τη ζωγραφική με έναν φορμαλιστικό τρόπο που ενθαρρύνει τις συζητήσεις αντί να δίνει καθορισμένες απαντήσεις. Κάποιος είχε πει πως είμαι «επιστήμονας με καρδιά και ψυχή», και νομίζω ότι εξακολουθεί να είναι αληθές.»
Τα έργα της έκθεσης ανήκαν μέχρι τώρα στην προσωπική σας συλλογή. Τι σημαίνει η παρουσίασή τους, για πρώτη φορά, στο ελληνικό κοινό; Υπάρχει κάποιο έργο που λειτουργεί ως «κλειδί» για την κατανόηση του «CHROMA»;
«Ορισμένα παλιότερα έργα έχουν παρουσιαστεί σε μουσεία, αλλά τα περισσότερα από αυτά ήταν στην κατοχή μου χρόνια. Οι αντιδράσεις του κοινού με εκπλήσσουν συχνά· πολλές φορές τονίζουν την τεχνική, αλλά συχνά ακούω ότι οι πίνακες προκαλούν χαρά ή θετικά συναισθήματα. Αυτό είναι σημαντικό για μένα. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω, θα έλεγα ότι τα μεγάλης κλίμακας έργα αποτυπώνουν πιο ολοκληρωμένα την έννοια του «CHROMA». Αποτυπώνουν την ένταση και τον ρυθμό του χρώματος πλήρως. Κάθε έργο έχει τη δική του ιστορία, και ελπίζω οι επισκέπτες να βρουν τα δικά τους αγαπημένα στην έκθεση.»
Πώς φαντάζεστε τη σχέση νυ μεταξύ των Ελλήνων θεατών και των αφηρημένων σας έργων; Μπορεί η αφαιρετική τέχνη να είναι μια παγκόσμια γλώσσα;
«Πιστεύω ότι η αφηρημένη τέχνη είναι πράγματι μία παγκόσμια γλώσσα. Οι πιο έμπειροι θεατές αναγνωρίζουν τις αναφορές μου και αντιλαμβάνονται τη βάση της δουλειάς μου· μπορεί να διακρίνουν την πρωτοτυπία. Επίσης, ακόμη και αυτοί που δεν έχουν πολύ εμπειρία με την αφαιρετική τέχνη μπορούν να απολαύσουν την ενέργεια των χρωμάτων, τη σύνθεση και την ιδιομορφία της μπογιάς. Υπάρχει κάτι άμεσο σε αυτή την εμπειρία, και η ιδέα ότι κάθε πίνακας μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό για τον κάθε θεατή με ευχαριστεί ιδιαίτερα. Αυτό είναι που κρατά το έργο ζωντανό.»
