Στην αρχή ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο οποίος δήλωνε από το βήμα της Βουλής: «Η μονιμότης των υπαλλήλων θα εξασφαλίσει αδιάλειπτη διοίκηση». Με αυτή τη δήλωση, εισήγαγε τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων στο Σύνταγμα του 1911.
Δεκατέσσερα χρόνια αργότερα, μια δημοσκόπηση της Marc, κάποιες δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου και μηνύματα του αντιπροέδρου της κυβέρνησης επανέφεραν το ζήτημα της κατάργησης της μονιμότητας στο Δημόσιο.
Η δημοσκόπηση έδειξε ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων (76%) υποστηρίζει την άρση της μονιμότητας. Ο Παύλος Μαρινάκης τόνισε την πολιτική διάσταση της έρευνας, δηλώνοντας ότι «η αξιολόγηση πρέπει να έχει και συνέπειες», ενώ ο Κωστής Χατζηδάκης αναφέρθηκε στη θέση της Νέας Δημοκρατίας και του πρωθυπουργού για τη Συνταγματική Αναθεώρηση.
Καθίσταται σαφές ότι η κυβέρνηση εξετάζει πιθανές εξελίξεις και ανοίγει τη συζήτηση. Αναζητά αντιδράσεις και αξιολογεί το έδαφος. Η συζήτηση αυτή μπορεί να είναι χρήσιμη, εφόσον στηρίζεται σε έγκυρες πληροφορίες και όχι σε μύθους.
Ο πρώτος μύθος είναι ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν απολύονται ποτέ. Στην πραγματικότητα, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο επιτρέπει απολύσεις σε περιπτώσεις κατάργησης της θέσης ή καταδίκης για παραβάσεις καθήκοντος, διαφθορά, ή άλλες ποινικές πράξεις. Το ερώτημα είναι αν αυτό το νομικό πλαίσιο εφαρμόζεται.
Ο δεύτερος μύθος είναι ότι η μονιμότητα υπάρχει μόνο στην Ελλάδα. Αυτό είναι ψευδές, καθώς η «ισόβια» απασχόληση στο Δημόσιο ισχύει και σε χώρες όπως η Γερμανία, η Κύπρος, η Γαλλία, η Ιταλία, η Αυστρία και το Βέλγιο. Ακόμα και στη Βρετανία και στις ΗΠΑ (τουλάχιστον πριν την παρέμβαση του Έλον Μασκ), οι απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων είναι δύσκολες και απαιτούν πολλαπλούς ελέγχους.
Ο τρίτος και ίσως πιο σημαντικός μύθος είναι ότι το πολιτικό μας σύστημα έχει ωριμάσει και δεν βλέπει πλέον το Δημόσιο ως λάφυρο. Αν ίσχυε αυτό, δεν θα υπήρχαν τόσοι μετακλητοί υπάλληλοι που διορίζονται από την εκάστοτε εξουσία, ούτε οι χιλιάδες που εκτοπίζονται κάθε φορά που αλλάζει κυβέρνηση.
Έτσι, προτού επιστρέψουμε στο 1910, ας επανεξετάσουμε την ανάγκη για μια αδιάλειπτη διοίκηση…
