Ο Αριστείδης Χερουβείμ απευθύνεται με επιστολή του στον Κυριάκο Μητσοτάκη, ζητώντας δικαίωση για τα πέντε παιδιά που χάθηκαν στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, τα οποία, όπως τονίζει, δεν έχουν καμία εκπροσώπηση στη δικαστική διαδικασία.
Ο κ. Χερουβείμ, που υπήρξε θύμα της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι, απολύτως έχει να πενθεί τη μητέρα του, Ευπραξία, την αδελφή του, Βασιλική, καθώς και τις δίδυμες ανιψιές του, Μαρίλια και Εβελίνα. Ζητά, λοιπόν, από τον πρωθυπουργό να διασφαλιστεί η εκπροσώπηση αυτών των “αόρατων” παιδιών της τραγωδίας.
Στην επιστολή του, μεταξύ άλλων αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πέντε παιδιά θύματα δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν στο Ποινικό Δικαστήριο από κανέναν, σαν να μην υπήρξαν ποτέ για την Ελληνική Πολιτεία». Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Χερουβείμ έχει αναφερθεί στο θέμα και σε προηγούμενες δηλώσεις του, όπως τον περασμένο Μάρτιο στην εκπομπή «Πρόσωπο με Πρόσωπο» με τον Νίκο Χατζηνικολάου.
Αναλυτικά η επιστολή του Αριστείδη Χερουβείμ:
Αξιότιμε κ. Πρωθυπουργέ,
Κατά την εθνική τραγωδία της 23ης Ιουλίου 2018, που αποτελεί το μεγαλύτερο έγκλημα από την ίδρυση του ελληνικού κράτους, έχασα όλη μου την οικογένεια με τον πιο τραγικό τρόπο: τη μητέρα μου, Ευπραξία 74 ετών, την αδελφή μου, Βασιλική 53 ετών, και τις δίδυμες ανιψιές μου, Μαρίλια και Εβελίνα, μόλις 5 ετών.
Πέρασαν σχεδόν επτά χρόνια γεμάτα δυσκολίες για εμένα και την οικογένειά μου, με κομβικό σημείο την έναρξη της δίκης σε Α΄ βαθμό, στις 31 Οκτωβρίου 2022. Στις πρώτες στιγμές της διαδικασίας, σοκαρίστηκα από την απόφαση της έδρας να μην μπορώ να εκπροσωπήσω τις ανιψιές μου γιατί είχαμε 3ο βαθμό συγγένειας.
Στην περίπτωση μου, εγώ ήμουν ο μόνος συγγενής που εκ μέρους τους, καθώς οι δίδυμες δεν είχαν πατέρα ούτε πατρικούς συγγενείς. Η μητέρα τους και η μητρική τους γιαγιά, αδελφή και μητέρα μου, αντίστοιχα, απανθρακώθηκαν εκείνη τη στιγμή. Μοναδικοί επιζώντες είμαστε εγώ, η σύζυγός μου και ο γιος μου, αλλά αυτή η σχέση δεν ήταν αρκετή για το ελληνικό κράτος ώστε να μπορώ να εκπροσωπήσω τις ανιψιές μου.
Προσπάθησα πολλές φορές να αμφισβητήσω αυτή την απόφαση, αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε καμία ανταπόκριση, καθώς εφαρμόστηκε η σχετική διάταξη του Ποινικού Κώδικα. Εκπρόσωποι του Συλλόγου Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών της 23ης Ιουλίου 2018, του οποίου είμαι μέλος, επανέφεραν το αίτημά μου στον τότε Υπουργό Επικρατείας, κ. Βορίδη, για αναθεώρηση αυτής της διάταξης.
Το αίτημά μου είναι απλό και δίκαιο: «Όταν δεν υπάρχει συγγενής μέχρι 2ου βαθμού, να μπορεί να εκπροσωπήσει τα θύματα, ο εγγύτερος συγγενής ανεξαρτήτου βαθμού». Είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι στα 102 θύματα που αναφέρονται στο Βούλευμα, εκτός από τις Μαρίλια και Εβελίνα, υπάρχουν και άλλα τρία παιδιά, ηλικίας 5, 8 και 20 ετών, που δεν μπορούν να εκπροσωπηθούν λόγω αυτής της άδικης διάταξης.
Κύριε Πρωθυπουργέ, δεν μπορώ να κατανοήσω καμία νομική ή ηθική σύμβαση σύμφωνα με την οποία παιδιά που γεννήθηκαν σε αυτή τη χώρα και έχασαν τη ζωή τους με τραγικό τρόπο, να διαγράφονται και, μαζί τους, να αγνοείται η ευθύνη της πολιτείας.
Εκτός από την τιμωρία των υπευθύνων, για την οικογένειά μου και τα άλλα θύματα, είναι κρίσιμο να αναθεωρηθεί η σχετική διάταξη, ώστε να μην υποστεί τελικά και κανείς άλλος ό,τι εγώ. Υπάρχουν άνθρωποι που φέρουν το βάρος της απώλειας των αγαπημένων τους για μια ζωή.
Απευθύνομαι λοιπόν σε εσάς για τη στήριξή σας στην προσπάθειά μου αυτή.
Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας,
Χερουβείμ Αριστείδης.
