Μια ερευνητική ομάδα παρουσίασε στους φακούς επαφής που ανέπτυξε, μέσω δημοσίευσης στην επιθεώρηση «Cell Press», λέγοντας ότι αυτοί μπορούν να προσφέρουν «υπερόραση» στους ανθρώπους.
Οι φακοί αυτοί αξιοποιούν νανοσωματίδια για να απορροφούν φως χαμηλής συχνότητας και στη συνέχεια να το εκπέμπουν στο ορατό φάσμα, επιτρέποντας στους χρήστες να βλέπουν υπέρυθρα μήκη κύματος που είναι αόρατα στο ανθρώπινο μάτι.
Σε σύγκριση με τα παραδοσιακά γυαλιά νυχτερινής όρασης, οι συγκεκριμένοι φακοί δεν απαιτούν πηγή ενέργειας. «Η έρευνά μας ανοίγει το δρόμο για φορητές, μη επεμβατικές συσκευές που προσφέρουν υπερόραση. Υπάρχουν πολλές πιθανές εφαρμογές, όπως η χρήση υπέρυθρου φωτός για τη μετάδοση πληροφοριών σε τομείς ασφαλείας, διάσωσης, κρυπτογράφησης ή ακόμα και κατά της παραχάραξης», δήλωσε ο Τιάν Ξούε, νευροεπιστήμονας στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας και επικεφαλής της ομάδας.
Τα παραδοσιακά γυαλιά νυχτερινής όρασης, που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά σε νυχτερινές μάχες κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, λειτουργούν μέσω ενός ηλεκτρονικού σωλήνα ενίσχυσης εικόνας, μετατρέποντας το ορατό φως ή τα φωτόνια κοντά στο υπέρυθρο σε ηλεκτρόνια. Αυτά τα ηλεκτρόνια κατευθύνονται σε μια φωτεινή οθόνη, δημιουργώντας μια πράσινη λάμψη.
Παρόλα αυτά, αυτά τα γυαλιά χρειάζονται συνήθως ενέργεια, καθιστώντας τα ογκώδη, και δεν έχουν την ικανότητα να διακρίνουν επακριβώς το φως σε όλη την υπέρυθρη εμβέλεια, ειδικά στα μεγαλύτερα μήκη κύματος.
Δοκιμές
Για την ανάπτυξη των νέων φακών, οι επιστήμονες ενσωμάτωσαν νανοσωματίδια σε εύκαμπτα, μη τοξικά πολυμερή που χρησιμοποιούνται σε μαλακούς φακούς επαφής. Τα νανοσωματίδια, που περιλαμβάνουν φθοριούχο νάτριο γαδολίνιο με προσθήκες φωταυγούς υττέρβιο, έρβιο και χρυσό, απορροφούν φωτόνια κοντά στο υπέρυθρο στο μήκος κύματος από 800 έως 1.600 νανόμετρα και τα εκπέμπουν ως ορατό φως, μήκους περίπου 350-800 νανόμετρα.
Αρχικά, οι ερευνητές δοκίμασαν τους φακούς σε ποντίκια, τα οποία προτιμούσαν σκούρα κουτιά σε σχέση με αυτά φωτισμένα από υπέρυθρο φως, ενώ τα ποντίκια χωρίς φακούς δεν έδειξαν προτίμηση. Αυτά τα ποντίκια επιλέχθηκαν λόγω της συνήθειάς τους να αποφεύγουν τους θηρευτές σε σκοτεινά περιβάλλοντα. Επιπλέον, οι κόρες των ποντικιών που φορούσαν φακούς συσπάστηκαν παρουσία πηγών υπέρυθρου φωτός, με τις σαρώσεις εγκεφάλου να δείχνουν δραστηριότητα στα οπτικά κέντρα.
Στη συνέχεια, η ερευνητική ομάδα δοκίμασε τους φακούς σε ανθρώπους, οι οποίοι μπόρεσαν να αντιληφθούν το υπέρυθρο φως και να εντοπίσουν την κατεύθυνσή του. Η αντίληψη αυτή ενισχύθηκε όταν οι συμμετέχοντες έκλεισαν τα μάτια τους. «Είναι ξεκάθαρο: χωρίς τους φακούς επαφής, οι χρήστες δεν βλέπουν τίποτα, αλλά με αυτούς, μπορούν να δούν καθαρά το τρεμόπαιγμα του υπέρυθρου φωτός. Παρατηρήσαμε επίσης ότι όταν κλείνουν τα μάτια τους, μπορούν να αντιληφθούν ακόμη καλύτερα αυτές τις πληροφορίες, επειδή το κοντινό υπέρυθρο φως διαπερνά το βλέφαρο πιο αποτελεσματικά από το ορατό φως, ελαχιστοποιώντας την παρεμβολή», εξηγεί ο Ξούε.
Naftemporiki.gr
