Ποιες είναι οι αιτίες της συνεχούς εναλλαγής της ελληνικής οικονομίας από τις περιόδους ευημερίας στην κρίση; Γιατί επικρατεί ένα μοντέλο που συνδυάζει τις κατασκευές και τα ακίνητα με την παραοικονομία και τη φοροδιαφυγή; Ο Τάσος Γιαννίτσης εξετάζει αυτά τα ζητήματα στο νέο του βιβλίο «Ελλάδα, 1953-2024: Χρόνος και πολιτική οικονομία».
Η πραγματικότητα μας, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά, περιλαμβάνει στοιχεία ορθολογικά, αλλά και παράλογα και αλλόκοτα. Πάντα ήταν έτσι. Παρ’ όλα αυτά, η ιστορία προχωρά, η χώρα προχωρά, και εμείς ως άτομα προχωράμε, περιστασιακά προς τα εμπρός και περιστασιακά προς τα πίσω, και αυτή η διαδικασία είναι και αυτή πρόοδος. Δεν βελτιώνει άμεσα το βιοτικό μας επίπεδο, αλλά εμπλουτίζει τις εμπειρίες και τις γνώσεις μας, ώστε να αναζητούμε κάτι καλύτερο, μέχρι να το ξεχάσουμε ξανά. Ακόμα και στις γραφές βλέπουμε πώς πρόσωπα και κοινωνίες υπήρξαν επανειλημμένα λησμονημένα. Το ερώτημα «πώς, ξεκινώντας το 1974, φτάσαμε στο 2009» είναι καίριο για να κατανοήσουμε τις ενέργειές μας και τις παραλείψεις μας, καθώς και τι πρέπει να κάνουμε πια. Η χώρα μας έχει βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις και στο παρελθόν.
Τάσος Γιαννίτσης
Ο Τάσος Γιαννίτσης είναι Ομότιμος Καθηγητής Οικονομικών Επιστημών στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σπούδασε Νομικά και Οικονομικές-Πολιτικές Επιστήμες στο ίδιο πανεπιστήμιο (1962-1969) και απέκτησε διδακτορικό στα Οικονομικά από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βερολίνου (1974). Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 1984 και έχει υπηρετήσει ως υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών, υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Εσωτερικών. Επίσης, υπηρέτησε ως Οικονομικός Σύμβουλος Πρωθυπουργού (1994-2000).
Έχει δημοσιεύσει αρκετά βιβλία και άρθρα σχετικά με οικονομικά και κοινωνικά θέματα. Μεταξύ αυτών, «Η Ελλάδα στην κρίση» (2013), «Το ασφαλιστικό και η κρίση» (2016), και «Ασφαλιστικό, ανάπτυξη, μακροοικονομία: Οι κρίσιμες διασυνδέσεις» (2020). Τα πεδία εξειδίκευσής του περιλαμβάνουν την Αναπτυξιακή Θεωρία και Πολιτική, τα Διεθνή Οικονομικά, την Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση και την Οικονομική Πολιτική.
