Μια εβδομάδα πριν, μια 25χρονη γυναίκα επισκέφθηκε τους γονείς της για φαγητό μετά από αρκετούς μήνες. Στις οικογενειακές αυτές συγκεντρώσεις συμμετέχουν τα αδέλφια της με τους συντρόφους τους και οι γονείς της.
Γενικά, όλα κυλούσαν ομαλά. Ωστόσο, έχει προκύψει ένταση μεταξύ της και του πατέρα της σχετικά με την καριέρα της.
Η γυναίκα εργάζεται σε ένα δημιουργικό τομέα, αν και δεν είναι κερδοφόρος. Αγαπά τη δουλειά της και μπορεί να καλύψει τα έξοδα της διαβίωσής της.
«Ολοι συγχαίρουν τον αδελφό μου για την προαγωγή του»
«Ο πατέρας μου είναι πολύ συντηρητικός και πιστεύει ότι αν η δουλειά δεν είναι γραφείου, δεν θεωρείται κανονική»,
«Πρόσφατα, ο μικρός αδελφός μου πήρε προαγωγή (στην οικονομία) και όλοι στο τραπέζι του έδιναν συγχαρητήρια, κάτι που θεώρησα θετικό».
«Ο πατέρας μου μου είπε ευθέως ότι είμαι αποτυχημένη»
«Εκείνος άρχισε να κάνει υπονοούμενα για μένα, λέγοντας ότι ‘μερικοί αργούν να μεγαλώσουν’ ή ‘δεν τα καταφέρνουν όλοι’. Προσπαθούσα να μην το δείχνω μέχρι που με κοίταξε στα μάτια και μου είπε: ‘Καμιά φορά νιώθω πως έχουμε μεγαλώσει μια αποτυχημένη’. Όλοι στο τραπέζι σιώπησαν».
Η γυναίκα σηκώθηκε και του είπε απλά “εντάξει”, πριν επιστρέψει στο σπίτι της. Δεν αντέδρασε με φωνές ή κλάματα.
Απλά μπήκε στο αυτοκίνητό της και έφυγε, χωρίς να θεωρεί πως θα άλλαζε κάτι αν έκανε μια σκηνή μπροστά σε όλους.
«Με κατηγορούν επιπλέον»
Η αδελφή και η μητέρα της πιστεύουν ότι είναι υπερβολική και υποστηρίζουν τον πατέρα, ισχυριζόμενες ότι δεν εννοούσε τα όσα είπε. Αισθάνονται θυμωμένες που δεν μπορεί να ξεχάσει το περιστατικό.
Όσον αφορά τον πατέρα, εκείνος δεν έχει πει τίποτα. Η γυναίκα αμφιβάλλει αν έχει άδικο.
Ο λόγος που αποχώρησε ήταν γιατί δεν ήθελε να παραμένει παθητική ενώ εκείνος την ταπείνωνε μπροστά σε όλους.
