Αρχαιολογικές ανασκαφές αποκάλυψαν ένα ιδιαίτερο εργαλείο που χρονολογείται στην προϊστορική εποχή. Στο τέλος της τελευταίας εποχής των παγετώνων, ένας αρχαίος άνθρωπος κρατούσε το εργαλείο, το οποίο ήταν πέτρινο και πιθανώς του γλίστρησε από το χέρι πριν πέσει στο έδαφος.
Το εργαλείο βρέθηκε στην εκκλησία του Αγίου Ιωάννη στη Βαλτιμόρη και χρησιμοποιούνταν για απόξεση. Είναι πιθανό να χρησιμοποιούνταν για τη γδάρσιμο ελαφιών προκειμένου να αποκτηθεί το τομάρι τους, ενώ ίσως ανάλογα εργαλεία χρησιμοποιούνταν επίσης για την επεξεργασία οστών ή ξύλων.
Μετά την πτώση του, το εργαλείο θάφτηκε και παρέμεινε θαμμένο κάτω από τη γη για αιώνες, ενώ γύρω του αναπτύχθηκαν πολλές οικιστικές περιοχές.
Ένα προϊστορικό λατομείο
Το εργαλείο είχε παραμείνει θαμμένο μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο, όταν μια ομάδα εθελοντών, υπό την καθοδήγηση του Zachary Singer, πολιτειακού αρχαιολόγου του Μέριλαντ, προχώρησε σε ανασκαφές σε έναν αρχαίο λατομείο στο χώρο της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη, που ανήκει στη Δυτική Επισκοπική Εκκλησία της πόλης Ρεστερστάουν.
“Ήταν ένα συναρπαστικό εύρημα,” δήλωσε ο Singer. “Πρόκειται για το πρώτο επίσημα ανακαλυφθέν λίθινο εργαλείο στην περιοχή.” Ο Singer αναζητούσε τεκμήρια από τα λατομεία όπου οι νομαδικοί Κλόβις εξόρυξαν χαλκηδόνιο, ένα είδος χαλαζία. Οι Κλόβις, που κάποτε απαντώνταν εκτενώς στη σημερινή Αμερική, κατασκεύαζαν βελώνες, αιχμές δοράτων και άλλα εργαλεία από πέτρα.
Για πέντε ημέρες, ο Singer και οι 50 εθελοντές του εκτέλεσαν ανασκαφές και ανάλυσαν το περιεχόμενο 56 τάφρων κοντά στην εκκλησία.
Τρεις από αυτές τις τάφρους αποκάλυψαν ξεχωριστά θραύσματα χαλκηδόνιου, υποδεικνύοντας ότι οι αρχαίοι λαοί εκμεταλλεύονταν το λατομείο στην περιοχή, σύμφωνα με τον Singer.
“Ανακαλύπτουμε την ιστορία μας”
“Αυτό ισχυροποιεί την άποψη ότι υπάρχουν πολλά ακόμα να ανακαλύψουμε,” τονίζει ο Singer. Η συνταξιούχος νοσηλεύτρια, Rebecca Boykin, δήλωσε ότι ήταν ενθουσιασμένη που συμμετείχε στην ανασκαφή. Ως μακροχρόνια ενορίτισσα της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη, βοήθησε στην ανακάλυψη ενός μεγάλου θραύσματος χαλκηδόνιου, λίγο αφότου εντάχθηκε στην ομάδα. “Βοηθάει στο να κατανοήσουμε την ιστορία που είναι κρυμμένη κάτω από τα θεμέλια της εκκλησίας στην οποία προσεύχομαι εδώ και 20 χρόνια,” εξήγησε η Boykin.
Η τοποθεσία με την ονομασία Piney Grove είχε ανακαλυφθεί τυχαία το 2001, όταν αρχαιολόγοι από την κρατική υπηρεσία αυτοκινητοδρόμων εξέταζαν την περιοχή πριν από την μετακίνηση της διασταύρωσης των οδών Butler Road και Piney Grove Road.
Οι μοναδικές τεχνικές των Κλόβις
Οι αρχαιολόγοι εντυπωσιάστηκαν όταν ανακάλυψαν εκατοντάδες θραύσματα χαλκηδόνιου, ranging από μικρές ακίδες μέχρι κομμάτια στο μέγεθος ενός γροθιού. Είναι σαφές ότι αυτά τα θραύσματα κατασκευάστηκαν από ανθρώπινα χέρια, με τη μοναδική τεχνολογία των Κλόβις.
Τα θραύσματα και τα πέτρινα εργαλεία είναι όλα ό,τι έχει απομείνει από τη φυλή των Κλόβις στην Ανατολική Ακτή, εξηγεί ο Singer, λόγω της όξινης φύσης του εδάφους που έχει διαβρώσει τα οστά, τα ρούχα και τα αντικείμενα των κατοικιών τους. Οι αρχαιολόγοι που μελέτησαν τη φυλή Κλόβις σε πιο ξηρές και αμμώδεις περιοχές στα νοτιοδυτικά είχαν μεγαλύτερη τύχη.
Το όνομα της φυλής προέρχεται από την περιοχή Κλόβις στο Νέο Μεξικό, όπου ένας νεαρός, ερασιτέχνης αρχαιολόγος ανακάλυψε την αιχμή ενός δόρατος ανάμεσα σε οστά μαστόδοντου το 1929. Οι ανθρωπολόγοι πιστεύουν ότι οι Κλόβις διέσχισαν τη γη μεταξύ Σιβηρίας και Αλάσκας και στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς την Αμερική.
Αν και θεωρούνται ανάμεσα στις πρώτες φυλές που κατοίκησαν την αμερικανική ήπειρο, μια άλλη ομάδα είχε ήδη φτάσει στην περιοχή 20.000 χρόνια νωρίτερα. Οι Κλόβις σταδιακά εξαφανίστηκαν, χωρίς όμως να είναι σαφές το πώς και γιατί συνέβη αυτό.
Το πέτρινο εργαλείο απόξεσης, το οποίο βρήκε ένας εθελοντής, δεν είχε φθαρεί και φαινόταν ελάχιστα χρησιμοποιημένο, όπως ανέφερε ο Singer. «Ελπίζω ότι οι επιστήμονες θα είναι σε θέση να μελετήσουν τα μοτίβα φθοράς του εργαλείου, ώστε να καταλάβουμε αν χρησιμοποιούνταν για το ξύσιμο δερμάτων, ξύλων ή οστών», δήλωσε.
Ο Singer σκοπεύει να στείλει το εργαλείο σε εργαστήριο προκειμένου να εξετάσει την ύπαρξη υπολειμμάτων πρωτεΐνης, ίσως από κάποιο αρχαίο ελάφι ή μαμούθ. Αν και συνεχίζει να αναλύει τα ευρήματα από την περιοχή Piney Grove τον Οκτώβριο, ελπίζει να επιστρέψει για να συνεχίσει την εργασία του στο σημείο, αν και δεν έχει προσδιορίσει ημερομηνία.
“Εστιάσαμε σε μια άλλη περιοχή για περισσότερη ανάλυση”, είπε. Παράλληλα, επιταχύνουν την προετοιμασία ενός άλλου αρχαιολογικού έργου, στο οποίο θα συμμετάσχουν και εθελοντές: μία οικία του 17ου αιώνα στην επαρχία Charles.
Ο σεβασμιότατος Thomas Clement, εφημέριος της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη, ανέφερε ότι η ανασκαφή των θεμελίων της εκκλησίας ήταν μια ικανοποιητική αλλά και σουρεαλιστική εμπειρία για την ενορία. “Είμαστε εντυπωσιασμένοι,” είπε ο Clement. “Γνώριζα ότι πριν από 13.000 χρόνια, εδώ ήταν το επίκεντρο έντονης δραστηριότητας.”
