Η Δήμητρα Κολλά παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν, όπου συζήτησε για το επάγγελμα του ηθοποιού, υπογραμμίζοντας ότι «αυτή η δουλειά απαιτεί γερό στομάχι». Αναφέρθηκε επίσης σε μια δύσκολη περίοδο όταν πέθανε ο καλύτερός της φίλος, ενώ εκείνη εργαζόταν στο θέατρο.
Πώς αισθάνεσαι όταν το τηλέφωνό σου δεν χτυπάει για δουλειά;
Όταν αποφάσισα να γίνω ηθοποιός, μου τόνισαν ότι χρειάζεται γερό στομάχι. Είναι ένα επάγγελμα που έχει κορεστεί από τη δεκαετία του ’80.
Έχει λειτουργήσει το θέατρο ως ψυχοθεραπεία για σένα σε περίπτωση απώλειας;
Πριν από μερικά χρόνια, έχασα τον καλύτερό μου φίλο, τον Μιχάλη. Εκείνη την περίοδο δεν έπαιζα, αλλά ήμουν στο θέατρο στο ταμείο. Οι αναφιλητά μου ενώ έδινα τα εισιτήρια ήταν απερίγραπτα. Ήμουν σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσα να κρατηθώ. Ο θάνατός του ήταν ξαφνικός.
Είμαι ευγνώμονη που δεν είχα ρόλο εκείνη τη μέρα, γιατί δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να νιώσω κάθαρση. Για μένα το θέατρο δεν είναι χώρος προσωπικής κάθαρσης, ίσως επειδή αισθάνομαι ότι υπηρέτησα τα συναισθήματα του κοινού και δεν είμαι εκεί για τη δική μου ευχαρίστηση.
