Η Χαν Τάε-σουν από τη Νότια Κορέα έχασε την κόρη της τον Μάιο του 1975. Την είχε δει τελευταία φορά στο σπίτι τους στη Σεούλ, καθώς η ίδια ετοιμαζόταν να βγει, ενώ η κόρη της ήθελε να παραμείνει σπίτι και να παίξει με τους φίλους της.
Όταν επέστρεψε, η κόρη της είχε εξαφανιστεί. Δεν την είδε ξανά για πάνω από 40 χρόνια.
Όταν συναντήθηκαν και πάλι, μετά από 44 χρόνια, η κόρη της ήταν σχεδόν αγνώριστη, παρουσιάζοντας εαυτήν ως Αμερικανίδα με το όνομα Λόρι Μπέντερ.
Η Χαν Τάε-σουν ισχυρίζεται ότι η κόρη της είχε απαχθεί κοντά στο σπίτι τους, μεταφέρθηκε σε ορφανοτροφείο και στη συνέχεια στάλθηκε παράνομα στις ΗΠΑ για να υιοθετηθεί από άλλη οικογένεια. Γι’ αυτό, έχει μηνύσει την κυβέρνηση της Νότιας Κορέας επειδή δεν εμπόδισε την υιοθεσία της κόρης της.
Η περίπτωση της δεν είναι μοναδική. Ανήκει σε μία από τις πολλές υποθέσεις που έχουν προσφύγει στη Δικαιοσύνη τα τελευταία χρόνια για απάτες, παράνομες υιοθεσίες, απαγωγές και εμπορία ανθρώπων, στο πλαίσιο του αμφιλεγόμενου προγράμματος υιοθεσίας της Νότιας Κορέας στο εξωτερικό.
Καμία άλλη χώρα δεν έχει στείλει τόσα πολλά παιδιά στο εξωτερικό για υιοθεσία όσο η Νότια Κορέα. Από την αρχή του προγράμματος τη δεκαετία του 1950, περίπου 170.000 έως 200.000 παιδιά έχουν υιοθετηθεί διεθνώς, κυρίως στη Δύση.
Μια έρευνα τον Μάρτιο αποκάλυψε ότι διαδοχικές κυβερνήσεις είχαν παραβεί τα ανθρώπινα δικαιώματα λόγω της έλλειψης εποπτείας, επιτρέποντας σε ιδιωτικούς φορείς να «εξάγουν μαζικά» παιδιά προς κέρδος. Οι ειδικοί πιστεύουν ότι τα ευρήματα μπορεί να επιτρέψουν την υποβολή περισσότερων αγωγών κατά της κυβέρνησης.
Η υπόθεση της Χαν Τάε-σουν θα εξεταστεί στο δικαστήριο τον επόμενο μήνα. Είναι μία από τις δύο σημαντικές υποθέσεις στη χώρα, καθώς είναι η πρώτη βιολογική μητέρα υιοθετημένου παιδιού στο εξωτερικό που ζητά αποζημίωση από την κυβέρνηση. Αντίστοιχα, το 2019, ένας άνδρας που είχε υιοθετηθεί στις ΗΠΑ ήταν ο πρώτος υιοθετημένος που υπέβαλε μήνυση.
Πηγή: BBC
